Euphoria..!!!

Dus was ik vorige week in het AvL voor de ct-scan en dacht dat ik ook een punctie zou krijgen, want dat was me verteld drie maanden geleden bij het bespreken van de toenmalige uitslag. De verpleegkundige zei dat ik geen pet-scan kreeg, maar en ct-scan en een punctie. Maar ik zag nergens een omschrijving van de punctie. Bij de balie vroeg ik waarom het niet in mijn afsprakenlijst stond. Na gezoek in de computer heeft de verpleegster besloten dat de dokter mij maar moest bellen om te vertellen, waarom het niet meer hoefde. Want zij kon nergens informatie over de punctie vinden. Ik stond ook niet te springen om een punctie te doen, maar stel je voor dat ze het vergeten waren te melden? Ik wil dat alles perfect loopt.

Enfin, de chirurg zou mij op donderdag bellen. Donderdag vroeg in de middag. Nou, je weet hoe dat gaat, je bent dan in je hoofd de hele dag bezig met dat telefoontje. Ik was op mijn werk en droeg mijn mobiel de hele tijd bij me, want ik had een voorgevoel dat de dokter het ook over mijn uitslag zou hebben als hij mij eenmaal aan de telefoon had. Ik heb voor volgende week dinsdag een afspraak staan voor het bespreken van de uitslag. De dokter belde maar niet. Ik was inmiddels thuis en de tijd verstreek. Ik besloot om op Mijn AvL te kijken of mijn uitslag er al stond (ze zijn heel erg rap met mijn uitslagen). En ja hoor! Een heel verhaal, vol moeilijke woorden. Maar het belangrijkste woord wat ik zocht, stond er niet bij: metastasen (uitzaaiingen). Ze zagen wel een verdikking bij de wond en die moet dan goed in de gaten worden gehouden. Ik vond dat niet leuk om te lezen en vond het heel spannend. Want wat betekende dat dan? Dat is het gevaar als je die uitslagen gaat lezen, zonder dat je uitleg krijgt. Maar ik kon het niet laten. Het werd later en later en gaf de hoop op een telefoontje al op, want het spreekuur was allang voorbij. Het was inmiddels over zessen! Ineens ging de telefoon: het AvL. OMG, zenuwen alom, want heb ik alles wel goed gelezen en begrepen? De dokter gaat het heus niet alleen over de punctie hebben, hij gaat toch wel over de uitslag praten ook al heb ik volgende week een afspraak? En misschien hoef ik ook niet meer naar het ziekenhuis, omdat het al besproken is. Nou, de dokter stak meteen van wal. Het zag er allemaal goed uit. Hij maakte zich geen zorgen dus ik hoefde dat ook niet. Hij denkt nog steeds dat er sprake is van 'restschade" door de operatie. Ik hoefde ook geen punctie; er was geen reden daartoe. Voorlopig blijf ik driemaandelijkse controles krijgen, zodat ze het gebied goed in de gaten kunnen houden. Er zijn geen (waarneembare)uitzaaiingen. Het kan zijn dat ik een volgende keer een biopt krijg afhankelijk van wat ze zien. De afspraak van dinsdag blijft staan; ze willen naar aanleiding van mijn verhaal over de pijn toch even kijken hoe het eruit ziet. 

Nou, ik ben in geen tijden zo euforisch geweest! Ik hing op en schreeuwde het uit van ontlading! Ik verkeerde in opperbeste stemming. Zoonlief kwam thuis van zijn werk en ik omhelsde hem en vertelde het goede nieuws. Ik stond voor de rest van de avond stijf van de adrenaline. Ik heb mijn bestie op Curaçao gebeld, mijn twee nichten en P-tje. Ik viel die nacht pas na drieën  in slaap en om zes uur ging de wekker alweer !!!