Tandvlees

De titel van deze blog suggereert een probleem aan mijn gebit maar dat is gelukkig niet zo. Ik wil graag de term "op mijn tandvlees" lopen gebruiken in de fase waar ik nu in zit. Na een tijdje met een rollator te hebben gelopen kreeg ik de gouden tip om Nordic Walking stokken te gaan gebruiken tijdens het wandelen. Dat is een succes en ik wandel nu iedere dag een uur zonder te rusten onderweg. Dit betekent niet dat het altijd een ontspannen wandeling is, ik loop op mijn tandvlees!! Maar ik hou vol, iedere dag loop ik die ronde alsof mijn leven er vanaf hangt. Revalideren is niet mijn ding, dit is nu de derde keer in 5 jaar dat ik vanaf nul weer moet opbouwen. Maar ik hou vol, want ik geloof in het resultaat van volhouden. Op de laatste ct scan waren geen veranderingen te zien dus ik kan er wat dat betreft ook weer 3 maanden tegen, hopelijk blijft het zo goed gaan en worden de controles wat langer na elkaar. Want 3 maanden zijn zo om en het voelt alsof mijn leven steeds uit stukjes van 3 maanden bestaat. Zoals jullie misschien weten woon ik op een kleine boerderij met honden en paarden en een poes. De verzorging kan ik niet echt dus dat wordt gedaan. Ik  mag er wel van genieten natuurlijk. Tijdens mijn ziekte heb ik een cursus contextueel pastoraat en paardencoaching gevolgd. Daarna ben ik een eigen bedrijf gestart Lachai Roi Coaching. Hier heb ik heel mijn hart en ziel in gelegd en ik wil natuurlijk dit nog een hele lange tijd volhouden. Een herstelperiode waarin je je lichaam niet mag belasten geeft ook wel tijd, in die tijd heb ik coachkaarten ontworpen die nu bij de drukker liggen en in de pré verkoop liggen. Natuurlijk wil ik zo snel mogelijk weer starten met coachen. 14 september wordt er een foto van mijn rug gemaakt en ik hoop dat de orthopeed tevreden is en ik weer wat werkzaamheden mag uitbreiden. En fietsen dat zou ook wel heel fijn zijn als dat weer mag en uiteraard autorijden want door de Fentanyl pleisters is dat ook nog niet aan de orde. 2020 was voor niemand een tof jaar maar ik heb nu mijn hoop en vertrouwen op 2021 gezet. Mijn verlangen is uiteraard genezing, maar als dat niet realistisch is dan hoop ik toch nog heel lang van betekenis te kunnen zijn. Ik denk dat het goed is om ook als je ziek bent en genezing geen optie meer is je bezig te houden met vernieuwende dingen. Gewoon dat eigen bedrijf starten, die cursus gaan volgen of weet ik veel wat. Zolang je daar nog toe in staat bent mag je leven alsof je minstens 100 jaar gaat worden.

Mijn grote voorbeeld is Kinga Ban van Sela. Zij is gestorven aan kanker maar wat een powervrouw, zij bleef tot het laatst doen waar ze goed in was namelijk zingen en liedjes schrijven. Wat heb ik veel aan haar muziek gehad tijdens mijn ziek zijn. Leef met volle teugen, dat vind ik zo'n mooi lied dat raakt je diep in het hart.