Acceptatie

Moeilijk oow zo moeilijk. Accepteren wat niet meer lukt en dat toegeven. Ik ben iemand die doordraaft altijd doorgaan en anderen helpen. Geen nee kunnen zeggen. En doe ik het wel dan voel ik me schuldig. 😳 Schuldig want de ander heeft een probleem. Dan zoek ik even goed nog mee voor een oplossing.😏 Ik ben nu bijna 2 jaar ziek, alleen wat een ander heeft is altijd erger. En nu kan ik het nog, voel ik me later nooit schuldig. Mijn man zegt wel eens jij bent zieker dan die anderen je moet meer op jezelf passen. Ja gelijk heeft hij wel maar zo steek ik nu eenmaal in elkaar altijd in het teken van een ander staan. Ziek ja dat ben ik wel, maar ik kan geen nee zeggen zonder me daar weer schuldig over te voelen. Worstel worstel.😫😭

Mijn lieve moeder heeft Alzheimer  kan steeds minder weet steeds minder maar hangt steeds meer aan mij. Winkelen wilde ze maar al te graag ik mee want ik weet wat ze wil en wat ze past. Leuk hoor haar blij gezicht als we dan geslaagd zijn. Maar ik ik ben gesloopt. Ze loopt niet meer zo snel kan niet alles meer aan. Heeft soms de wildste ideeën waar ik van denk dat kan niet. Ze is is heel lief en waardeerd het wel heel erg. Als ik haar ophaal en mee naar huis neem is ze in haar nopjes. Dat heeft ze verdient zegt ze, ze is ook altijd goed voor ons geweest.😉 Ik moet hier maar zitten en dat is niet leuk. Ik mag er ook wel eens uit. Ze gaat het meest weg van iedereen daar op de afdeling. Mijn broer haalt haar iedere zaterdag ook trouw op. Mijn zuster heeft geen rijbewijs moet met openbaar vervoer als ze komt. Maakt zowat een wereldreis. Zij waren vorig jaar ook niet altijd in de gelegenheid te komen vanwege werk enz. Ik wel was niet aan het werk dus toen mijn moeders man het ziekehuis in raakte vloog ik helemaal de benen onder mijn kont weg terwijl ik volop in behandeling  was. Van december tot april heeft dat geduurd tijd voor andere dingen had ik bijna niet. Voelde me verantwoordelijk. Na die tijd werd er geen rekening door hem naar ons toe gehouden en de zweer was niet om naar huis te schrijven .  Nu is er al enige tijd geen contact meer. Vervelend want wij moeten bepaalde dingen van anderen horen.

Worstel worstel...Ik weet het voor een ander altijd mooi te vertellen. Maar voor mij zelf he.. .....                        Ach ik ben ook maar een mens.

Liefs Alice❤

18 reacties

Lieve Alice, natuurlijk weet je het voor een ander beter, dat is veel makkelijker omdat daar niet dat gevoel bij zit wat jou nu zo in de weg zit. Maar goed voor jezelf zorgen is ontzettend belangrijk hoor. En jeetje die man van je moeder.... doe je alles en dan krijg je dit als dank...vervelende situatie, juist omdat hij de man van je moeder is. xx Kim😘😘

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 08:44

Lieve Alice,

Jij hoort tot de categorie 'te goed voor deze wereld'. Je hele leven voor anderen klaargestaan, nou ben je zo ernstig ziek en nou moet je dat nóg van jezelf? 

Ik neem aan dat je moeder door haar Alzheimer niet goed begrijpt wat er met jou aan de hand is. Als ze dat wel zou beseffen, zou ze dan ook nog willen dat jij je voor haar afbeult? Vast niet.

Lieve schat, het is hoog tijd dat jij aan jezelf gaat denken. JIJ gaat voor. Jouw man heeft gelijk. Het is ontzettend moeilijk om je grenzen te bewaken, ik weet er alles van. Maar het zal moeten. En mensen accepteren het heus wel. Ze weten dat als jij nee zegt, er echt reden voor is.

Vandaag onderuit, in de zon of de schaduw, alleen maar uitrusten, niets moeten, morgen ook en verwen jezelf maar flink. En daarna maar weer eens verder kijken.

Sterkte ermee lieve Alice, ziek zijn is niet zo makkelijk, zelfs niet voor een sterk mens als jij.

Hanneke 

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 10:28

Lieve Alice, iets voor een ander doen voelt goed maar je moet jezelf daarbij niet voorbij lopen. Probeer toch wat meer een balans te vinden en neem wat tijd voor jezelf.  Ik ga zelf een paar keer per dag 10 minuten zitten of liggen en rustig ademhalen. Het helpt en kost geeneens zoveel tijd. Sterkte liefs en groetjes xxx Corrie.

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 10:17

Schuldgevoel groeit op vruchtbare bodem en is een onkruid die slecht te bestrijden is, wees er bedachtzaam op en houd het kort regelmatig afbranden als je ziet dat iemand het planten wil bij je. Als iemand claimt rechten te hebben op goede verzorging, begeleiding of aandacht zijn er ook plichten. Het woord liefde is in dat geval niet van toepassing, liefde doet niet aan boekhouden heeft geen rechten of plichten.

