Nieuwe mijlpaal

Tijdens de revalidatie en met name ergotherapie heb ik bekeken en bedacht hoe ik mijn dagen nuttig kon vullen. Zeker zolang ik nog niet weer kan werken. Waarbij veelvuldig bankhangen moet worden voorkomen. Ik had bedacht dat ik dan langzaam mijn huishouden weer kon gaan oppakken, te beginnen met alle klussen die de schoonmaakster niet doet. Inclusief opruimen en weggooien van overbodige spullen. En de tuin op orde brengen en onderhouden.
Om het overzichtelijk te maken had ik een lijstje gemaakt. Op papier, zodat ik niet alles hoef te onthouden en me daar druk om hoef te maken. Ook handig om dingen weg te strepen, kan ik goed de voortgang in de gaten houden. Ik had het zelfs in behapbare klussen opgedeeld. Een keukenkastje per keer bijvoorbeeld. Goed om mijn energie te verdelen.
Toen kwam al snel de vraag wanneer ik het klaar wou hebben. Eind van het jaar leek me wel een mooi doel. Uiteraard was de volgende vraag wat als het me niet zou lukken de lijst af te werken. Het leek me heel erg haalbaar, maar geen onoverkomelijke ramp als het toch niet zou lukken.
Nou, het grootste deel van dat lijstje is allang klaar. Er is zelfs nog veel meer bijgekomen. Hele huis op de kop gehad en alles weer op orde. Ik doe ook weer terugkerende klussen zoals onkruid, stofzuigen, keuken etc. Ik kan weer zelf de boodschappen doen. En de dingen waar mijn moeder bij hielp (bed opmaken) doe ik ook weer alleen. Er staan nog wel wat dingen open. Maar het jaar is nog niet voorbij en ook de rest van de winter moet ik nog wel wat te doen hebben. Alleen bij de hele grote en zware dingen heb ik nog hulp nodig. Spierkracht en uithoudingsvermogen kom ik nog wat te kort.
Dat lijstje was voor mij een houvast om weer dingen in huis te gaan doen. Al snel kon ik meer dan ik verwachtte. Dat soort dingen doen lukt me prima want daar heb ik mijn hoofd niet heel erg bij nodig. Zo lang ik het maar op mijn manier en tempo doe, krijg ik het huishouden wel klaar.
Vandaag is mijn schoonmaakster voor het laatst geweest. Vanaf nu moet ik het hele huishouden dus weer zelf doen, inclusief de badkamer en het dweilen. Ook daarvoor geldt dat niet alles in 1 keer hoeft en ik het prima kan verdelen. Bovendien is het meeste grote werk nu klaar, dus het is vooral bijhouden.
Naast dat het me maandelijks geld scheelt, denk ik dat ik dit aankan. Ik ben zo blij met het omdenken wat ik bij de revalidatie heb geleerd. Al die kleine stapjes leiden vandaag toch tot een mijlpaal. Het huis en de tuin kan ik weer zelfstandig bijhouden!
Hopelijk kan ik in het voorjaar de volgende stap zetten en bij een re-integratiebureau aankloppen.
9 reacties
Wat een energie, zeg! Als je met je ziel onder je arm loopt, ik heb nog wel een stukje tuin dat onderhanden moet worden genomen 🤭
Gelukkig is het nu winterperiode en heeft de tuin geen aandacht meer nodig. 😁😘
En ik een huis dat wel wat schoonmaakaandacht verdient.... Op Mallorca met kost en inwoning, dat dan weer wel!
You go girl!
Dat klinkt al beter. Vast ook nog warmer dan Nederland de komende maanden. 🌞😘
Wat goed dat je het zo hebt aangepakt. Ik streef daar ook naar. Heb volgende week een gesprek met een ergotherapeut want ik ga veel te snel over mijn grenzen. Moet echt leren doseren. Jouw tip van lijstjes met kleine stapjes en ruim gepland is een goede.
Ergotherapie heeft mij heel erg geholpen om te gaan met het gebrek aan energie en toch een en ander te kunnen. Hopelijk heb jij er ook snel naar bij.
Wauw, wat een kracht en positiviteit zit er in je! En wat een mooie stappen maak je!
Zet ‘m op, topper!
Dank je wel Kim! 😘
Fijn om te lezen dat het zoveel beter met je gaat Saskia. Super dat de oncologische revalidatie jou ook zo heeft geholpen. Warme groet Dasje 🌺🌺🌺