Heel veel stapjes terug…

Vorige week weer begonnen bij de oncologische fysio.. was er 4 weken niet geweest.. en dat was te merken jeetje dat was weer veel stapjes terug..  dus van de week maar besloten dat het voorlopig weer 2 keer per week fysio moet worden.

Gisteren weer een paar uur gewerkt, dat betekent dat je op die dag verder wel je gemak moet houden.. ik begon die dag met spierpijn geen idee waar het vandaan komt, misschien toch het hoesten misschien de fysio misschien gewoon verkeerd gelegen of misschien toch de airco of misschien toch nog nawerkingen of misschien toch de hormoonpillen.. de dagen ervoor ging het prima gisteren toch weer maar aan de paracetamol.. misschien heb ik nog wel het geluk dat ik NIET denk dat ik ergens anders kanker heb of iets ernstigs.. dus daar maak ik mij niet druk om… wel denk ik jeetje hoelang nog dat ik ‘s morgens maar moet kijken hoe ik uit mijn bed kom en weet wat de dag mij brengen kan .. 

Aan alles merk ik dat ik weer terug zit op mijn energie/ kracht van een paar maanden geleden, toch een zware tegenvaller… op dit moment denk ik, er gaat niks meer in dus alles wat ik nu vooruit ga gaat niet meer zo snel terug achteruit…. Tenzij…. Het toch mijn hormoonpillen zijn 🫣 over een paar maanden kunnen we dat wel zeggen 🤞🤞🤞🤞 ik hoop zo dat die het niet zijn al weet ik ook wel dat er andere soorten zijn.. Maar ik wil zo graag weer een beetje normaal leven.. 

al merk ik wel dat ik bij ieder stap terug ook wat gaat accepteren.. gisteren dacht ik ach als het dan maar 2 keer 3 uur werken is voor de afleiding en ik kan thuis alles weer aan en regelen dan heb ik ook een prima leven 🫣… en vorige week had ik even een andere fysio (invaller ivm vakantie) en die zei zeker is het nu zwaar, maar dat zit hem ook in de acceptatie.. en ik vond al dat ik heel veel had geaccepteerd maar misschien moet ik idd voor nu wel even nog iets liever zijn voor mijn lichaam.. 

mijn manager is nu met vakantie, dus we hebben nog even bedenktijd.