Huppelknuppel

Zie me huppelen door het leven het statistisch gegeven jaar door, de bonus tijd is aangebroken, alles wat ik nu nog leef, ben ik korter dood. Deze vreemde gedachte overviel me vandaag tussen de vele schoonheidsslaapjes door, om half 10 op tot half 12, geslapen tot 15.00 uur en om 17.00 weer me mandje in tot 18.45 net op tijd voor studio sport. 22 jong volwassenen huppelen met een bal te spelen en competitie van lik me r... . De gedwongen competitie waarin wij spelen trekt dan wel geen juichende toeschouwers, maar een strijd is het wel. De familie en vrienden geven ons genoeg support om die taaie strijd te strijden, scheidsrechters in witte jassen bepalen wie buitenspel of uit het veld geslagen wordt. Het aangaan van dat gevecht is niet het moeilijkste de onzekerheid en angst zijn bespreekbaar de pijn misselijkheid en vermoeidheid oplosbaar, het zijn de flarden van gedachten en onuitspreekbare emoties die je terug zetten. in de tijd dat alles normaal was je gewoon je werk deed en een kort moment van het is goed had. Als een dr Dolittle sprak ik met de dieren om me heen tijdens mijn werk de zachte vingers van een rode Vari de lange blauwe tong van een giraffe de slurf van een olifant of een goed gesprek met meneer de Leeuw waren korte geluksmomenten die als je eens een klote dag had de dag toch bijzonder maakte. M'n bed kraakt even tijd om weer eens een tukkie te doen morgen klop ik op je raam en roep hoeweeee kom je mee buiten spelen.