Wij

Kanker,

 

jij weet

tot in de bloedvaten

van ons samen

binnen te dringen

 

en dat

juist dat

 

neem ik jou 

het meest kwalijk 

 

haar neem je

het is je niet genoeg

 

jij wilt ons

15 reacties

Lieve Paul,

Op jouw geheel eigen wijze leg jij de vinger op een zere plek.

Dit is inderdaad één van de moeilijkste dingen van kanker. 

Dank voor je pijnlijke maar mooie worden.

Heel veel liefs voor jou en Helga,

Hanneke

 

Laatst bewerkt: 16/01/2021 - 09:35

Lieve Hanneke,

Tja, als ik iemand pijn kan doen dan zal ik dat niet laten......

Voor het eerst in 33 jaar bemerk ik soms afstand tussen Helga en ik. Nooit gebeurd, nooit gedacht.  We twijfelen niet of we dit oplossen. Dat gaat ons lukken.

Probeer te analyseren hoe dit komt....de kanker.....onze veranderingen....verwachtingen....angsten.....etc.

Ik lees hier niet zoveel over wat kanker doet met relaties.....taboe? Of mis ik iets.

en natuurlijk nog meer liefs voor jou!

groetjes,

Paul

Laatst bewerkt: 16/01/2021 - 19:54

Pang!
En AU!
Zó waar!

Liefs Hebe xxxxx

Verloren
in de duisternis
een enge belevenis
zwart en diep
het dal
na je vrije val
verloren 
jouw jij verloren
je partner ging heen
ook jij verdween
verloren
in het leven
verdriet
is gebleven
geen antwoord
op dood
onmacht
te groot

Laatst bewerkt: 16/01/2021 - 19:57

Lieve Hebe,

Pang en au.....zeker!

Hij openbaart zich duivels binnen onze relatie. 
 

Een troost hebben wij: beiden weten we in het diepst van ons wezen, dat elkaar verliezen erger is dan de dood.

Alleen vechten moedeloost.....en dat weten we!

lieve groetjes,

Paul

Laatst bewerkt: 16/01/2021 - 21:05

Effe in mn bundel gezocht.....

Het helpt niet

Ik huil
het helpt niet
ik zoek
het helpt niet
ik roep
het helpt niet
ik vloek
het helpt niet
ik bid
het helpt niet
ik smeek
het helpt niet
jij bent er niet
niet meer
dat
helpt me niet
elke keer
dat ik iets doe
meer spijt
het helpt niet
te veel
nieuw verdriet
het helpt niet
ik val
in
de valkuil
het helpt niet
zodat
weer
ik huil……

Totdat
ik inzie
wat helpt níet
geluk
was zo broos
teer
en fijn
gelukkig te zijn
wij
samen
ik zie je
in mijn hart
je lacht
in mijn hart
je bent bij me
in mijn hart
wij samen
één hart
je helpt me
dat
helpt wel

Laatst bewerkt: 16/01/2021 - 21:15

Aaahhhhhhhh Paul raak! Ik wil na het lezen hiervan schreeuwen, huilen en vloeken. Mijn lief en ik hebben na een hele heftige periode van chemo dat heel erg veel met mijn gemoed deed elkaar weer gevonden. Nu mag ik weer opnieuw die overgang in, met hormoontherapie, ik ben zo bang dat het wederom gebeurt. Het oncontroleerbare van mn buien, vijandig en kortaf, geen lief mens meer zijn, geen behoefte aan (lichamelijk) contact. Maar ik vrees niet meer, ik weet dat hij mijn anker is. Ik weet dat hij er staat, ik hoef alleen maar te zoeken wanneer ik mezelf weer verlies, hij vindt mij en ons. ♥️

Laatst bewerkt: 13/02/2021 - 05:33