Ac kuur 2/4 en daarna

Kuur 2! Van de rode duivel.

12:00 pas melden, ik zag er als een blok tegenaan. En ik merkte dat ik toch wel veel spanning met me meedroeg.

De zusters waren erg lief.

Ik vertelde dat ik een oxazepam had genomen, omdat me dat de vorige keer goed beviel.  Het prikken ging goed, hij zat erin, maar tijdens de zoutoplossing die erin liep bleef de plek tintelen/ pijn scheutjes. Vooral met het rode goedje wat erin gaat moeten ze zeker weten dat die goed zit. Hij zat goed, maar door mijn ‘pijn’ toch gekozen voor een andere plek. Deze was wel goed. Geen last van. Ik vertelde ook dat het prikken wel steeds meer een dingetje word. Je word in deze weken namelijk zo vaak geprikt. Bah!

Ze vroegen of ik het fijn vond om anders in een bed te liggen, eerst zij ik dat dat niet hoefde, maar later toch gevraagd of het mocht. Natuurlijk!

Het was me goed bevallen, heb ook ongeveer een uurtje de ogen dicht gehad.  Dat helpt toch wel de tijd te stillen, ook ivm na nakoeltijd, van de coldcap.   Ze vroeg of ik de volgende keer ook in een bed wou, ja graag! Gezien de oxazepam geen slecht idee, en je kan dan net iets beter je ogen dicht doen.

De coldcap is zo wel beter te hendelen.

Bij de 2e ac kuur is me verteld dat er wel de meestenhaaruitval optreed. Ik ben hier best bang voor.  Ze vertelde dat ongeveer 25-30% van de mensen die de coldcap gebruiken met deze kuur er resultaat op hebben. Dat is niet veel.

De volgende dag in de avond de neulasta spuit weer gekregen van de thuiszorg.

De dagen erna netjes mijn medicatie genomen. Ook meer misselijkheids tabletten, op getrouwe tijden. Ik merk dat ik me gejaagd voel van de dexamethason.

Verder had ik verwacht me weer zo als de vorige keer te gaan voelen, maar zo zie je maar dat er geen peil op te trekken valt.

Misselijkheid blijft wel aanwezig, en ik merk ook echt wel dat mijn lichaam weer een optetter gehad heeft, maar ik voel me niet zo naar als de vorige keer.  Lichaam is hard aan het werk! Wel houd ik niet van alle prikkels om me heen. Geef mij maar wat rust.

Wat me opvalt zijn mijn wenkbrauwen die beduidend minder worden.. Ik probeer het een beetje bij te tekenen. Ook mijn wimpers zijn aan het uitvallen….

Mijn haren zitten wel op 40% van wat het was. Tenminste zoals het voor mij voelt.

Ik hoop zo dat mijn haren een beetje gespaard blijven.  🍀 laat mij dan bij doe 25-30% zitten aub.

Het weekend niet veel bijzonders gedaan.

Een stukje gewandeld, een klein boodschapje, her en der een slaapje, en die o zo leuke opvliegers. Wie heeft die krengen bedacht man. VRESELIJK! 🥵

Zaterdagavond nog wel even het gevoel gehad dat ik 2x bijna vd pinnen ging, bloeddruk te laag? Of gewoon het lichaam dat zegt hallloooo ff kalm.

😌 Zondags merk ik ook wel weer een wat vertraagd beeld. Heel bizar. Overal waar ik naartoe kijk is het ‘veel’ , raar .

De misselijkheidstabletten zijn nog steeds mn vriend. Ze helpen.

Geur en smaak is wel aangetast. Ach, de ergste dagen zijn weer overleefd.

Maandags was ik er wel weer tot zover, Vermoeidheid was zeker tot en met dinsdag aanwezig. Woensdags was ik er wel weer helemaal.

Vandaag geen kuur. Volgende week weer kuur 3, almost the end van chemoss!

Binnenkort afspraak videogesprek staan met het radboud over dat andere gen. Ptengen

We weten trouwens dat mijn ouders dit gen niet dragen, dus ik heb iets ‘nieuws’ ontwikkeld zelf, we verwachten dat dit geen gezondheidsrisicos met zich mee zal brengen, dit hoor ik dus binnenkort!