 

Sterkte

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 10:23

Lieve Alice, 

Wat is het moeilijk hè om meer voor jezelf te kiezen, als je je hele leven je meer op anderen gericht hebt! Natuurlijk is het heel mooi om er voor anderen te zijn, maar inderdaad sluit ik me bij voorgaande reacties aan: nu is het echt tijd om voor jezelf te kiezen. De mensen die dat niet kunnen of willen begrijpen zijn jouw liefde of vriendschap niet waard. Inderdaad bizar dat je van de man van je moeder stank voor dank krijgt. Heel naar en verdrietig! Door kanker komen bepaalde relaties onder druk te staan of gaan kapot. Helaas heb ik daar (in beperkte mate) ook ervaring mee. Succes met het ontwikkelen van meer zelfliefde en -compassie! ❤️

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 11:49

Lieve Alice. Uit alles wat je schrijft blijkt dat je geneigd bent om je voor een ander weg te cijferen en op te offeren. En vergeet je om je eigen behoeften uit te spreken en om steun te vragen. Hierdoor doe jij jezelf in feite te kort. Zeker omdat jij door je ziekte ook je beperkingen hebt. Het is belangrijk dat je voor jezelf op gaat komen en dat je, je grenzen gaat afbakenen. Ik weet het dit is hartstikke lastig. Je hoeft het ook niet meteen heel radicaal te doen. Maar begin met kleine dingen. De reactie van Corrie zou je daar heel goed bij kunnen helpen. JE KUNT PAS GOED VOOR EEN ANDER ZORGEN, ALS JE EERST GOED VOOR JEZELF ZORGT. Liefs Dasje.

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 11:56

Lieve Alice, 

Moeilijk om voor jezelf te zorgen

 Maar het is eigenlijk wel het aller aller belangrijkste!  Vergeet jezelf niet, je bent heel goed voor een ander maar wees nog beter voor jezelf. 😘 

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 12:30

Oh Alice,

Ik weet het voor anderen ook altijd beter dan voor mijzelf......

Het leukste is.... ik heb ook nog eens altijd gelijk....😉

Ik weet dat jij er zo niet gezonder op wordt!

 

kracht gewenst

Janneke

 

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 13:51

Lieve, lieve Alice, ik sluit me helemaal aan bij wat Kim hierboven schrijft. Zolang je de hele wereld op je nek mee wilt laten draaien heb je het te druk om iedereen tevreden te houden zonder dat je aan jezelf toe kunt of wilt komen. Dat is een keuze en geen geboorteafwijking. Misschien in kleine stapjes eens proberen Alice op nummer I te zetten en kijken of de wereld nog wel door draait zonder jouw bemoeienis?

Je komt over als  een hele lieve schat en misschien wordt het onderhand eens tijd om ook heel erg veel om jezelf te gaan geven en dat misplaatste  schuldgevoel te gaan behandelen zoals Ron voorstelt.

Veel sterkte en succes gewenst!

xxx     Okkie

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 19:00

Wat lief van jullie allemaal, voel me echt gehoord. De woorden die jullie schrijven komen echt binnen ben diep onder de indruk.

Liefs Alice❤😘

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 20:45

Hoi lieverd, tja.... bekend fenomeen onder ons.... voor anderen weten we altijd alles zó goed! Ja toch, wij de zieken zijn altijd in de weer om de gezonden van dienst te zijn... Nu zeg ik het onaardiger dan ik bedoel; feit dat ik vaak tegenkom is dat wij op een of andere manier over krachten en energie beschikken die we vooral voor anderen bewaren. Om daarna voor ons zelf de zure vruchten te plukken. 

Knappe schat, geweldig dat je in ieder geval vast deze keer de keuze voor jezelf hebt gemaakt. Laat er vooral meer volgen! Geniet van deze eerste stap in jouw richting! Geen schuldgevoel maar trots dat ook jij jouw keuze nu voor jou gemaakt hebt!

Big smile schat!!!

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 21:56

Je bent altijd lief voor iedereen, ben ook eens lief voor jezelf! Dikke kus 💪🍀❤😘

Laatst bewerkt: 18/06/2019 - 00:28

Lieve lieve Alice, niet kunnen  accepteren of loslaten is inderdaad zo moeilijk, ik begrijp zo wat je voelt. Jij bent zo mooi mens, een lieve schat dat je ondanks je ziekte er wilt zijn voor een ander. Ik vond  het zo lief dat je mij belde en dan lees ik daarna jou blog! 

Meis denk aan jezelf en zorg alsjeblieft goed voor jezelf, echt hoor, voel je niet schuldig, het is zo belangrijk om grenzen te stellen voor jezelf. Wij willen zo graag de oude zijn... maar we kunnen niet meer dan ons best doen! Ik denk ook aan jou ! Veel liefs van mij 🌹🤗😘

Laatst bewerkt: 18/06/2019 - 02:34

Alles is eigenlijk al gezegd en ik sluit me er vanuit de grond van mijn hart bij aan: JIJ komt op de eerste plaats. Lieve schat, je wordt palliatief behandeld, stop met Moeder Teresa zijn en laat eens een beetje voor je zelf zorgen. Wees lief voor jezelf en doe meer waar je blij van wordt.

En wat Hanneke ook al zei: als je moeder zou begrijpen wat er aan de hand is, zou ze dan menen dat ze door jou verzorgd moet worden? Een heel pijnlijk verhaal, dat van je moeder en haar partner, bah.

Een dikke kus en knuffel, mooi mens! En sterkte met het loslaten van schuldgevoel, dat is een pittige..maar het mag! Veel liefs XXX

Laatst bewerkt: 18/06/2019 - 10:47

Dank jullie wel lieverds. Het heeft me goed gedaan. Wat een lieve woorden allemaal. 

Liefs Alice❤

Laatst bewerkt: 18/06/2019 - 21:17
22 juni 2019 om 20.22

Lieve Alice,

Ik weet dat je zo bent, maar alsjeblieft zet jezelf eens op nr 1. Jij bent belangrijk, belangrijkste wat er is en dan heel wat tijd later komt de rest. Na onze verhuizing kom ik bij je langs.

Rustig aan

Xxx

Laatst bewerkt: 22/06/2019 - 20:22