Over leven

Kwaliteit van leven wat is dat eigenlijk? wat is leven een waar staat de kwaliteit, of waar zou je die willen hebben. Mijn hoofd voelt alsof er kwik in zit bij iedere beweging welke kant dan ook volgt er een slecht te omschrijven gevoel alsof dat kwik iets later aankomt dan het dode moment van die beweging.3 a 4 keer op een dag je mandje in om dat je te moe bent om wakker te blijven een enkele dag presteer ik het om een paar uur te vissen of een klein boodschapje om de hoek. Een enkele dag lach ik wel eens maar tekort en niet hard genoeg, de appjes die ik ontvang doen me soms glimlachen. Mijn schouders voelen alsof de monnikskap spier word ingedrukt en straalt uit tot achter mijn oren. Diclofenac of tramadol bezweren grotendeels de pijn in mijn lever, mijn vrouw zoon en familie en vrienden helpen daar waar ze kunnen maar de kwaliteit staat op een smal randje. Mentaal en fysiek is het overleven het doosje wilskracht is voor meer dan de helft leeg, mijn geest word niet geprikkeld de empathie staat werkeloos in de kast, de vermoeidheid puilt mijn zakken uit. Het is nog te vroeg om te stoppen dit stukje ging van over leven naar overleven.


6 reacties

Zeer herkenbaar en weer zeer schrijnend!
Ik wil nog een keertje een blog wijden aan ā€˜grenzen stellenā€™
We blijven met zā€™n allen, ieder op zijn/haar eigen manier, steeds maar grenzen verleggen.....

xxx
Okkie

Laatst bewerkt: 21/05/2018 - 09:17
Lieve ron, met t mentale aspect van overleven ben je jouw hele leven al bezig. Dus daarin ben je redelijk bekwaam lijkt me, de manier, echter waarin je deze uitdaging aangaat, dwingt bij mij respect af. En bij vele anderen. Humor is daarbij een hulpmiddel, weet ik ook uit eigen ervaring. Wanneer t genoeg is kun jij en alleen jij bepalen. Al doet t me goed te lezen dat je doosje met wilskracht nog halfvol is. We blijven ons best doen om je, in ieder geval, te laten glimlachen. Ik hou van je grote broer
Laatst bewerkt: 21/05/2018 - 11:20
Het doosje wilskracht voor meer dan de helft leeg, lees ik toch. Ik heb niet al je blogs gelezen, maar de meeste wel en hoewel je zoals altijd heel raak schrijft, is dit de eerste die ik lees waar ik je humor niet terug vind. Daar knijpt m'n keel een beetje van dicht (oh, dat bedoelen ze met 'een brok in de keel'). 
Ik volg je nu en hoop dat je nog veel zult vissen. En dat je stopt als je wilt stoppen.
Laatst bewerkt: 21/05/2018 - 13:16
Ik ben altijd blij als ik je naam weer bij de blogs zie staan, gelukkig Ron is er nog. Maar de keuze tussen kwaliteit en kwantiteit komt zo te lezen steeds dichterbij. Kutzooi! 
Laatst bewerkt: 21/05/2018 - 14:27