het gaat gebeuren........

En eindelijk is het moment daar...................

Morgen word ik geopereerd! Daar waar er eerst is gezegd in Almere, dat het niet operabel was, blijkt nu toch operabel te zijn. Het was het eerste wat de chirurg zei: "We gaan de tumor eruit halen". Ik heb nog meer vertrouwen gekregen in deze operatie en de chirurg. Hij legde me alles duidelijk uit en toen ik zei dat het mijn wens was dat alles eruit kon, zei hij: "we gaan alles eruit halen, dat gaan we doen!"  Dit zorgt ervoor dat ik me nu best rustig voel. Ik ben klaar voor de operatie. Geef mij maar een goed kalmeringsmiddel, zodat ik in andere sferen geraak en zo min mogelijk de dingen bewust meemaak. En als ik eenmaal onder het zeil lig, mogen ze duizend maal prikken in mijn mijn lichaam; ik weet het toch niet!

Er gaat tijdens de operatie iets bijzonders gebeuren: het wordt live uitgezonden voor een aantal artsen uit andere landen. Het werd mij gevraagd en ik heb akkoord gegeven. Nu ik toch in dit zooitje zit, wil ik anderen helpen. Ik wil eraan meewerken om kennis en kunde te delen, zodat men meer te weten komt over deze zeldzame vorm van kanker. Dus artsen uit andere landen gaan toekijken hoe mijn chirurg mij van het monster gaat bevrijden en uitleg erbij geeft.

Ik had vanavond om 20.00 uur opgenomen moeten worden. Ik was er helemaal klaar voor. Maar kreeg rond 15,00 uur een telefoontje dat ik pas vrijdagochtend om 7.00 uur hoefde te komen, omdat ik in de vroege middag geopereerd word. Jammer, ik had graag in alle rust vanavond mijn intrek genomen en mij mentaal erop voorbereid. Ik probeerde nog te zeggen, dat ik het niet erg vond om vanavond al te komen, maar op een vriendelijke manier liet de telefoniste mij weten dat het niet ging gebeuren als het niet nodig was: "u kunt nog een nachtje in uw eigen bedje slapen". Oké, duidelijk.

Morgenochtend om half zeven brengen zoonlief, vriendinnetje en mijn andere "zoon" mij naar het AvL.