18-09-2017
18-09-2017 mijn vader zou vandaag 80 zijn geworden. Hij heeft op zijn 58e te horen gekregen dat hij ongeneeslijk ziek was. Alvleesklierkanker was de diagnose. Ik was erbij toen de huisarts tussen de middag in de zaak kwam van mijn ouders. De wereld verging maar de zaak moest blijven draaien. Ik ben in de zaak gestapt en samen met mijn moeder de eerste tijd tot zijn operatie. Kwam ik boven veerde mijn vader op. Als ik vroeg hoe is het papa zei je geheid "Best Lieske hoor" Je was een man van weinig woorden en achteraf denk ik mijn god wat moet dat eenzaam zijn geweest. Mijn moeder en ik in jou geliefde zaak en jij alleen daar boven. Niet wetend hoe het allemaal zou komen. Vooruitzichten waren niet goed 6 tot 9 weken. Alleen jij papa jij ging even door in het A MC werd je als studieobject behandeld 7 uur zijn ze met je bezig geweest om je te opereren. Je hebt daarna nog 2 jaar geleefd je mocht maar 60 jaar worden.
18-09-2017 vandaag naar het ziekehuis. Gister zijn we ook al geweest ik kreeg een dikke arm op mijn lief zijn verjaardag en antibiotica hielp niet. Gister kreeg ik steken links in mijn borst. Dokterwacht gebeld we moesten maar komen. Van 15.00 tot 22.00 in het ziekenhuis geweest 4 artsen hebben zich over mij gebogen en niemand wist het. Tot half 10 een chirurg van de OK kwam en zei het is een lymfe probleem. Op 18 september 2017 wordt bij mij borstkanker vastgesteld met uitzaaiingen in de lymfeklieren van de oksel. Het kan niet waar wezen zei ik nog tegen mijn lief. Pa had vandaag 80 geworden, maar is maar 60 geworden. Ik ben nog maar 50 mag hopen dat ik de 60 haal.
Vandaag zou hij mijn lieve vader 82 zijn geworden. Ik ben nu al 2 jaar verder. Ik dank God op mijn blote knieƫn dat ik er nog ben. En gelijkertijd vraag ik me af waarom ik zo op de proef gesteld wordt.Een antwoord zal ik niet krijgen en zelf medelijden ben ik en degenen om me heen niet bij gebaat.
Gister een drukke dag van half 10 tot half 5 in het ziekenhuis geweest. Ben bestraald en heb botversterker Zometa en Fulvestrant gehad. Vandaag begonnen met de Ribociclib. Geen extra spierpijn of misselijkheid gehad. Ook niet van de bestraling. Ik slik pijnstillers voor mijn reuma dus misschien camoufleert dat.
Vanmiddag een bericht van MijnMCL ik kijk en zie het verslag van de Pet-ct-scan. Allemachtig wat zijn wij geschrokken. Later nogmaals bekeken gaat dit over mij?
Deze kwam heel hard binnen ook bij mijn lief. Ik ben dankbaar voor de 2 jaar die ik nu heb gehad maar ik wil er nog veel meer bij. Ik wil leven ik denk wij allemaal.
Mijn hoofd maakt over uren de laatste weken en waar ik bang voor was is gebeurt. Ik heb er maar mee te dealen. Ik die alles zo rustig aan hoorde en onderging. Vandaag even niet positief, vrolijk en gezellig.
Mijn god wat mis ik mijn vader, zeker op zo'n moment....
Liefs Alice
Met volle angst vooruit.
30 reacties
K! Hopelijk dat alle middelen die je nu krijgt gaan helpen. Je vader, ook al zie je hem niet, voel hem ! Hopelijk is hij je zo toch tot steun, Liefs Atala
Dank je wel Atala gaat alweer een stuk beter. We gaan er vol op in met de behandeling. šŖšŖšŖšššš
Hoi Alise. Ik hoop zo dat de nieuwe middelen snel hun werk gaan doen. Geef de moed niet op!!! Er is echt veel in ontwikkeling op t moment. Verder ben ik stil van je verhaal.hoop toch dat je een beetje troost kunt vinden.š±ā
Liefs Jeron
Lief van je dank je welā¤
Hoi Alise,
Blijf vertrouwen....
Stil van het verdriet wat je voelt in je woorden. Heel veel sterkte en kracht toegewenst! Hopelijk gaat de medicatie aanslaan.
Lieve groet Sisca. š
Dank je Sisca daar ga ik wel vanuit.
šŖšŖšŖššš
Lieve Alice,
Tranen hier bij jouw verdrietige blog. Wat ontzettend zwaar voor jou en je geliefden. Je beschrijft het zo indringend, hoe de geschiedenis zich herhaalt, eerst je vader, nu jij. En het gemis van je vader dat je hierdoor extra voelt.
