Van 10 naar …..

Kuur 10! De combi kuur.

Daar gaan we weeeeeer, geen zin, geen idee hoe deze aanslaat.  We shall see 🤷‍♀️

Ik moest me 11:00 melden,

Het hele riedeltje ging goed, coldcap, infuus, voorkoelen tussendoor, praatje, en voor je het weet looptie erdoorheen!

Mijn lunch bestond uit 2 bruine broodjes, met kaas&hagelslag en een kopje tomaten boullion, daarover gesproken. Ik wou blazen, maar in plaats van blazen over het kopje, blaaste ik over mijn infuus. 😂 ik vind het zelf wel grappig 🤣

De Mw die ik even niet gezien heb zag ik vandaag weer! Ik vond het fijn dat ze er weer was, maakte me toch lichtelijk wat zorgen, ze had na de borstontsteking weer een blaasontsteking te pakken. Ze baalde er zelf ook flink van, ze zat naast me, dus we hebben even gezellig gekletst! Daarnaast heb ik met Bert een paar potjes gepest. Ik denk dat het ditmaal gelijk spel was, of Bert aan de winnende hand, ditmaal niet bijgehouden.

Ik moest nog naar het toilet, na het loskoppelen van de machine van de coldcap, en de infuuspomp, sta ik op en loop ik weg, maar naar 3 passen kan ik niet verder. Ik vergeet de infuus pomp mee te nemen 🤣

Bert lachen, zuster lachen, vrouw naast mij lachen.  OOPS 🙈

Tijdens de toediening  van de carbo merk ik dat ik last krijg van mijn aders, dit kan voorkomen bij de carbo, dit had ik de 1e carbo ronde ook. Het is gevoelig, branderig, en af en toe echt een pijnscheut. Niet prettig.

Ik gaf ook aan nog even wel iets misselijk te zijn. Dit was wel ‘te’ doen.

Er werd me nog gevraagd hoelang ik wou nakoelen; aangegeven te kijken hoelang het het volhoud. Uiteindelijk na de laatste kuur het nog 3 kwartier vol te houden ipv de anderhalf uur.  Geroepen; en hij werd uitgezet.  Nooit verteld; je kan de coldcap niet meteen van je hoofd halen. Soms zit er ijs aan 🥶 en trek je je haren mee, dat wil je natuurlijk niet. Even laten zitten, zodat het wat kan ontdooien. Erna voorzichtig van je hoofd halen. Ditmaal zat er ijs. Lekker koud hé?

Ik vond ditmaal de coldcap best gevoelig wederom, mijn haren waren goed nat gespoten, zodat de kou overal goed komt, denk dat dat ook meespeelt. Mijn hoofhuid  leek veel gevoeliger. Maar ik heb t toch weer lang volgehouden 💪 en tussendoor de gaasjes weer aangepast op de drukpunten.

De spuit voor de aanmaak van bloedplaatjes dit maal meegenomen.!! X 2 en 3 waren we dat vergeten 😅 kon bert weer heen en weer rijden mijn held, en 1 zuster moest langs ons plaatsje rijden en had hem meegenomen. Daarvoor dank 🫶

Onderweg naar huis had ik weer een mooie uitspraak. Ik zei tegen Bert nou, ik ben weer met de grond gelijk genageld. Ipv aan de grond genageld, of met de grond gelijk gemaakt.  Ja dit zijn tegenwoordig mijn nieuwe spreekwoorden 🤣 ik probeer ze te onthouden en te melden hahahah.

Ohja, ik krijg steeds meer getintel in de handen, soms een pijnscheut, daar komt de neuropathie aan 🤓 dit verneem ik af en toe ook in de voeten

Eenmaal thuis; lekker moe, gejaagd, onrustig, toch de ogen even dichtgehad. Dekentje om.

Bert heeft de bbq aan gehad, en lekker 2 vleesjes gebraden voor ons 🫶

De nacht is wat slecht verlopen, maar eigenlijk wist ik dit vooraf wel weer, warm koud warm koud, heen en weer draaien, meer wakker dan geslapen. Bedankt wederom dexa. Ik vind jou toch zo niet leuk. Blijft dikke rotzooi, maar houd je op de been.

De volgende dag heb ik er wel ipv 2, 1ingenomen.  De blosjes op de wangen zijn er weer, en het gejaagde gevoel is aanwezig, wel in mindere mate als de vorige keer, geen pijl op te trekken dus.

Voel me hierdoor wel iets meer misselijk, maar vooralsnog prima te hendelen.

Ik kreeg nog 2 lieve kaartjes binnen, ik moest hier toch echt even van huilen. Zo lief. 🥹

Smorgens voelde ik me best oké, wel vermoeid en weinig energie, toch een vriendin geweest voor een bakkie, toch ook even weer wat afleiding! En samen een rondje gewandeld. Goed voor de benenwagen.

Smiddags lekker gechilld op de bank, netflixje aan, en vrij weinig. Einde middag werd Nina weer thuis gebracht, mijn mopje ♥️

Rond 19:00 kwam de thuiszorg voor de spuit.

Savonds niet van de bank te krijgen, en optijd naar bed, om vervolgens weer een slechte nacht te hebben, 🥵 🥶 🥵 🥶 daar gaan we weer… en draaien en doen.  Van koud na warm en zo door.

Dankjewel dexa en kuur.

