Je moet goed eten

Dit is zo'n moment dat ik bij mezelf denk wat mis ik de tijd dat problemen bij mijn moeder op de bank of aan de keukentafel met een glaasje tokkelroom met slagroom en eigengebakken cake werden besproken.
Bij alle problemen zei mijn vader steevast: je moet goed eten.
En met dat goed bedoelde hij zeker niet biologisch verantwoord, nee wee de slak of luis die het in zijn botte hersen haalde in mijn vaders moestuin te landen die werd zeer vakkundig verdreven met een middel uit zijn uitgebreide bestrijdingsmiddelenkast, om nooit meer terug te keren.
Nee goed was vooral veel eten en uit eigen tuin en geen fabrieksrommel.
Vooral geen frites met mayonaise of pizza, alleen al de manier waarop hij het woord pizza uitsprak vol afschuw en walging.
Onze kinderen eten vol smaak een pizza van de Aldi maar ik kan het nog steeds niet eten.
Gek dat ik daar nu zo aan moet denken want met goed eten ga ik deze problemen niet oplossen.
maar wat mis ik dit soort raadgevingen en wat zou ik ze nog graag uit hun mond willen horen.

Nu is het wachten op het telefoontje van de oncoloog