De plastisch chirurg

Vrijdag 1 maart – 21 dagen na 1e diagnose.

Vroeg op dus om op tijd bij de plastisch chirurg te zijn. Dr. Zöphel, een Duitser die Nederlands spreekt. Maar wel met een accent.

Het is stil in het ziekenhuis. De boel is nog niet opgestart en ook dr. Zöphel niet. Aardige man maar hij moet er duidelijk even inkomen. Computer opstarten, alles bij elkaar schrapen, wat administratie tussendoor plus een telefoontje van een zieke collega maar daarna heeft hij alle tijd voor me.

Hij verteld duidelijk wat er is besproken, wat er gedaan gaat worden en hoe ze het gaan doen.  Er wordt een expander ingebracht, een ruw aanvoelend omhulsel met een plastic dopje. Dee wordt onder de borstspier ingebracht nadat de borst is verwijderd. Dan wordt de huidflap (want gelukkig blijft hier de huid gespaard terwijl wel de tepel en tepelhof worden verwijderd) vastgemaakt aan de rib. Volgens dr Zöphel is dit ‘au’…. Het wordt best een zware operatie want er wordt van alles doorgenomen aan zenuwbanen, bloedtoevoer etc. het is niet niets! Daar raak ik steeds meer van overtuigd.

Ook worden de 2 mogelijkheden aangegeven hoe later de reconstructie kan worden voltooid: siliconen of lichaamseigen materiaal in de vorm van buikvet. Nou haal dat buikvet maar weg!! 😊

Helaas ben ik volgens hem te slank. Iets wat elke vrouw wil horen maar niet als je van je buik een borst wil maken. Ik heb wel een buikje maar ik zal wrs een borstverkleining moeten ondergaan om weer symmetrisch te worden. Ook is de operatie behoorlijk ingrijpend met een jaap van heup tot heup en tot aan je navel met veel napijn omdat er in de spieren is gewroet … voordeel … je bent inderdaad van je buikvet af; kans van slagen is vrij hoog, voelt warm aan en lichaamseigen stof wordt minder snel afgestoten.

Siliconen is uiteraard veel gemakkelijker; operatie duurt veel korter en heeft minder impact qua pijn en de borst kan in elke vorm worden gemaakt. Wel is bekend dat 0,zoveel % last krijgt van lymfekanker ….of andere wazige klachten. Ook loop je op je 80ste nog met 1 superstrakke borst terwijl de andere al ergens op je navel hangt …. Mmmmm. Dat is iets waar ik nog even over moet nadenken. Dat is iets voor over 4 -6 maanden.

Nadat we uit het ziekenhuis nog ‘even’ bij een autozaak een nieuwe auto in de vorm van een Volkswagen UP! hebben gekocht die we dinsdag kunnen halen, is het tijd om weer naar huis te gaan en de boel wat te laten bezinken. Maandag mag ik weer naar Esther en het pre-operatief spreekuur … het gaat snel!