Van feestdag naar feestdag....

Wetende dat je kanker hebt, wetende dat er iets in je zit dat je langzaam vermoord, dat zou toch een reden moeten zijn om de grootste paniekaanvallen te krijgen?

Paniek heb ik niet, strijdlustig ben ik wel. Positief over het einde nog meer.

5 juli

De dag dat ik het oordeel kreeg ‘Maike, je hebt borstkanker’.

De dag die nooit meer uit mijn geheugen gewist zou kunnen worden.

16 juli

De dag ‘des oordeels’. De dag waarop ik te horen kreeg of ik het zou kunnen overwinnen of niet...

Ook een dag die nooit meer uit m’n geheugen gewist zou kunnen worden.

Overigens ook de verjaardag van m’n lieve dochter, ze is 10 geworden 🎉

Uitspraak: ik kan het overwinnen!

30 juli

De dag van ‘de uitspraak’. Wat gaan ze met me doen? Opereren, chemo en hormoontherapie. Wederom een dag die nooit meer uit m’n geheugen gewist zou kunnen worden.

Overigens ook de verjaardag van m’n lieve zus, ze is 49 geworden 🎉

Uitspraak: de borst is volledig op meerdere plekken besmet, maar.... het betreft ‘slechts’ 1 borst!

8 augustus

De dag van ‘de executie’. De dag dat de kanker weggenomen wordt van mij. Met borst en al verdwijnt dit in de container. Wederom een dag die nooit meer uit m’n geheugen gewist zou kunnen worden.

Overigens ook de verjaardag van m’n grote liefde, hij wordt 43 🎉

Uitspraak: m’n borst zal verwijderd zijn, de kanker is uit m’n lichaam.

12 augustus

De dag dat ik wakker zal worden met een andere leeftijd, op een andere plek dan thuis. De dag dat ik proost op m’n verjaardag in het ziekenhuis. Een verjaardag die nooit meer uit m’n geheugen gewist zou kunnen worden. Ik mag dan zeggen: ik ben 40 🎉

Het mooiste kado: kanker in de container.

Het lijkt wel 1 groot feest....

Hebben de verjaardagen mij geluk gebracht? Ben ik zo bijgelovig?

Wat ik wel weet is dat ik niet bang ben, dat ik de strijd aan ga om kanker uit m’n leven te wissen.

Er gaat behoorlijk wat op mij afkomen, toch pak ik dit gretig met beide handen aan. Bijwerkingen gaan er komen, maar hé! alles toch echt beter dan de uitspraak ‘Maike, je hebt kanker!’

Wat kan het menselijk overlevingsmechanisme toch sterk zijn! En juist dáár maak ik gretig gebruik van!