Opstaan tegen kanker?

Het is dinsdag 29 mei 2018. Om 21.25 uur vanavond begint de live show “Nederland staat op tegen kanker” op NPO1. Vorige week ben ik door het KWF benaderd of ik hieraan wilde meewerken en voor de camera van de nationale televisie iets zou willen zeggen. De gedachte om met mijn verhaal aandacht voor kanker te vragen en zo mijn steentje bij te dragen om geld op te halen voor onderzoek, sprak me in de eerste instantie aan. Ik heb contact gehad met de programmamaker over mijn rol en mijn bijdrage. Na wikken en wegen, heb ik uiteindelijk besloten om de “10 tellen moment of Fame“aan mij voorbij te laten gaan. Ieder ander zou het vermoedelijk een grote eer zijn, wat ik aanvankelijk ook zo voelde. Ik heb echter mijn verstand en mijn hart laten spreken en zal het hieronder toelichten.

Wat was de bedoeling? Bij de opening verschijnen 5 mensen in beeld: Gerard Joling als bekende Nederlander die een goede vriend heeft verloren. Een patiënte met borstkanker. Een nabestaande die haar man heeft verloren. Een wetenschapper die kankeronderzoek doet. Ik als overlevende, die succesvol is behandeld. Ieder persoon komt in beeld met een foto in handen en zegt in enkele zinnen waarom hij/zij kankeronderzoek zo belangrijk vindt. In mijn geval iets in de trant van: dat ik het iedereen, net als ik een succesvolle behandeling gun en te genezen. Voor mij te kort de bocht! Natuurlijk… ik vind onderzoek heel belangrijk. Maar wat ik zo graag erbij wil vertellen is dat er niet alleen onderzoek moet worden gedaan naar medicijnen van de farmaceutische industrie, maar vooral ook naar preventie. Dus de effecten van voeding, levensstijl maar ook fysieke en psychische toxines. Ik ben er namelijk van overtuigd dat daar de ware oorzaken van kanker liggen. De oplossing voor het kankerprobleem ligt in het voorkomen ervan. Hier zou veel meer geld naar toe moeten gaan. Maar ook naar alternatieve behandelmethodes en natuurgeneeskunde. In het belang van de welzijn en gezondheid van de mensheid zouden de reguliere en natuuurgeneeskunde de handen ineen moeten slaan I.p.v. elkaar verketteren. Het programma bood geen ruimte voor mijn verhaal en dat was voor mij een belangrijke reden om NEE te zeggen. Bovendien kwam nog bij de buitenproportionele tijdinspanning die van mij werd gevraagd voor de 10 seconden bijdrage. Een tv show helemaal in Alkmaar, dat is ruim anderhalve uur rijden vanaf Arnhem. Ik zou er al om 14:30 uur moeten zijn in verband met de repetities. Zo werkt het nou eenmaal met live televisie … alle scenes zijn gestript en moeten vooraf worden geoefend. Niks wordt aan het toeval overgelaten… behalve het weer. Ik had er al met al een halve dag vrij voor moeten nemen op mijn werk en het zou me meer dan 10 uur hebben gekost met heel veel wachttijd.

Tot slot nog kort iets over mijn persoonlijke situatie op dit moment. Ik voel me goed… sterk en gezond. Zelfbewuster en optimistisch over de toekomst. Ik heb de draad van het leven weer volledig opgepakt en ik leef… ik geniet. Zaken waar ik geen invloed heb of die mij negatieve energie bezorgen laat ik moeiteloos van me af glijden. Focus mijn aandacht vooral op mensen en bezigheden die mij energie geven. Ik ben net terug van twee weken eilandhoppen samen met mijn jongste dochter. Een mooie ervaring… onbetaalbaar! In juli ga ook samen met mijn oudste dochter naar Japan… een mooi vooruitzicht. Kanker is zoals ik al eerder schreef nagenoeg geheel uit beeld is verdwenen. Natuurlijk zijn er die momenten dat je er weer aan wordt herinnerd, maar deze beïnvloeden mij niet meer negatief. Volgende week heb ik weer mijn APK-keuringen: Beta-Vincent onderzoek bij mijn ortomoleculaire arts en een week later de controle in het ziekenhuis. Ik zie ze beiden met vertrouwen tegemoet!