Gefrustreerd

Over het algemeen genomen gaat het best goed. Energie neemt wat toe, ik kan weer wat meer en heb hele lijsten van wat ik in huis kan doen. Netjes opgedeeld in kleine beetjes, zeg maar 1 keukenkast of kledingplank per keer. Heel overzichtelijk dus en ik kan steeds meer wegstrepen. Daarnaast onderneem ik ook een en ander buiten de deur. De boodschappen doe ik weer helemaal zelf. Ik heb zelfs werk weer wat opgepakt. Een uurtje of misschien twee in de week als ik me goed voel en op de momenten dat het mij past. Oefenen met het scherm en zonder de druk van het moeten en contact met collega's. Het moment zelf lijkt dat best goed te gaan, de klap komt een paar uur later. 

Tuurlijk het kost me allemaal nog energie en na zoiets moet ik weer even rusten. Maar ik kan wel meerdere dingen op 1 dag, mits goed verdeeld en afwisselend mentaal en fysiek.

Nu voel ik me de laatste paar dagen weer wat meer moe en de hoofdpijn is terug. Dus dan ga ik meteen weer denken...

Doe ik teveel? Wil ik teveel? Zijn het toch teveel projectjes tegelijk die ik oppak? En maak ik het mezelf nodeloos ingewikkeld? 

Is het de warmte? Dan functioneer ik sowieso al minder en na de behandelingen is dat alleen maar erger geworden. Maat de afgelopen paar dagen was het juist goed te doen qua temperatuur.

Maak ik me teveel zorgen? De WIA aanvraag is gedaan en vorige week had ik daar een online bijeenkomst van met de nodige uitleg. Kapot daarna, want overprikkeld en veel te veel informatie om te verwerken. Maar dit alles zorgt over 2 maanden wel voor een lager inkomen en bijkomende zorgen rondom werk. En dan zijn er ook nog de problemen met het ziekenhuis rondom de operatie voor de endometriose, daarover in een ander blog meer later. 

Zijn het toch gevolgen van de lucrin injectie? De lijst met bijwerkingen daarvan is ellenlang. Naast opvliegers merk ik er weinig van. Maar wie weet kort na een injectie toch wat meer klachten. Maar die lijken dan ook weer op de klachten die ik al heb. 

Komt het door het wat minder goed slapen? Ik ben de slaapmedicatie aan het afbouwen, wat al weer een heel goed teken is. Ben al over de helft met minderen en ik hoop er met een maand vanaf te zijn. Met de warmte slapen zorgt al voor minder slaap. Minder medicatie kan een rol spelen. En mijn slaapbehoefte is aan het veranderen. De combinatie samen zorgt alleen voor een minder gunstig effect. Zal ook wel tijdelijk zijn. 

Maar goed, paar dagen minder energie en hoofdpijn en ik kan genoeg redenen verzinnen. En even een paar off dagen kan en mag ook nog. Het frustreert alleen behoorlijk want het ging zo lekker. En dan ga je malen, tenminste, ik wel. 

Mijn dagen zijn dus wat minder actief. En dan moet ik toch weer keuzes maken. Van het weekend waren dat sociale activiteiten inclusief beweging. Vanmiddag mag ik weer naar de revalidatie, standaard controle afspraak na een paar maanden. Vanmiddag gaat daar wat mij betreft een definitieve streep onder. 

Ik baal alleen van die frustratie. Mindere dagen horen erbij, om wat voor reden dan ook. Het blijkt alleen moeilijker om dat op het moment dat het gebeurt te accepteren. Ik geef er wel aan toe zodat ik nog fatsoenlijk de dag door kom. Maar ik kan dat brein van mij niet uitschakelen...

Kon herstellen maar simpel een licht stijgende lijn zijn met iedere week een klein maar voorzichtig stapje vooruit zonder die terugvallen.