De waarheid

´Ik weet dat ik niets weet´.

Borstkanker is voor mij een leermeester geweest. Ik ben teruggeworpen op mijzelf en op een gevoel van niet weten. Ik volg mijn eigen waarheid en besef dat de waarheid subjectief is. Dat het maar net is wat je ervan maakt. Wat ik ervan maak, wat mijn waarheid is, is dat chemotherapie voor mij niet langer als de juiste weg voelt. Chemotherapie kan het risico op terugkeer van kanker beperken, maar ik weet het niet. Ik weet wel dat ik mijzelf niet langer wil beperken. Dat mijn hart verlangt naar het leven voluit leven en mijn lichaam behoefte heeft aan rust en opladen. Ik geloof dat elk mens uniek is en elke behandeling dus ook. In mijn behandeling kies ik ervoor om met chemotherapie te stoppen, een paar weken rust te pakken, en dan anti-hormoon therapie een kans te geven. Ik wil elk moment zoveel mogelijk beleven en optimaal gebruik maken van het prachtige geschenk dat het leven is. Hiervoor kiezen voelt bevrijdend. Ik ga rustig zitten en laat het geluk op mij neerstrijken. Ik laat de magie er zijn. De natuur is hierbij voor mij een leermeester. Ik ga trots en moedig verder op weg met een nieuwe horizon.