The mummy returns

De CI-operatie is dus toch doorgegaan! Nadat eerst vier keer de datum/tijd werd aangepast werd ie de dag na kerst toch uitgevoerd. De operatie duurde 2,5 uur.
Daarna viel het een beetje tegen: het voelde alsof er een speer in mijn hoofd was blijven steken nadat ie mijn schedel had doorboort. Paracetamol deed niets, Oxycodon  na een uurtje of wat wel gelukkig. Ik mag er zes per dag.

Ik heb een animatie opgezocht van wat ze nou eigenlijk precies gedaan hebben. Ik snap nu wel dat het pijn doet...

Gisteravond even goed misselijk geworden, maar dat zakte gelukkig wel weer snel.

De nacht viel niet mee. Echt tientallen keren wakker geweest. En weer zitten m'n darmen verstopt, ik hoop dat het  nu snel weer over gaat met alle laxeermiddelen die ik slik.

Wat rest naast de pijn (die overigens vandaag wel steeds minder wordt) is duizeligheid, ik voel me alsof ik op een schip zit bij windkracht 10. Dat hebben we in onze jonge jaren, mijn vrouw en ik waren nog maar een paar jaar getrouwd, daadwerkelijk gedaan. We gingen met de veerboot van Hoek van Holland Harwich en met de trein door naar Londen.
Dat was de dag in 1987 dat de Herald of Free Enterprise kapseisde. We voeren er omheen! 
Ik had de kapitein nog gebeld: gaat u met deze storm wel varen? "Wij varen altijd meneer!" was zijn stellige antwoord.
Wij hadden weinig last van de storm, wel ging het schip goed heen en weer. Maar we zaten, tot verbijstering van veel andere passagiers, 's morgens op het schip gewoon aan een lekker Engels ontbijt. Sommige passagiers zagen echt groen...

Vanmorgen werd ik half zeven weer wakker en zat m'n tulband ineens los. Ik heb het verband zelf weer een beetje om m'n hoofd gedraaid. Zag 's morgens pas dat eronder allemaal bloed zat en dat ook het hele verband en gaas eronder los zat. We hoefden echter niet terug, maar m'n vrouw kon het zelf wel opnieuw verbinden, volgens de arts.
Ik hoorde later dat het kussen en onderlaken ook onder het bloed zaten. Over een week gaat het verband er pas af en de hechtingen eruit.
Ik zet vannacht maar een ijsmuts op om de boel op z'n plaats te houden.

En dan begint over een aantal weken de hoorrevalidatie. Ik ben erg benieuwd en kan niet wachten!