Oneerlijk leven

  • Openbaar blog
  • donderdag 19 oktober 2023
  • 404 x gelezen

Lieve, lieve mensen, 

Helaas heb ik ontzettend slecht nieuws te melden. 

Vorige week was ik in het AvL voor mijn CT-scan om de NET kanker in de gaten te houden. Vooraf bloed laten prikken en dag was allemaal goed. Ook de tumormarker die is onderzocht. Dus redelijk positief maar wel met een slechter voorgevoel ging ik erin. Scan ging goed, aanprikken ging vlot (hoera!) en ik stond zo weer buiten. Dan nog een week wachten op de uitslag. Zenuwslopend! Scanxiety is real! Door alles wat ik de laatste jaren heb meegemaakt, heb ik niet meer het blinde vertrouwen dat alles wel goed zal zijn. 

En dat bleek vanmiddag tijdens tijdens het videobellen met de oncoloog. 

Ik heb uitzaaiingen in mijn buik. En niet van de NET zoals je zou verwachten, maar van de LAMN. 

Ja, dat lees je goed. Weer wat anders. Die was ook in de blinde darm gevonden destijds, maar werd afgedaan als niet belangrijk. Nou, dat blijkt... 

Diverse kleine plekjes in mijn buik/buikvlies. Ik heb de foto's gezien. 

Ik ben doorgestuurd naar een gespecialiseerde chirurg aangezien mijn oncoloog daar geen kennis van heeft en verder geen uitspraken durfde te doen. Dus nog langer in onzekerheid. In elk geval tijd om aan het nieuws te wennen en mij goed op het gesprek voor te bereiden. 

Het enige dat wel is gemeld is dat ik rekening moet houden met een zware operatie (HIPEC als je wil googlen). 

Dus... Ik ben verdrietig, boos en angstig. Ik heb geen idee hoe en wat verder. Meer dan dit weet ik ook niet. Opnieuw mijn wereld op de kop door die stomme kanker. Hoe verzin je het? Hoe is het mogelijk? Het liefste zou ik er nu compleet voor weglopen en net doen alsof het niet bestaat. Ik wil gewoon leven potverredorie!

<voeg hier je scheldwoorden naar eigen keuze toe>

Reageren
Volgend blogbericht

22 reacties

Dag Saskia,

Iets vinden en dat afdoen als “niet belangrijk”. Ik herinner mij nog steeds een soortgelijke zin van mijn artsen bij kanker2. “Er zit wel iets… maar dat kan niet iets zijn” Wat was ik boos en teleurgesteld …maar ja boos worden mag … maar helpt gvd niet.

Dus… ik kan mij precies voorstellen wat er allemaal aan gemengde gevoelens door je heen zal gaan. Boos worden… boos zijn is verspilling van tijd en energie, maar het lucht geweldig op. Pak die ruimte ook maar gewoon…soms is het zo heerlijk om boos te zijn op wie… maakt niet uit. Soms mag je boos zijn op de hele wereld.

Echter te lang in je boosheid blijven hangen helpt ook niet … dat hoef ik niet te zeggen… dat weet je wel..

ik wens je ongelofelijk veel boosheid toe maar daarna ook weer veel wijsheid en kracht om weer op pad te gaan naar een leven zonder die kkanker…

Groeten,

Bart

Laatst bewerkt: 20/10/2023 - 10:46
Reageren

Boos worden geeft uiting aan frustratie en machteloosheid. Die emotie moet er soms gewoon even uit. Zeker zo direct na de melding/diagnose. Jammer dat ik nog steeds geen boksbal heb. 

Maar die rotcellen weten nog niet wie hier uiteindelijk de baas is. Ergens komt het weer goed. 

Laatst bewerkt: 21/10/2023 - 17:19
Reageren

O nee Saskia, wat een dreun heb je weer gekregen. Het houdt maar niet op voor je lijkt het wel. Ik denk aan je en hoop zo voor je dat er toch ergens weer licht aan het einde van deze nieuwe bocht in de tunnel zal zijn. Maar voorlopig zal de schok nog te groot zijn.

Veel liefs, Ingrid

Laatst bewerkt: 20/10/2023 - 14:37
Reageren