En Ik mag weer door!

En ik mag weer door! 

Vorige week vrijdag 14 oktober 2022 heb ik een CT-scan gehad, deze scan is elke drie maanden om de boel in mijn buik in de gaten te houden. En vandaag hebben we een goed gesprek gehad met de oncoloog in het Jeroen Bosch ziekenhuis. De uitslag is gelukkig weer een positief, de kanker slaapt nog steeds en is niet gegroeid, dus ik mag weer door met de chemopillen als onderhoudskuur. Hieperdepiep Hoera! Alleen een kleine kanttekening, mijn eierstokken zijn iets vergroot, dat is nog geen reden voor bezorgdheid want ik ben nog steeds een jonge vruchtbare vrouw, het kan met mijn menstruatiecyclus te maken hebben. Tijdens mijn menstruaties loop ik helemaal leeg door de chemokuren, en het duurt ook nog eens 7 dagen voordat ik weer er vanaf ben en dan moet er eerst van herstellen. Voor de volgende CT-scan is dit een extra aandachtspuntje om ook in de gaten te houden, want het kan ook zijn dat daar toch iets aan het groeien is, als het dan hetzelfde eruit ziet als nu volgt er een vaginale ego-onderzoek. Wordt vervolgd.....

Verder heb ik geen pijn aan mijn maag of ergens anders in mijn buik, en moet ik geen vette maaltijden eten, zoals een pannenkoek, frietjes, oliebol die kan ik beter laten staan. Ik heb juist last van de bijwerkingen die de chemokuren met zich mee brengen, mijn handen en voeten zijn verdoofd zoals de tast/voelen is sterk verminderd en soms helemaal weg. Ondanks dat je het niet voelt, kan je er wel mee leven het wordt voor mij het nieuwe normaal, wat eigenlijk niet normaal is. Je lichaam en geest passen zich aan de nieuwe of huidige situatie waarin het zich bevindt. Daarmee merk ik elke dag weer hoe wonderlijk je lichaam in elkaar zit, hoe veel het voor je doet zo dat jij kan doen waar je ook maar zinnen op hebt gezet, om  dat te doen wat je maar wilt. Als je hier erbij stilstaat is het een groot wonder wat ons gegeven is, en dat mag je elke dag vieren en best zuinig op zijn.

Door Kanker.nl heb ik contact met een andere dame gekregen, zij is 42 jaar en heeft helaas hetzelfde ziektebeeld als ik, alleen is zij in behandeling bij een ziekenhuis in Leuven België. Omdat maagkanker met de uitzaaiingen in het buikvlies, een zeldzame soort kanker is op onze jonge leeftijd en daardoor weer weinig informatie over het verloop van deze ziekte te vinden is, is het heel fijn (hoe gek dat ook klinkt) om een lotgenoot te treffen die hetzelfde heeft als ik. Zo kunnen we het een en ander uitwisselingen en we steunen elkaar in deze fase van ons leven. Want die hebben wij wel nodig, het blijft soms zo onwerkelijk wat we hebben.

Door dat we van elkaars ziekte op de hoogte zijn, en zij een andere weg kwa behandeling bewandelt als ik, vroeg ik mezelf af en aan de oncoloog van JBZ hoe zit dat nou? bewandel ik nog steeds de goede weg? In België gaan ze anders te werk als in Nederland, ook als je inwoner van België zou zijn wordt je hetzelfde behandeld als dat je een inwoner van Nederland bent en in België aanklopt voor behandeling tegen kanker. Het punt is daar draait het om geld, voor elke behandeling betaal je, als jij geopereerd wilt worden en graag een HIPEC/PIPEC operatie wilt, dan kan je dat na betaling gewoon krijgen, geen probleem hoor, maar hoe kom je uit zo'n operatie en welke complicaties ga je krijgen? En wat is de garantie van een kwalitatief leven na de operatie. In Nederland wordt naar de wetenschappelijke kant gekeken, waar halen we de beste resultaten met welke behandelingen, om de patiënt zo goed mogelijke tijd te bezorgen die hij/zij nog heeft. In overleg met de patiënt wordt er besloten wat het beste voor jouw is en hoe kwalitatief je leven er nog kan uitzien. Ik heb besloten om in Nederland te blijven, ik sluit me aan met wetenschappelijk onderzoek en hoop zo een kwalitatief leven/tijd te hebben wat me nog gegund is.

Dus ik blijf aan de wandel en aan de krachttraining (volgens de oncoloog is wandelen heel goed voor je conditie) ik doe leuke dingen, net waar ik maar zin in heb op en wat er ook op mijn pad komt, dat probeer ik te gaan doen.

De leuke dingen op mijn lijstje zijn:

Natuurlijk wandelen en gebakjes eten als beloning voor de wandeltocht, af en toe een bioscoopbezoekje pakken. Een lezing van Susan Smit bijwonen, zij komt toevallig in het  Afrika Museum Nijmegen een lezing geven over haar nieuwste boek: De Wijsheid van de Heks. Eigenlijk ben ik ook een heks in spee, maar daar loop ik niet zo mee te koop, Hahaha.

Voor meer informatie: https://www.afrikamuseum.nl/nl/zien-en-doen/activiteiten/de-wijsheid-va…

Het volgende op mijn lijstje is een zit concert van Ellen ten Damme, in de Schouwburg Nijmegen, samen met twee leuke collega's. En omdat we vandaag goed nieuws hebben gekregen van mijn CT-scan, gaan we een vakantie boeken naar een heerlijk warm-land, maar daar voor ga we eerst even langs het reisbureau.

Oja, ik heb mijn derde corona prik gehaald, ik heb het eerst overlegd met de oncoloog van JBZ, en ze vertelde. Het is veilig om hem te nemen, en dat kan ook tijdens de chemopillen weken. Ik dacht mooi van niet, ik pak die prik wel in mijn rust week, mijn lichaam heeft al genoeg te verduren met die chemopillen. Dus afgelopen week die corona prik gehaald en ja hoor, anderhalve dag er last van gehad, hoofdpijn, spierpijn en vermoeidheid. Gelukkig is dat nu voorbij, over drie weken ga ik de griepprik halen. Alles gaat in etappes...

Dit was het weer voor even, tot de volgende blog 🖐

En als afsluiter een gezellig fout liedje van de zanger Semino Rossi:  Wir sind im herzen jung. Luisteren is op eigen risico😉, Hahaha.