Verwarrend
2 ontvangen reacties van de 60 die ik heb mogen ontvangen en gelezen. Veelal positief soms vragend andere reacties zijn wederzijdse overpeinzingen betreffende het pad we hebben te gaan. De vrijheid die je hebt om via dit blog te schrijven wat je bezig houdt wat je angsten zijn en in welke negatieve gedachten spiraal je bent gekomen, het op schrift zetten van gedachten persoonlijke ervaringen en motivatie om in ieder geval nog en dag week of maand te leven is naar mijn idee waarom dit medium wordt gebruikt. Beide reacties die ik hieronder heb geplaatst zijn verwarrend voor mij de 1e hemelt me op de 2e brandt mij af.
1e ) Gisteren stuitte ik op je blog en ik heb bijna alles in één ruk gelezen. Vooral deze blog met deze openingszin is fenomenaal, ik vind je echt fantastisch.
In je verhalen vertel je veel over jezelf, hoe je jezelf dus een lul vindt, en hoe je er meermaals een einde aan wilde maken. Tegelijk komt er een man naar voren die zelfspot heeft, rechtvaardig en gevoelig. Ik vond het mooi om te lezen hoe je betrokken bent bij je omgeving, en hoe je veel voor hen doet.
2e ) Ik wil je echter laten weten dat ik veel moeite heb met op welke manier je je soms uitdrukt, zo cynisch en hard.Wens je veel sterkte en hoop op iets meer mededogen met de mensen die ook kanker hebben en zich niet zo hard uiten.
mijn reactie is
Ik ben inderdaad cynisch en hard het leven heeft gemaakt tot wie ik ben, wat mededogen betreft heb ik ook niet altijd ontvangen waar ik op had gehoopt, voor zover ik weet heb ik niemand persoonlijk geraakt dat is wat ik wil en kan voorkomen. Verder vind ik dat ik schrijven mag wat in mijn bolle hoofd opkomt mijn excuses als ik u heb gekwetst maar raadt u aan mijn blogs niet meer te lezen
ook u veel sterkte toegewenst.
vr gr. Ron
Op de 1e reactie heb ik uiteraard ook gereageerd vanwege het persoonlijke karakter wil ik dit niet nogmaals produceren. Doodgaan is inderdaad en zeer persoonlijke beleving een pad dat in ieders belevenis sterker of zwak met veel emotie gepaard gaat. Het accepteren van dat pad met de cynisme die ik heb maakt dat ik heb geschreven wat ik voelde en dat blijf ik doen tot het bijna tijd is, dat doodgaan niet het, je van het is, om te lezen snap ik helemaal maar met het vooruitzicht dat ik heb en de mogelijkheden die er zijn is het verwoorden van mijn geestelijk welbevinden en plezant tijd verdrijf waarmede ik ook tracht anderen in te laten zien dat doodgaan doodgewoon is.
1e ) Gisteren stuitte ik op je blog en ik heb bijna alles in één ruk gelezen. Vooral deze blog met deze openingszin is fenomenaal, ik vind je echt fantastisch.
In je verhalen vertel je veel over jezelf, hoe je jezelf dus een lul vindt, en hoe je er meermaals een einde aan wilde maken. Tegelijk komt er een man naar voren die zelfspot heeft, rechtvaardig en gevoelig. Ik vond het mooi om te lezen hoe je betrokken bent bij je omgeving, en hoe je veel voor hen doet.
2e ) Ik wil je echter laten weten dat ik veel moeite heb met op welke manier je je soms uitdrukt, zo cynisch en hard.Wens je veel sterkte en hoop op iets meer mededogen met de mensen die ook kanker hebben en zich niet zo hard uiten.
mijn reactie is
Ik ben inderdaad cynisch en hard het leven heeft gemaakt tot wie ik ben, wat mededogen betreft heb ik ook niet altijd ontvangen waar ik op had gehoopt, voor zover ik weet heb ik niemand persoonlijk geraakt dat is wat ik wil en kan voorkomen. Verder vind ik dat ik schrijven mag wat in mijn bolle hoofd opkomt mijn excuses als ik u heb gekwetst maar raadt u aan mijn blogs niet meer te lezen
ook u veel sterkte toegewenst.
vr gr. Ron
Op de 1e reactie heb ik uiteraard ook gereageerd vanwege het persoonlijke karakter wil ik dit niet nogmaals produceren. Doodgaan is inderdaad en zeer persoonlijke beleving een pad dat in ieders belevenis sterker of zwak met veel emotie gepaard gaat. Het accepteren van dat pad met de cynisme die ik heb maakt dat ik heb geschreven wat ik voelde en dat blijf ik doen tot het bijna tijd is, dat doodgaan niet het, je van het is, om te lezen snap ik helemaal maar met het vooruitzicht dat ik heb en de mogelijkheden die er zijn is het verwoorden van mijn geestelijk welbevinden en plezant tijd verdrijf waarmede ik ook tracht anderen in te laten zien dat doodgaan doodgewoon is.
4 reacties