Ik moet het even kwijt
Goedemorgen, nou het is voor mij al dagen geen goedemorgen. Ik ben zo emotioneel, en die akelige gedachtes allemaal. Morgen weer controle en hopelijk de 4e dubbele immuuntherapie. Hopelijk, want Sam is nog steeds lusteloos, verkouden, moe en nergens zin in. Ligt dus allemaal aan zijn bloedwaardes. (Deze waren 3 weken terug erg goed, behalve de schildklier) Tja, hopelijk is het zijn schildklier die te langzaam werkt, daar is een pilletje voor. Sam voelt elke dag onder zijn oksel. Als ik dan vraag: "En?" Dan kijkt hij me aan en zegt, ik weet het niet. Ik gooi alle vragen om zijn oren. Is het erger dan 3 weken terug? Nee, voelt het anders? Nee. Is het een bult? Nee. Voelt het hard, hmmmm ja, maar geen bult. Dus net zoals 3 weken terug, toen de arts heeft gevoelt en gezegd dat hij zich totaal geen zorgen maakt? Hmmmm ja, ik weet het niet. Dan gisteren een gesprek gehad over dood gaan en doorgaan. Hoort er allemaal bij, maar ik kan het even niet aan. Ik zal weer moeten werken als Sam er niet meer is. Tenminste, als hij er binnen nu en 6 jaar niet meer zal zijn. Welke muziek wil hij? Misschien wil ik geen muziek, maar doe maar wat filmpjes van You Tube, over dino's of piramides hahahaha. Ik moet dan huilen, wat ik niet wil, hij vind dat niet fijn, knuffel hem en ben onder de douche gestapt, huilend. Voor nu is er helemaal nog geen uitzicht hoor en gaan we verder met positief zijn. Dan zegt hij, we horen in februari wel meer, dan is er een beeld van de scan. Ik kan hem toch helemaal nog niet missen!!! Zou graag mooie nieuwe herinneringen maken, maar hij is futloos, moe, verkouden en al 2 weken hoofdpijn, soms stekend, soms weg, soms zeurend. Paracetamol helpt vaak wel. De arts is op de hoogte. Supplementen mogen we niet gebruiken, wel de verse sapjes. Ben begonnen met zijn gewrichten in te smeren met Midalgan, zijn gewrichten zijn wat stijf. Allemaal bijwerkingen, hopelijk doet zijn immuunsysteem dat, wat het moet doen, kanker opruimen. Ik heb zo te doen met mijn lieve partner, mijn maatje. Wat is ons leven veranderd sinds mei 2024. Mijn kleindochter is er inmiddels, haar gastouder is ziek, hoofdpijn, maar het heerst erg. Ik heb haar eerst even lekker geknuffeld.
1 reactie
Lieve jij
Je kopzorgen, je emoties onder controle houden is verdorie het aller moeilijkste. Voor de partner dikwijls nog meer dan voor de zieke zelf.
Ik hoop dat de scan een goed resultaat geeft en dat er dan wat rust in je hoofd terugkeert.
❤️, willy