Operatie

Woensdag 21 april 2021

Gisteren het gesprek met de chirurg gehad. Helaas zijn er op de MRI meerdere plekjes zichtbaar in de borst. Die zaten er drie maanden geleden niet... Het vermoeden is dat mijn kanker resistent is geworden tegen de chemo die ik kreeg. En dus al drie maanden de tijd heeft gehad om weer te groeien. 😭

De conclusie is dan ook vrij simpel. De operatie wordt een eenzijdige borstamputatie. Dit is nodig om te zorgen dat alle verkeerde cellen dan ook echt weg zijn. Bij borstsparend opereren is de kans te groot dat er verkeerde cellen achterblijven en ik over een half jaar ofzo weer een tumor heb en dit traject nog een keer kan doorlopen. 

Dat is even flink schrikken. Van alle scenario's die je kunt bedenken, was dit er niet eentje. En ook al had ik het idee dat het richting amputatie ging, ik had nog wel anders gehoopt. Want er is de afgelopen 7 maanden steeds gewerkt aan borstsparend en daar zag het ook echt naar uit tot vorige week. 

Ik weet dat het nodig is. Tot zover kan ik het wel accepteren. Maar het verandert wel geheel mijn eigen zelfbeeld. Een borst minder... Het is toch wel een wezenlijk onderdeel van een vrouw. Het bijstellen en accepteren van dat beeld gaat nog wel even duren. 

Maar er komt nog meer bij kijken. Want er zijn ook nog die klieren... Op de laatste scans zien die er rustig uit. Vermoedelijk zijn die nog wel schoon. Tijdens de operatie wordt daarom de klier waar nu nog de jodiumbron in zit verwijdert en gecontroleerd. Als die schoon is, kunnen de klieren blijven zitten. Zo niet, dan gaan alle klieren er rigoureus uit. En dat hoor ik dan pas na afloop. 

Verder zit je nog met reconstructie en alle opties die daar bij komen. Directe reconstructie is mogelijk met tissue expanders en een ballon. Ik heb er voorlopig voor gekozen om plat te blijven. Dat geeft minder complicaties, minder pijn en maakt eventuele bestraling makkelijker. Latere reconstructie is ook een optie. Of gewoon met een losse prothese in je bh rond lopen. Voor de zekerheid heb ik morgen een gesprek met de plastisch chirurg.

De kans dat ik alsnog bestraald moet worden is heel groot. Dus daar moet ik nog wel rekening mee houden. 

De operatie wordt met spoed binnen 3 weken ingepland. Vrijdag al gesprek met de anesthesist. Dus het gaat allemaal wel snel nu. Alleen het telefoontje met de datum moet nog komen.

Ik snap nu wel waar mijn haast vandaan komt. Ergens wist mijn lichaam al dat er iets fout zat. Toch belangrijk om daar naar te blijven luisteren. Op dat gebied zit er zelden naast (vraag maar op mijn werk 😁). 

Het idee dat deze ziekte al mijn vrouwelijkheid wegneemt is nu wel versterkt. Je kunt in de overgang komen, je kunt onvruchtbaar worden, je haar valt uit en ten slotte mag ik het straks ook met een borst minder doen. Lekker dan. 😱

Om mijn huidige beeld vast te leggen, ben ik op zoek naar een fotograaf voor een fotoshoot. Toch nog wat herinneringen creëeren. Had ik misschien beter voor de hele behandeling kunnen doen toen ik mijn eigen haar nog had. Maar toen wist ik nog niet dat het nodig zou zijn en was er eigenlijk ook geen tijd voor.

Het belangrijkste wat ik voor ogen moet houden is dat de route is veranderd, maar het einddoel zeker nog niet!  

Nu alleen nog wennen aan dit nieuwe plan...