Reservebank

Het is een tijd geleden maar ik heb mezelf weer bij elkaar geraapt na de hectiek van de bestralingen.
Heftig, pijnlijk en vooral vermoeiend maar ze waren in het ziekenhuis heel zorgzaam.
Het was niet alleen kommer en kwel, de taxiritjes met leuke gesprekken en op de tafel van het bestralingsapparaat werden heus wel grapjes gemaakt.
Het feit dat je geleefd wordt en van afspraak naar afspraak gaat is behoorlijk geestdodend.
Nu heb ik iets meer rust en heel de dag de tijd, gelukkig maar want ik doe overal uren over en voor ik s'morgens opgestart ben is de morgen bijna voorbij.
Toch is de denkmachine langzaam weer opgestart en probeer ik weer meer gevoel te krijgen en ruimte te maken om te voelen want dat heb ik uitgezet en iets wat uit is gaat zomaar niet weer aan.
Het is makkelijk om op de automatische piloot te leven.

Ik ben een bevoorrecht persoon, ik verkeer in gemêleerde kringen van gelovig tot ongelovig, dit houdt een mens wakker.
Wat me opvalt en verontrust is dat in die verschillende kringen mensen zich veel bezig houden en zich spiegelen aan de levens van anderen.
In gelovige kringen zijn het de oudvaders waar men tegenop kijkt en in ongelovige kringen beroemde personen zoals acteurs, zangers of maatschappelijke hoogheden.
Paulus zegt in de bijbel dat ons leven een wedloop is (gister nog gehoord in de preek).
Maar als we onszelf alleen maar spiegelen aan anderen zitten we mooi zelf op de reservebank naar een ander zijn spel te kijken.
Op zich is het best interessant om op een regenachtige zondagmiddag als je toch niks anders te doen hebt een levensverhaal te lezen maar voor ons eigen leven heeft het geen waarde.
Want wij zijn hier op deze wereld om ons eigen leven te leiden of lijden ter eer van God en het dienen van onze naaste.
Wij moeten ons eigen verhaal schrijven, onze eigen wedloop lopen.
Soms denk ik bij mezelf, mensen hechten meer waarde aan de verhalen van oudvaders en/of beroemdheden dat maakt niks uit, dan aan hun eigen leven.

Iedereen die mij een beetje kent weet dat ons gezin de afgelopen 8 jaar voorspoed en zegen maar ook heel veel tegenwind gehad heeft.
Dit zou best een dik boek kunnen worden.
Maar wat ik ervan geleerd heb is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, ik keek vroeger veel te veel naar anderen, copieergedrag en erbij willen horen.
Nu weet ik dat God dat absoluut niet van ons vraagt.
Kom van de reservebank en LEEF!!