Hou van me

Hou van me!
Hou alsjeblieft van me!
het kwam toen niet
het komt nu niet
het komt nooit niet
zo graag wilde je
dat zij
de bron
onvoorwaardelijk
van je zou houden
zij
niet in staat
nooit in staat
jij, die het zo hard nodig had
juist nu
zelfs nu niet
jij
werkelijk alles gedaan
voor het onmogelijke
en zij
onvermogend
te geven
kanker
heeft waarheid
gebracht
wat een heel leven niet vermocht
9 reacties
Wat triest šŖ
Beste Bianca,
Dank je voor je reactie. Maar.......het is niet triest.
Het leven is werkelijk onvoorstelbaar mooi, in al haar facetten. De kracht die het onvermogen uitstraalt is puur......en zoals we zijn. Let it be....
De kunst is dit te herkennen, accepteren. Wij, de onvermogende mens met soms, het vermogen tot liefhebben. En die contradictie is magisch mooi....
groetjes,
Paul
Ook voor mij klinkt dit verdrietig. Maar waarheid is een groot goed.
En het schilderij is ƩƩn en al liefde. Jij en Helga zijn dat ook.
Dag Paul,
Ik las gisteren, net voor het slapen gaan, nog jou blog. Ik probeerde het in te kleuren. Vond het lastig. Ik dacht ook in de richting van verdrietig, maar inderdaad, de afbeelding erbij is zo liefdevol. Ik was nog aan het nadenken over dit alles , om te reageren, en toen las ik je reactie. Daar ben ik blij mee. Gelukkig mag dat ook he? Zeggen als we iets niet helemaal begrijpen?
Hoi Heleentje, ik begrijp jullie reacties.
Helga (en ik) zijn het punt van verdriet voorbij. Dat maakt ons gelukkig. Vele malen verdrietiger is als we tot onze dood om liefde smeken. Dat verbittert, maakt boos, maakt hulpeloos.
Liefde voor onszelf en acceptatie van ons zelf is ons deel. Dwars door de pijn heen. Na die intense doorleving ontstaat rust. Geborgenheid zoals het schilderij weergeeft. Je bent de baby en liefdevolle moeder in 1, in jezelf en naar jezelf.
Het kan......echt!
Beste Paul,
Inderdaad liefde is mooi, prachtig, geef kracht en voldoening.
Mijn vrouw zeg elke dag: iedere dag is nu een happy daY!
Voor ons, voor mij betekend dit veel, iedere extra dag hebben wij elkaar, onze liefde.
Ook wij zijn het verdriet voorbij, hoewel ik besef dat er nog wel een verdrietig moment gaat komen maar voor nu is ieder dag,
Happy day
Groet Frank
Alsof het voor mij geschreven is. Mijn moeder en ik. Haar onvermogen, mijn verdriet daarom.
dank je wel voor je mooie woorden.
liefs Mirjam
Hi Paul,
Wederom een tekst die raakt en schuurt. Ik moest hem twee keer lezen, voordat ik hem goed begreep. Net als een aantal anderen vind ik het verdrietig om dit te lezen. Pijnlijk en onbegrijpelijk dat je als moeder, zelfs in deze situatie, niet de liefde kunt geven die er hoort te zijn voor je kind.
Gelukkig houden Helga en jij ontzettend veel van elkaar. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Het is geen vervanging voor moederliefde, maar een ander soort liefde, die minstens zo waardevol, zo niet waardevoller is. Mooi dat jullie door de pijn heen zijn gegaan, waardoor er ruimte is gekomen voor acceptatie en rust. Heel knap!
Liefs, Jessica
Je spreekt 'eenvoudig' maar bijzonder rake woorden. Vasthouden aan elkaar is voor jullie het meest belangrijk.