Zaterdag was ik zo eigenwijs om helemaal geen dexa in te nemen. Dat heb ik in de loop van de dag geweten, dat doe ik nooit weer 🤓  ik was aanwezig, en probeerde ‘mee’ te doen, maar daar was ook alles mee gezegd. Smorgens stukje gewandeld met Nien, smiddags zelfs nog een klein stukje gefietst, maar daar voelde ik me al niet fit, ik begon me steeds ellendiger te voelen met vlagen van misselijkheid, alle prikkels waren prikkels teveel, je kon het ook van mn gezicht aflezen. Ik lag om 18:00 compleet nokkie, me super slecht te voelen, energieloos, futloos, alles was teveel. Ik was er verdrietig van. Slapen lukt slecht, opvliegers like hell.  Fijn, nee van alle kuren, ( en ja ook mn eigen schuld) was dit dan toch wel de slechtste dag van alles tot nu toe.

Ik dacht dat die dikke opvliegers van de dexa kwamen; maar het is dus gewoon de kuur. 🤡

Ik denk dat ik kan zeggen dat ik me de volgende dag nog slecht voelde,  had trouwens ook een andere smaak in mn mond.

Maandags werd t iets beter, maar nog niet om over naar huis te schrijven. Toch de schouders eronder gezet, wat gedaan bij de fysio, en wat ik belangrijk vond die dag was toch wel het videogesprek met de uitslag van mijn ouders! Mijn moeder is dus ook gen drager. Mijn vader niet.

Ik vind het nog steeds heel bijzonder, dat je met zo een hoog risico maar het is natuurlijk aanwezig. Je geen kanker hebt gekregen!

Wel heel erg blij mee natuurlijk ♥️

Mama word doorgestuurd, en we zullen zien hoe en wat!

Ik zou mezelf natuurlijk niet zijn, als ik hier geen grapjes om maakte, en bedankt hé, wat schuift dit? Hahaah gekheid natuurlijk! 🤣

Dinsdags afspraak gehad bij de gynaecoloog en mijn opties besproken. De boel moet er bij mij natuurlijk uit. Optie 1. Eierstokken en eileieders eruit. Groot nadeel:

Overgang.

Optie 2. Meedoen aan studie, alleen de eileiders eruit. Ze onderzoeken en denken dat dit op den duur beter is, en dat daar de kanker begint.  Ook beterder voor de overgang. ( https://www.radboudumc.nl/lopende-onderzoeken/tuba-wisp-ii-studie-bij-b… ) zie filmpje.

Optie 3: voor mij; eigenlijk optie 2, maar dan niet ‘meedoen’ aan t onderzoek, maar in combi met een van mijn borstoperaties.  ( scheelt hersteltijd)

Niet dat ik niet mee wil doen; maar ik krijg al genoeg ellende over me heen, en als ik herstel tijd kan verkleinen doe ik dat graag, dus ik was ( ervoor) al uit over optie 3.  Het zou anders ook betekenen dat ik na een ander ziekenhuis moest voor die operatie, omdat daar die studie gedaan word.

Rond de 45 volgens mij zou ik dan nog een keer geopereerd moeten worden voor de eierstokken.

Dinsdags was ik er ook weer.  👋

Dus ja, de vorige kuur hakte er ( ook deels eigen schuld) goed in!

Ik had nog een mooie uitspraak opgeschreven. Mijn schoonmoeder was even een kopje thee drinken.

Hier vertelde ik; dan moet je aan de bel

Kloppen hé 🤣

Ja lynn kloppen, we lachten erom hahahahahhaa.

Had ervoor net verteld dat ik soms echt een chemo brein heb. Ik begrijp overigens die benaming echt steeds beter.

Mijn haren dinsdags gewassen en damn it.  Bovenop mijn hoofd word het echt wel steeds erger 🥹  mijn bosje is geen bos meer. Blijf erbij, mocht t niet meer willen… gaat t eraf. Ergens vind ik het mooi dat ik mezelf ben, andere kant vind ik het ook lastig om mezelf te confronteren voor de spiegel. Ik ben bang voor de komende ac kuren. 🥹

Woensdag ochtend samen met vera naar monkey town geweest. Een goede dag, dus even wat leuks met mn kleine meid. Ze heeft heerlijk gespeeld. Doet mij goed om haar te zien genieten. Lekker ontdekken van hot na her 🥰

Woensdagavond werd ik verrast door een paar vriendinnen en mijn moeder en zus met een gezellig avondje.

Ze hadden allemaal wat lekkers meegenomen, en we hebben een spelletje gedaan. Veel gelachen, superlief, dankjewel allemaaal 🫶♥️

Morgen kuur 11.  Alleen de pacli! Sharona gaat mee. 🥰

11 weken onderweg, van dit zware intensieve traject,  het is soms niet te bevatten wat er in je omgaat, en dit proberen om uit te leggen zo op papier. Ook nooit gedacht dat ik dit zou moeten/ zou doen natuurlijk. Soms leef je in je eigen ‘bubbel’  de rest erom heen hoor je wel, maar in een ‘waas’. Je probeert mee te komen, maar ook weer niet, in je achterhoofd blijft het woord kanker rondspoken. Ik heb kanker. Ik ben ziek. Vergeet je mij niet groetjes kanker.

Maar hey hallo kanker, you pick the wrong bitch. 💪