Dapper en goed van je dat je je verdriet hier laat zien. Je bent zo sterk, maar zelfs jij kan dat niet altijd zijn. Wij zijn er voor je, lieve Alice, net als jij hier altijd bent voor ons, met jouw grote, liefdevolle hart.
Sterkte en veel liefs,
Hanneke
Dank je lief van je Hanneke.
We gaan er voor met volle angst en kracht vooruit.š
Grote knuffel... gewoon stil en oprecht.... š
ā¤š¤
Lieve Alice, hier ook tranen als ik je blog lees. Juist op zulke momenten mis je je vader natuurlijk het meest. Dikke knuffel XXX
Knuffel terug xxxš¤
Och alice wat een weg moeten we allemaal gaan . Ik heb het boek gelezen :Stel je de hemel eens voor: prachtig boek wat veel rust heeft gegeven daar staan bijna dood ervaringen in van mensen die geloven maar ook mensen die niet geloven. Sterkte meis
Zal eens kijken /lezen bedankt voor de tip.š¤xx
ach lvrd ,sterkte ,en koester de momenten ,het verdriet ,laat het toe ,...............knuff v mij šš
Dank je lieve Marjoš¤
Lieve Alice, wat een ontroerende blog. Het is bijna niet te bevatten dat het leven zoān andere wending kan krijgen. Ik leef met je mee....een hele dikke knuffel van mij. Liefs xxx
Dank je wel, knuffel terug xxxx
Oh lieverd wat een intense blog, zo eerlijk, zo liefdevol, zo verdrietig. xx šŖš¼šā¤ļøš
Normaal zou ik dit niet zo laten merken maar emmertje liep even over en het lucht op.š¤ā¤
Ook hier tranen. En wat een prachtig gedichtje, wat zou ook ik graag willen dat dat kon, mijn vader nog even zien, horen, aanraken. Doos tissues, niet genoeg denk ik. Zo verdrietig hoe je vader boven de zaak zat, ziek te zijn. Mijn vader stierf aan longkanker, hij lag in een slaapkamer naast de keuken een half jaar ziek te zijn. Ook een man van weinig woorden en hij heeft zo geleden. Hij stierf op 3 juli 1981, 35 jaar oud. Ik kreeg 35 jaar later op 3 juli de diagnose uitgezaaide stadium 4 longkanker.
Mijn hart gaat naar je uit, lieve Alice. Met alles in me hoop ik dat je nog lang mag leven! Met al jouw geliefden. Zo'n intens verdrietige dag gaat gelukkig voorbij en je hoeft niet altijd sterk en positief te zijn. Het Ƭs zwaar met die monsterlijke kanker. We leven met je mee, wensen betere tijden, werkende behandelingen. Een hele dikke kus, knuffel en heel veel liefs XXX
Wat een toeval ook jij hebt iets met datums. Wat jong was je vader niet te bevatten, wat verdrietig š„
Ook mijn hart gaat uit naar jou lieve Frie. Ik weet dat ook ik zwak zijn mag.
We gaan er weer volop tegen aan mij krijgen ze niet zomaar klein.
šŖšŖšŖššššā¤
Ach lieve Alice, zo ontzettend veel dingen die ik voor je zou wensen, zo ontzettend veel kruiwagens vol kracht om je te helpen dragen, maar het is allemaal niet in woorden uit te drukken. Daarom hou ik je in gedachten even stevig vast en geef je een virtuele knuffelšā¤
Dank je wel lieve Rita een dikke knuffel Xxxx terugš¤
Lieve, lieve Alice. Wat heb ik met je te doen. Jij woont in het verre noorden. En ik in het zuiden. Wat zou ik je graag een dikke knuffel willen geven. En even bij je willen zijn. Gelukkig hebben we vandaag heel wat persoonlijke berichtjes over en weer naar elkaar gestuurd. En heb ik je op die manier kunnen steunen. Houdt je daar aan vast lieve Alice. Goed dat je lichaam zo duidelijk aan gaf dat er iets mis was. Je bent er nu op tijd bij. Ik ben vol vertrouwen dat de nieuwe behandeling samen met de bestralingen ervoor gaat zorgen dat de ziekte weer terug gedrongen wordt.
Lieve groet Dasje.
Dank je lieve Anja je bent een engel.
Knuffel terugš¤
Lieve Alice ik voel met je mee, ik mis ook mijn vader en mijn moeder, zeker in moeilijke tijden... Je vader zal altijd bij je zijn, ook al zie je hem niet.
Ik hoop dat de behandelingen die je nu krijgt gaat helpen.
Ik denk aan je, liefs Cecylia xxx
Dank je wel Cecylia xxx
Dikke knuffel, zo herkenbaar.
Dank je wel Pascal dikke knuffel terug.