Goed beslagen ten ijs

Goed voorbereid op de chemo/neulasta kommer en kwel.
En terwijl ik nu weet hoe lang het ongeveer duurt lijkt het of het nooit meer over zal gaan.
En dan na 1,5 week wordt ik s'morgens wakker en denk ik oké, ik ben er weer.
Zo gauw de dexamethason op is worden mijn benen onder me vandaan geslagen en sleep
ik me in soort comateuze toestand rond. En dan ook nog die vreselijke smerige smaak in mijn mond dus mezelf troosten met lekker eten lukt ook niet.

Nooit geweten hoeveel tv-programma's er zijn over verbouwingen en restylen van huizen.
Daar steek ik dan dan toch nog aardig wat van op zo hangend op de bank.

Maandag nog nauwelijks op de been hebben we een afspraak met de chirurg over de operatie die 15 oktober gepland staat.
Ik krijg medelijden met mezelf, het valt inneens op me en natuurlijk vertel ik hem dat 1 borst geen optie is.
De chirurg trekt zijn begripvolle gezicht en legt uit dat een borstreconstructie na bestraling een zaak van de plastisch chirurg is maar dat verhaal is nog lang niet aan de orde.
In mijn situatie zal dat sowieso een hele klus zijn, van al die haken en ogen en misschien wel dit en misschien wel dat word ik niets wijzer sterker nog het maakt me bang.
Maar goed we gaan na dit gesprek naar opname en anesthesie en nog maar eens bloed afnemen.
Woensdag mag ik terugkomen om met de mammacare verpleegkundige alles door te nemen.
Dus zodoende gaan we woensdagmorgen weer op pad en nu worden we ingewijd in de wereld van de protheses.
Tijdelijke protheses en protheses voor in een speciaal hiervoor bedoelde bh.
Ik voel dat ik begin te zweten, de verpleegkundige verzekerd me dat het allemaal best meevalt.
En de kans dat ik een dikke arm krijg omdat mijn lymfeklieren verwijderd worden is heus niet zo groot als de chirurg me heeft voorgespiegeld en verzekerd ze me weer, we gaan na de bestralingen zo snel mogelijk een afspraak voor je plannen in Gent bij de plastisch chirurg.
Ik hou van alles keurig op een rijtje, geen verassingen maar plannen maken en die vervolgens uitvoeren.
Dit kan ik totaal niet overzien, een voorbeeld:
Na de operatie moet ik rustig aan doen dat is logisch, niets forceren 6 weken duurt dat ongeveer.
6 weken niet paardrijden, jullie denken dat is heus zo erg niet.
Nee misschien niet maar ik heb al heel wat km's met Cindy door onze polders gemaakt, dat is mijn manier van dingen verwerken en op een rijtje zetten en met God praten.
Gelukkig heb ik nog een vriendinnetje Kathy (Jack Russel) die het ook heerlijk vindt om met mij te wandelen.