Ik mag weer!
Dinsdag 29 december 2020
Ik ben weer terug uit het ziekenhuis. Het nieuws is positief, de bloedwaarde is 1,7! Dus op naar de chemo morgen. Het medicijnplan is wel helemaal aangepast. We gaan weer terug naar het oorspronkelijke medicijn, de dexa moet ik een paar dagen door blijven slikken en ik krijg er maagbeschermers bij. Dus hopelijk word ik nu niet meer ziek. Het andere goede nieuws is dat mijn lichaam nog wel zelf in staat is om goed te herstellen. De extra rust heeft echt geholpen. Dus nu niet meer ziek worden en hopelijk niet al te veel bijwerkingen en dan zijn de komende vier keer nog wel te doen. #fingerscrossed
De bijwerkingen zijn nu ook grotendeels weg, alleen af en toe nog last van mijn oor. Omdat ik aan het onderzoek mee doe, wist de verpleegkundige niet of ze daarom de chemo dosering naar beneden mocht doen, dat zou ze nog uitzoeken en dat hoor ik dan morgen wel.
De week rust zo met de kerstdagen was lekker. Beide dagen bij mijn ouders geweest en lekker gegeten. Samen met mijn moeder een puzzel van 1000 stukjes in elkaar gezet. En zondag bij mij gegourmet. Dus wel druk geweest, maar ook gezellig, en dat heeft me goed gedaan. Ik sta momenteel weer wat positiever tegenover de hele behandeling. Alhoewel ik me nu 'goed' voel en het jammer is dat we dat morgen weer gaan afbreken. Want als ik dit gevoel door kon zetten, had ik volgende week aan herstel kunnen beginnen en kunnen starten met fysio. Maar helaas, dat moet nog een paar weekjes wachten. Maar ik kom er wel!
Conclusie van de afgelopen dagen is wel dat alcohol nog geen goed plan is. Ik heb een slokje gehad en dat smaakte behoorlijk zwaar/sterk. En het effect was dat ik al snel wat minder balans had. Dus dat laat ik voorlopig nog staan. Komt wel als ik echt aan het herstellen ben en mijn lichaam en maag weer meer aankunnen.
Andere conclusie die we vandaag hebben getrokken is dat de overgang is begonnen. Na de laatste keer nog niet weer ongesteld geweest. Dat zou binnenkort nog kunnen komen, maar mag best wegblijven. De temperatuurswisselingen die ik heb, zijn vermoedelijk een gevolg van de overgang. Zeker dat ik het in bed opeens zo warm krijg lijken sterk op opvliegers. Als dat na de chemo doorzet, dan ben ik daar in elk geval vanaf voor de rest van mijn leven. En dat is in mijn geval een lichtpuntje in dit hele proces.
Straks nog even boodschappen doen zodat ik alles voor de komende week weer in huis heb. Mocht ik dan toch ziek worden, dan ben ik geheel voorbereid. Zo niet, dan heb ik het alsnog in huis voor het gemak én ik heb nog genoeg lekkere dingen over om van te genieten als ik nog wel wat kan eten. En dan morgenochtend nog even oliebollen halen voor de afdeling morgen. Ze werken daar keihard, doen goed hun best voor ons en zijn ook hartstikke aardig. Dus even wat lekkers hebben ze wel verdiend.
Ik sla denk ik oud en nieuw over dit jaar. Hopelijk kan ik nog wel een oliebol eten. Maar de vermoeidheid zal wel toeslaan. Dus om zo fit en gezond mogelijk te blijven, heb ik meer aan een goede nachtrust. Ik zal toch niet veel missen als we niet samen mogen komen en geen vuurwerk kunnen afsteken.
Nu alleen nog mijn zenuwen onder bedwang houden, want anders praat ik mezelf nog weer ziek. Daar ben ik heel goed toe in staat. Vanavond gezond eten en dan heb ik er echt alles aan gedaan om zo fit mogelijk er morgen weer in te gaan. Dan moet het deze keer wel weer goed gaan!