Na de tweede behandeling
Maandag 12 oktober 2020
Afgelopen woensdag heb ik de tweede behandeling gehad. Twee uurtjes chemo. Er werd meteen al verteld dat het eerste zakje me slaperig zou maken. Prima, daar kan ik wel mee leven (lees: slapen). En dat was ook inderdaad zo. Ik was er deze keer om kwart over acht en om half elf was ik alweer klaar. Dus bij thuiskomst maar even gerust/geslapen.
Ze willen om en om in mijn armen prikken om de aderen af en toe te ontlasten en te laten herstellen. Alleen konden ze in mijn rechterarm geen geschikte ader vinden. Blijkbaar liggen mijn dikke en goede aderen wat verder onder het oppervlak. Zelfs nadat ik mijn hand in een emmer met goed heet water had gehad, werd er niets zichtbaar. Dus is er toch maar weer in mijn linkerarm geprikt. Hij voelde meteen al niet helemaal lekker, maar ik dacht dat het ook wel kwam omdat ik niet goed tegen naalden kan. Maar inmiddels loop ik al een paar dagen rond met af en toe een pijnlijk gevoel in mijn onderarm aan de kant waar ik ben geprikt. Het lijkt vandaag eindelijk wat minder te worden. Het is niet hinderlijk, maar ik voel het gewoon af en toe, zeker bij onverwachte bewegingen.
Verder heb ik eigenlijk nergens in het bijzonder last van gehad. Ik ben wel weer moe geweest, maar minder erger dan vorige keer en ik ben ook sneller hersteld. Ik krijg weer wat meer energie langzamerhand, ook al moet ik nog wel goed op mijn grenzen passen. Eten gaat ook weer beter, iets grotere porties lukt weer. De enige andere verschijnselen tot dusver zijn de huiduitslag (acne/puistjes) vooral in mijn gezicht en een bloedneus. En die bloedneus wil niet echt over gaan. Er lijkt een adertje gesprongen te zijn net als ik wel bij verkoudheid heb, alleen blijft dit hangen. Dus daar heb ik het ziekenhuis voor gebeld. Het blijkt dat een bijwerking is dat de slijmvliezen geïrriteerd raken. Dit horen ze dus wel vaker en daar is niet zo heel veel aan te doen. Voor de huiduitslag gaan ze overleggen of ik daar nog wat voor kan krijgen om de huid weer rustiger te krijgen.
En vooralsnog heb ik geen last van haaruitval. *fingers crossed* Wel voel ik mijn hoofdhuid af en toe wat trekken ofzo. Er is daar dus wel wat gaande.
Met dat ik weer wat meer energie heb, ben ik ook weer het een en ander gaan doen. Gisteren wat huishoudelijke klusjes gedaan. Vorige week al een beetje werk gedaan. Gisteren ook voor het eerst een blokje om geweest (ik wou wel eerder, maar het regent zo vaak...). Tot nu toe ook zelf de wekelijkse boodschappen gedaan en bij mijn ouders geweest vrijdagavond voor het eten. Dus nog wel een beetje afwisseling. Gisteren voor het eerst ook geen middagdutje gedaan, maar een rustmomentje na de lunch erin houden lijkt me wel verstandig.