Eerste behandeling

 Woensdag 30 september 2020

Het was een lange dag vandaag zo met de eerste kuur. 

De dag is goed maar vroeg begonnen. Gelukkig nog gewoon kunnen ontbijten en de medicijnen genomen. Daarna om kwart over acht in het ziekenhuis waar ik nog wat algemene uitleg heb gekregen en een korte rondleiding over de afdeling. Ik lag op een kamer waar maximaal 6 personen in kunnen en ik was de eerste, dus ik kon kiezen. Ik ben voor een bed bij het raam gegaan zodat ik nog wat uitzicht had. 

Daarna is het infuus ingebracht. Op mijn verzoek is het daarna met verband verbonden zodat ik er niet de hele dag naar hoef te kijken. Rond kwart voor 10 werd de eerste zak met immuun aangesloten. De apotheek maakt het spul pas klaar als je er daadwerkelijk bent. Het gebeurt blijkbaar nogal eens dat mensen niet komen, en dan zitten ze met dure spullen die ze niet aan iemand anders kunnen geven. Dus daar gaat wat tijd overheen. 

De immuun gaat er deze keer langzaam in, om mijn lichaam er aan te laten wennen en te zien of ik nog reacties erop krijg. Dat was niet zo, dus volgende keer kan dat sneller en is er minder wachttijd. In totaal twee verschillende zakken voor de immuun waar 4 uur over werd gedaan. Daarna binnen 2 uur tijd 2 zakken met spul voor de chemo erin. Dus rond 16 uur was ik klaar en mocht ik weer naar huis. 

Ik heb de hele dag nergens last van gehad. Dat is allemaal goed gegaan. Dus tot zover geen bijwerkingen. Ik hoop dat dat zo blijft! Want dan ben ik nog tot het een en ander in staat. Het enige waar ik last van heb, is een enorme vermoeidheid. Het is toch raar spul dat je lijf in gaat. Onnatuurlijk, vooral. En het moet in mijn lichaam hard aan het werk. Dus die vermoeidheid is logisch en daarvan is ook steeds gewaarschuwd dat het erbij hoort. 

Het nadeel op de zaal is dat er steeds bedrijvigheid is. Dus echt slapen daar is niet gelukt, maar ik heb wel een poosje gerust. Dat heeft geholpen. En de catering in het ziekenhuis is ook goed. Er wordt regelmatig drinken aangeboden, je kunt koek krijgen en een redelijk uitgebreide lunch! 

Ik heb vanavond nog zelf gekookt (heel eenvouldig) en dat is goed gegaan. Eten smaakt nog steeds. En eten is nu belangrijk om mijn lijf gaande te houden. Dus suikers zijn ook belangrijk. Daar moet ik goed rekening mee houden. Lijkt me niet zo'n probleem met de enorme chocolade voorraad die ik inmiddels heb. En ik hoop toch zo dat ik chocolade gewoon echt lekker blijf vinden!

 Dit was natuurlijk pas de eerste behandeling. Het kan best zijn dat ik op een volgende behandeling wel anders reageer. Maar dat moeten we maar gewoon afwachten. Het eerste begin is hoopvol. Een gehad, nog maar 17 te gaan!