Pech

Het schip van de Zonnebloem ligt in de kreukels. Dat is dikke pech voor de mensen die de komende weken zouden meevaren. Kijk je enorm uit naar je aangepaste vakantie of vrijwilligerswerk, vaart een ander schip midden in de nacht een enorm gat in de voorkant. Kijk, die dingen hoor ik liever niet. Als alles doorgaat liggen wij in september op het schip onder de waterspiegel in ons bed, maar ik weet niet of ik dan een oog dicht doe. 
Dikke pech voor de vakantiegangers, daar valt onze pech bij in het niet. We hebben het tegenwoordig druk met ons vrijwilligerswerk, hele dagen zitten we naar ons beeldscherm te koekeloeren, dus een paar dagen naar Drenthe om weer even bij te komen is fijn. Vandaag zouden we in de middag vertrekken, na de muziekles en bijbehorende fotoshoot van Theo. Zouden we…..Dit weekend is er iets mis gegaan en we weten nog niet precies wat. Zaterdag naar Movies that Matter in Den Haag geweest, een paar mooie documentaires gezien. Zaten er in de volle bioscoopzaal mensen met het Norovirus onder de leden? Was het lekkers bij de koffie toch niet helemaal lekker? Het gevolg was in ieder geval wel duidelijk: in de loop van de zondag werden we allebei ziek. Ik zal de niet zo frisse details weglaten, maar het was een erg onrustige nacht. En nu zitten we elkaar een beetje gammel aan te kijken. Gaan we vandaag toch nog rijden of kunnen we beter morgen vroeg vertrekken. Als ik Theo op de bank zie liggen dan weet ik het antwoord wel: morgen. Maar hij heeft gelijk dat we dan maar weinig kunnen genieten van ons huisje. Ik laat de beslissing aan hem over, ik ga wel mee, met een reistabletje en paracetamol binnen handbereik.