Bang voor aanstaande operatie

De datum is bekend. Volgende week maandag 25 oktober mag ik mij om 9.45 uur melden in Meppel. Dan wordt de novasure uitgevoerd en ook de pac verwijderd. En dit allemaal onder een roesje. Samen duurt het hooguit een uurtje. Dag opname, dus die middag weer naar huis. 

Maar ik ben nu al bang en gespannen. 

Ik reageer slecht op narcose, kan er misselijk van worden. Roesje is anders, maar ik heb er op aangedrongen dat ze hier wel wat voor gaan geven. Better safe than sorry. 

Mijn vorige ervaring met wakker worden van een operatie is zacht gezegd een ramp. Gelukkig blijf ik nu zelfstandig adem halen, dus dat probleem kan zich niet weer voordoen. Maar toch, het speelt wel mee. 

Ook ben ik bang voor terugval en wat het met mijn energie gaat doen. Het zijn twee kleine ingrepen waarvan op papier geen problemen zijn te verwachten. Maar wat het effect van het roesje is, geen idee. Dus hopelijk niet zo'n groot probleem. Ik heb er in elk geval rekening mee gehouden door de twee dagen erna niets in te plannen. 

Het is een roesje waarvan je in slaap moet vallen. Maar wat nu als je wel deels wakker blijft? Ik wil er toch echt niets van mee maken! 

De novasure is meestal heel succesvol. Maar bij 10% kunnen er complicaties optreden. Met mijn geluk van het afgelopen jaar weet je het maar nooit, zeg maar. 

Grootste probleem vind ik dat ik wederom nuchter moet zijn. Dus vanaf 6 uur voor opname niets meer eten. Ik zou dus om half 4 's nachts nog iets lichts mogen nemen. Geen strak plan, dan slaap ik daarna helemaal niet meer. En tot 2 uur voor die tijd nog drinken zoals thee en water. Dus om half 8 de wekker om nog wat water te drinken. En zondagavond op tijd naar bed, want zo vroeg eruit ben ik niet meer gewend. Kortom, ruim 14 uur niets eten. Ik ben zo bang dat dit mijn eetpatroon en eetlust weer in de war gaat schoppen. Dus hopen dat ik goed wakker word en dan een boterhammetje kan eten. Een dagje minder eten kan geen kwaad. 

Ze zeggen dat het niets uitmaakt wanneer in de cyclus de novasure wordt uitgevoerd. Ik ben echt heel benieuwd, want een paar dagen later zou normaal mijn menstruatie weer komen. Dus rond de 25e zou de pijn kunnen starten... Ik hoop echt dat het bij mij meteen het gewenste effect heeft. 

Ik weet dat mijn meeste angsten irrationeel zijn. Ze weten echt wel wat ze doen en ik krijg goede begeleiding. En ik ben nog niet zo stabiel dat ik hier weerstand aan kan bieden. Dus rustig doorgaan, blijven eten en als het te erg wordt van de week gewoon aan de oxazepam. Alleen jammer dat ik die op de dag zelf niet in mag nemen. 

Mijn brein samen met mijn fantasie hebben al fantastische scenario's bedacht (zoiets als met gillende sirenes naar Zwolle worden vervoerd wegens een complicatie). Gelukkig komen die nooit uit en op basis daarvan moet ik er op vertrouwen dat het goed gaat komen. 

Het blijft dus spannend. Maar ook dit ga ik overleven en er weer beter uitkomen straks. 

Als het goed is het laatste hobbeltje en dan weer verder opbouwen. En wellicht daarna ook de medicatie gaan afbouwen. Dan kan ik alles hopelijk wat loslaten en rust in mijn hoofd krijgen. Ontspannen. En daar heeft mijn lijf ook alle baat bij. Eindelijk een einde om er een streep onder te zetten en verder te gaan. 

Zo, nu ben ik weer even rustig. Dus tijd voor mijn dutje, dan kan ik daarna naar buiten het zonnetje in.