Donderdag op vrijdag slecht en onrustig geslapen. Hoor veel ‘gebons’

Blijkbaar had ik de volgende dag 38.8 temp.

okeeeee dacht ik, boekje erbij van de kankermap. Boven 38.5 altijd contact opnemen dus laat ik dat maar doen. Ondertussen 2 pcms genomen.

Nou, ik mocht een rondje huisartsenpost, ik vond het zelf ‘overdreven’ want ik voelde me niet ziek. Ik begrijp wel dat het gecontroleerd moet worden waar het vandaan komt. En zonodig behandeld moet worden.

Schoonmoeders mee,

Urine check,  bloed check, longfoto check.

Alles was in principe in orde. Had wel iets bloedarmoede ontwikkeld, maar dat past bij chemo natuurlijk. Bloedplaatjes ietsjes omlaag, maar ook dat was nog prima.

Uit voorzorg een antibiotica kuur Gestart. Bloed op kweek.

Ik merkte wel dat ik langzaamaan de neus steeds meer lekte, en vol zat. Ik vermoedde zelf gewoon een virusje. Ik maakte ook geen zieke indruk. En zo voelde ik me ook niet.

Maandags weer bloedprikken, en dinsdag weer na de oncoloog.  Is het goed dan stop kuur, is het niet goed, bloed stond op kweek, kunnen gerichte antibiotica geven.  Ik verwacht dat hier niet iets uitkomt.

Vatbaarder hé..

Kuurtje opgehaald bij de apotheek.

Zaterdags voelde ik me eigenlijk best wel goed. Geen koorts meer. Einde van de middag hadden we nog een verjaardag van schoonzus en zwager. Ik voelde me goed dus daar zijn we gewoon heen gegaan.

Zondags ook op visite geweest, beide waren gezellig!  Savonds kwam onverwacht mn broer en schoonzus nog eventjes een bakkie halen. Lief!

Maandag bloedgeprikt. Daarbij wil ik even gezegd hebben dat ik het steeds rukker vind, al dat geprik aan mn lijf bah, ik begin het echt steeds vervelender te vinden. Daarna bij de maatschappelijk werker geweest. Ik wist van te voren al dat het een jank sessie werd, en dat werd het ook. Laatste weken eigenlijk mentaal best veel voor de kiezen gehad, het is soms ‘veel’ en mn brein kan dat soms niet goed bolwerken. Het is ook niet gek natuurlijk, maar het raakt me allemaal wel.

Onverwachts smiddags geluncht met een lotgenoot, samen allebei een pet op, rondje gewandeld. Veel steun aan elkaar, hoe fijn is dat!

Dinsdag bij de oncoloog geweest.

Het bloed was goed, de kuur mag vrijdag doorgaan! ( donderdag is hemelvaart, dus vandaar 1 dag later)

De antibiotica kuur mag stoppen, wrs een virusje. Ben er wel blij mee, want ik krijg uitslag op mijn armen, handen, voorhoofd, bij de kin, op de borst.

Leverwaarden waren wel wat gedaald, passend bij de chemo.

Iets bloedarmoede, ook passend bij chemo,

Maar niet te ‘erg’ dus top.

Verder nog wat vragen gesteld, en even gesproken.

Even terugkomend op mijn haren…

Ik merk een enorme uitval, en ben veel haar verloren. Ik word er ontzettend verdrietig van.

Bovenop mijn hoofd ben ik echt wat kalend.

Met nog 2 kuren te gaan, had ik stiekem gehoopt op dat mijn haren bleven zoals ze waren.  ( slik, weer een domper)

Ik loop sinds kort buiten met een pet op, en heb de keus gemaakt om mijn pruik aan te gaan schaffen. Vind het enorm spannend, maar hoop dat het me wat rust gaat geven.

3 juni is het zover.

Mensen die me goed kennen weten dat mijn haar me heilig was, en het is bovendien je identiteit. Denkend aan hoelang het duurt voordat het weer op lengte is, en ik jank alweer. 🤣

Maar alles ervoor dat de kanker weg is. Kutkanker!! 

Overmorgen weer de 3e ac kuur. Ik ben echt aan het aftellen… het word zwaar en veel. En ja ik zie er weer tegenop. Hopelijk valt het mee !