De zweep erover
Er zijn weer drie weken voorbij en de volgende kuur komt eraan.
De eerste twee weken verliepen stroef.
De definitie van: Mevrouw u kunt gewoon alles doen na het plaatsen van de PICC heb ik toch verkeerd opgevat.
Alles doen betekent bij mij echt iets meer dan alleen het strikken van veters en mijn blouse dichtknopen.
Dit resulteerde in een verschrikkelijke spierpijn en ik dus niet eens mijn arm op kon tillen wat natuurlijk weer rede gaf voor sjagrijn.
Ik moest denken aan die bekende uitspraak over sjagerijnige vrouwen en mannen die hun toevlucht moeten zoeken op de hoek van het dak.
Gelukkig voor Peter dat er ook nog zoiets bestaat als gewoon naar je werk gaan.
Maar dat is helemaal over en ik kan inmiddels inderdaad alles doen.
Afgelopen vrijdag heb ik een MRI scan gehad om de stand van zaken in mijn borst en lymfeklieren te bekijken na drie kuren.
En vanmorgen kreeg ik een mooi bericht.
De radioloog omschreef het als volgt: Een aanzienlijke respons zowel in klieren als borst.
Halleluja, dat geeft moed.
Bij de oncologie verpleegkundige volgde daarna een instructie voor de volgende drie kuren Docetasel (taxotere).
Ik kreeg documentatie mee met een indrukwekkende lijst bijwerkingen.
In de springsport wordt nog al eens de term "rijden met het mes tussen je tanden" gebruikt, zo'n gevoel komt over me als ik dit allemaal lees.
Het is geen wedstrijd maar wel een strijd en die wil ik heel graag winnen.
Dan bespreken we de uitslag van mijn bloed en die is keurig zegt ze maar als ik naar het scherm kijk schrik ik enorm van de waarde van mijn leukocyten die is ernstig gezakt van ruim 7 na de eerste kuur naar 3,5.
Onder de 3 gaat de kuur niet door, normaal is vanaf 4,5-11 maar chemo patiënten mogen daar iets onder zitten.
Als dat in dit tempo doorgaat heb ik de volgende kuur een probleem. De verpleegkundige stelt voor een injectie
Neulasta te geven.
Ze omschreef de werking heel mooi: Het beenmerg krijgt met deze injectie a.h.w. een zweepslag om onmiddellijk witte bloedlichaampjes te gaan maken.
Kijk dit soort termen daar kan ik iets mee, geen flauwekul werk aan de winkel.
Er zitten wel wat vervelende bijwerkingen aan, het zal eens geen waar zijn, maar dat neem ik voor lief.
Ik zit in deze trein en ik wil geen vertraging oplopen bovendien zit ik al helemaal vol met vergif dus dit kan er ook nog wel bij.
Naast al die strijdvaardigheid ben ik vooral intens dankbaar.
Ik weet dat heel veel mensen voor mij bidden en Hem is ook alleen de eer.
Soli deo Gloria
De eerste twee weken verliepen stroef.
De definitie van: Mevrouw u kunt gewoon alles doen na het plaatsen van de PICC heb ik toch verkeerd opgevat.
Alles doen betekent bij mij echt iets meer dan alleen het strikken van veters en mijn blouse dichtknopen.
Dit resulteerde in een verschrikkelijke spierpijn en ik dus niet eens mijn arm op kon tillen wat natuurlijk weer rede gaf voor sjagrijn.
Ik moest denken aan die bekende uitspraak over sjagerijnige vrouwen en mannen die hun toevlucht moeten zoeken op de hoek van het dak.
Gelukkig voor Peter dat er ook nog zoiets bestaat als gewoon naar je werk gaan.
Maar dat is helemaal over en ik kan inmiddels inderdaad alles doen.
Afgelopen vrijdag heb ik een MRI scan gehad om de stand van zaken in mijn borst en lymfeklieren te bekijken na drie kuren.
En vanmorgen kreeg ik een mooi bericht.
De radioloog omschreef het als volgt: Een aanzienlijke respons zowel in klieren als borst.
Halleluja, dat geeft moed.
Bij de oncologie verpleegkundige volgde daarna een instructie voor de volgende drie kuren Docetasel (taxotere).
Ik kreeg documentatie mee met een indrukwekkende lijst bijwerkingen.
In de springsport wordt nog al eens de term "rijden met het mes tussen je tanden" gebruikt, zo'n gevoel komt over me als ik dit allemaal lees.
Het is geen wedstrijd maar wel een strijd en die wil ik heel graag winnen.
Dan bespreken we de uitslag van mijn bloed en die is keurig zegt ze maar als ik naar het scherm kijk schrik ik enorm van de waarde van mijn leukocyten die is ernstig gezakt van ruim 7 na de eerste kuur naar 3,5.
Onder de 3 gaat de kuur niet door, normaal is vanaf 4,5-11 maar chemo patiënten mogen daar iets onder zitten.
Als dat in dit tempo doorgaat heb ik de volgende kuur een probleem. De verpleegkundige stelt voor een injectie
Neulasta te geven.
Ze omschreef de werking heel mooi: Het beenmerg krijgt met deze injectie a.h.w. een zweepslag om onmiddellijk witte bloedlichaampjes te gaan maken.
Kijk dit soort termen daar kan ik iets mee, geen flauwekul werk aan de winkel.
Er zitten wel wat vervelende bijwerkingen aan, het zal eens geen waar zijn, maar dat neem ik voor lief.
Ik zit in deze trein en ik wil geen vertraging oplopen bovendien zit ik al helemaal vol met vergif dus dit kan er ook nog wel bij.
Naast al die strijdvaardigheid ben ik vooral intens dankbaar.
Ik weet dat heel veel mensen voor mij bidden en Hem is ook alleen de eer.
Soli deo Gloria
3 reacties