Luisteren met een half oor
Nee, Theo mist geen lichaamsdelen, maar hij gebruikt ze niet allemaal even goed meer sinds het chemobrein zijn intrede heeft gedaan. Vooral die oren, die weten wat. Ik ken het wel van onze hond, die gebruikt nog minder dan een half oor. IJslandse honden horen heel goed, maar zijn super eigenwijs dus luisteren ze alleen als het hun uitkomt. Dat noemen ze ook wel zelfstandig, ik noem het vet irritant. Die irritatie komt soms ook naar boven borrelen als Theo meerdere keren op een dag maar met een half oor luistert. Omdat hij graag zonder lijstje op de fiets springt om boodschappen te doen, komt hij regelmatig met datgene thuis wat ik juist niet wilde hebben. Zo eten we soms 4 dagen achter elkaar dezelfde maaltijd of blijft hij paprika’s en courgettes naar binnen sjouwen terwijl ik om een andere groente heb gevraagd. De keukenhanddoek en theedoek hangen vaak niet aan hun haakje te bengelen, maar vind ik hangend over een stoel of opgepropt op het aanrecht. Schillen van de wilde perzik blijven telkens liggen, zodat de fruitvliegjes dolenthousiast met zijn allen de keuken in stormen. En ik kan alles wel twee, drie, vier keer zeggen, Theo hoort het wel, maar hij luistert niet. Bij de hond wil een beloning nog wel eens werken om haar beter in het gareel te krijgen, hoe ik dat met Theo moet aanpakken weet ik nog niet. Tips zijn welkom 😊.
26 reacties
Van die hond klopt het wel maar verder herken ik mij hier helemaal niet in 😬.
Nou, als je dat kan troosten, daar herken ik mij 100% in.
Ik voel met je mee — ik heb hetzelfde probleem als Theo. Alleen noemt Mevr willy het geen chemobrein maar gewoon selectief luisteren met een vleugje vergeetachtigheid. En zij zegt dat het bij mij ook niets met de oren te maken heeft, maar met het ingebouwde filter in mijn hoofd: die laat alleen door wat ik leuk vind om te horen.
Ik heb het al vaker gezegd, jouw lieve mevr Willy is een slimme vrouw 😁
Helaas komt Theo hier echt niet weg met zijn chemobrein... ;-) Ik herinner me dit van mijn ouders toen ze allebei gestopt waren met werken en ze echt een nieuwe balans moesten vinden omdat ze veel meer uren bij elkaar waren dan voorheen. Een handdoek opgepropt op het aanrecht, heeft weinig met luisteren te maken, meer met gemak voor hem en ongemak voor jou.... Als je een keer een paar luisterende oren nodig hebt, dan kom jij gewoon kletsen bij Summox ipv Theo, of als Theo komt negeren we hem eerst even 5 minuten om jou een plezier te doen ;-).
Sterkte, maar het komt echt goed. Gewoon blijven praten, hij pikt heus wel wat dingen op hahahahha
Ik geef niet zo gauw op. Maar een bezoekje aan Summox met beide opties klinkt goed! 😁
Lieve Anja,
Ik moet meteen aan mijn zonen in de puberteit denken. Ook die hoorden me nooit als ik vroeg de vaat in de vaatwasser te zetten, boter na gebruik weer in de koelkast, hun sporttas mee naar boven te nemen, hun schoenen in het rek te zetten ipv ervoor etc. etc. Theo is gewoon aan z’n tweede jeugd bezig😉. Maar heel frustrerend voor jou.
Liefs, Monique
Ik heb inderdaad af en toe het gevoel dat ik weer een kind aan het opvoeden ben. Maar tweede jeugd klinkt goed, dat belooft nog wat voor de toekomst.😘
Zou het misschien ook iets met het verschil tussen mannen en vrouwen kunnen zijn? ( al moet ik opletten dat ik nu hier niet alle mannen over mij heen krijg🫣😁). Ik merk soms dat Bas de dingen ook gewoon anders ziet dan ik en let op andere dingen in huis. In ons geval dan niet een chemobrein dingetje, maar meer een man/ vrouw ding.
Niet dat je hier iets aan hebt, want dat zou betekenen dat je het er maar mee te doen hebt🙂 en Theo een vrijbriefje inzet om iedere keer gewoon iets te laten slingeren.
Succes ermee in ieder geval 🙂
Liefs Bianca
Ik ben bang dat het een combinatie is van man/vrouw verschil, pensionado’s die op elkaars lip zitten én een sausje van chemobrein. Toen hij in het ziekenhuis lag bleef alles keurig opgeruimd, maar dan heb ik toch liever wat rommel. Ik zal hem wel de reacties laten lezen, dan laat hij dat vrijbriefje wel uit zijn hoofd😊😘
Ik denk dat (bij mij in ieder geval) de prioriteiten anders liggen.
Ik heb met jullie beiden te doen
Dikke knuffels voor beiden.
🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🐻🐻🐻🐻🐻🐻😘😘Peter
We kunnen er ook wel om lachen hoor Peter, maar je knuffels zijn altijd welkom! 🫂🫂😘
Negeren …..gewoon negeren…
Ja ja……. 🙄
Naast Oostindisch doof is er dus ook Oostindisch blind. Onlangs begrepen dat Willy daar last van heeft.
Ik vrees dat Theo aan beide lijdt. Voor dat eerste stel ik voor dat we hem 25 oktober eens flink de oren wassen. 😂
Kijk, daar kunnen we wat mee, ik kan niet wachten….! 😘
😄
Lieve lieve schatten!!
Allereerst kwam er een grote grijns hier, waarvoor sorry. Herkenbaarder dan herkenbaar! Oepsie... Ja echt, en dan soms nog met een sausje van 'dat heb ik niet gedaan' (handdoeken) of 'dat heb jij niet gezegd' (van alles best veel). Ligt aan zijn chemobrein dat kan niet, omdat hij geen chemo heeft gehad. Ik wel, dus... tja... vul maar in :-) Natuurlijk is dat manneke van mij al 'op leeftijd', met 77 ga je gewoon ook dingen vergeten. En niet zien. En zo. Maar ja... wij zitten ermee. En ja... dat toch véél liever dan zonder zitten!
Veel liefs en heel dikke knuffels allebei!
XXXXXXXX Hebe
We slaan ons er dapper doorheen lieverd, we weten zo ondertussen wel wat voor vlees we in de kuip hebben, of boter voor de vegetariërs onder ons 😊. Dikke knuffels terug 🫂🫂
Beste Anja, heel herkenbaar. Loop er hier ook weleens tegenaan. Met het brein is niets mis, maar oog voor detail of de wens van hoe ik het graag zou willen hebben, soms wel.☺️
Hartelijke groet, Maria
Mooi blog heb je beschreven ! Erg heftig allemaal. Hoe gaat het nu met jullie ?
Het gaat gelukkig goed Nick. We proberen te genieten van elke dag en vermijden zoveel mogelijk plaatsen waar teveel geluidsprikkels zijn omdat Theo daar erg moe van wordt. Ik merk het meteen als iets te vermoeiend is, want dan zakt hij achteruit in zijn stoel en komt er geen woord meer uit. Dus we moeten laveren tussen de grenzen, maar hé…als dat alles is hebben we niets te klagen. 💕
enkele goede reacties, maar als je chemo hebt gehad tast je hersenen aan bij de een zwaarder dan bij de ander ,concentreren op iets is voortaan moeilijk .Bij lezen weet je de vorige zin al niet meer en zo gaat het met veel dingen.
Bij mij is mijn gehoor ook sterk achteruit gegaan en heb hypracusis er bij gekregen.het is zwaar als je niet meer begrepen word ook door je naaste.
Ikzelf luister naar de chemo 2,5 jaar geleden ook met een half oor en onthouden is ook een groot probleem geworden. Ook is een concentratie een groot probleem bij en daar leg ik de link voor mezelf naar het halve luisteren.... het is ook vermoeiend voor mij en dus denk ik ook uiteindelijk voor Theo misschien? Maar ik snap dat de partner er veel last van kan hebben... hier bij mij thuis is het ook zo.
Succes!
Dag Alexeduard,
Ik herken best wel een aantal door jou genoemde situaties. Als ik vroeger zo tegendraads was, kreeg ik een schop(je) onder m'n achterste. Door de boodschappen in de telefoon te zetten, ben je misschien al een beetje van wat ellende verlost.
Sterkte en groet,
René
Hoi allemaal, heel herkenbaar voor mij ook goed om te lezen. Sta ik niet alleen na mijn chemo behandelingen. Echter... wetenschappelijk aangetoond is niet de chemo schuld aan dit alles, vergeetachtigheid, concentratie, vermoeidheid etc.. maar het trauma wat we allemaal doormaken en doorgemaakt hebben. Ook kanker patiënten zonder chemotherapie vertonen de zelfde verschijnselen. Doet niets af aan het verschijnsel en blijft net zo lastig.
Wat een herkenning! Met mijn man (77 jaar, "genezen van" darmkanker, geen chemo) zie ik het dagelijks gebeuren: theedoeken opgefrommeld, kastjes blijven open, boodschappen (mét lijstje) vergeten, vergeten de hond uit te laten, half of helemaal niet luisteren naar wat ik zeg.. en dan is hij ook nog heel geïrriteerd als ik zeg dat ik al voor de vierde keer iets vraag. Chemobrein kan het niet zijn, maar hij is wel anders in het leven gaan staan. Meer in zichzelf gekeerd, bezig met zichzelf. En voor mij is het balanceren; kan hij het niet meer zo goed, of spant hij mij voor zijn karretje? Best lastig, voor ons allebei een zoektocht naar goed evenwicht!