compressed
not depressed
cause time presses hard
against me
and i am bursting
of hopes and dreams
and undiscovered potential
maybe that is
what sickens me
--------------------
there it is again
the nausea
Sartre is ook een van mijn (vele) inspiratie bronnen. Alleen is het mij nog niet gelukt om een kopie van la nausée te bemachtigen (in het engels dan, want ik ken geen frans), maar wil hem wel dolgraag lezen! Maar hij is, of niet leverbaar, of de levertijd duurt te lang...
De tot stand koming van deze deed ook erg pijn, maar luchte wel lekker op, en daarna kon ik wil in slaap komen :)
Vandaag kan zomaar eens, een hele belangrijke dag worden!
Dat is mooi. Ik hoop dat het je helpt in deze moeilijke dagen, hoewel het geen literatuur is om vrolijk van te worden. Maar dat past misschien juist goed bij je stemming.
Het filosofische werkje las ik ook lang geleden. Ben benieuwd hoe het je bevalt.
Ik heb wel steun aan de ideeën van het existentialisme. Maakte er op de middelbare school al kennis mee, was meteen al fan, en vele jaren later mocht ik er zelf over lesgeven. Tot de kanker toesloeg. Bam, einde onderwijsbaan.
Ik heb gisteravond de eerste pagina's gelezen, maar mn hoofd stond er niet naar.
Wel erg benieuwd wat voor vak dat dan was die je les gaf? levens-overtuiging? of literatuur? en les geven stop je nooit mee, ben ik van overtuigd, net als dat we nooit stoppen met leren!
Wat leuk dat je dat vraagt. Ben docent geweest in o.a. literatuur en Frans. Ik ging dat studeren mede wegens Sartre, Camus en Beauvoir. Maar vele jaren andere dingen gedaan en op m'n 46ste pas helemaal docent Frans geworden. Daar trok de kanker heel plotseling een streep door.
Kan me voorstellen dat je hoofd er nu niet naar staat. Ik herinner me niet zo veel van het boek, wel dat ik het zware kost vond.
Een wedervraag aan jou: ben jij tweetalig, dat je in het Engels gedichten maakt en Sartre ook in het Engels leest? Ik vind dat nl wel bijzonder. Hoewel ik dus Frans heb gestudeerd zou ik een gedicht in het Frans niet kunnen schrijven en houd het dus maar bij eenvoudige Nederlandse 'versjes'.
Sinds jonge leeftijd al zeer actief op het internet en programmeren, daardoor leer je gewoon veel engels. Ik kan er niet echt een vinger op leggen waarom ik mijn gedichten in het engels schrijf. Denk aan de ene kant dat engels mij meer zelfvertrouwen geef omdat ik veel al mijn rederneren in het engels doe, gezien mijn werk, waardoor ik ook (voor mij gevoel) een wat uitgebreidere vocabulair heb erin, en iets minder spelvoudten er in maak.
Tevens zit er afstand tussen, ik ben nederlands en deze emoties vertaald naar gedachtes vertaald naar engels en ontstript van al het onnodige (mijn poezie is vaak een distilaat van soms wel eens 2 a 3 pagina's aan schrijven) verschaft mij mijn waarheid. terug gebracht naar de essentie, naar wat er toe doet, of zo voelt dat. Door ook het onnodige eruit te strippen hoop ik dat het ook wat generieker kan worden, en iets bij andere los maken. Maar goed, ik ben ondertussen ook enorm aan het experimenteren gegaan hier mee, soms doe ik poezie, soms probeer ik te rijmen, soms rant ik. Het is een ondekkingsreis.
Tevens heeft vandaag iemand op deze site de primeur gehad om wat nederlandstalige poezie van mij te mogen hebben ontvangen, Ook daar probeer ik te kijken hoe ik dat werkt. Poezie is wat bij mij gebeurd, wanneer niks anders meer kan namelijk. en dan is het moeilijk grip op te krijgen of tastbaar te maken. Maar ik vind het fijn dat je de vraag stelt, want het is fijn het eens te proberen onder woorden te bengen! :)
Ik snap niet waarom je 'versjes' tussen quotes zet? Ik ga regelmatig door je website en blog, ze zijn prachtig!
Dank voor je uitgebreide uitleg. Heel interessant! En ook dank voor het compliment en fijn dat je ook mijn gedichten leest. Ik blijf de jouwe zeker ook lezen.
Moest n.a.v. onze eerdere conversatie nog denken aan uitspraak van Sartre: dat je zelfs als je voor het vuurpeloton staat, nog de keuze hebt hóe je daar staat. Daar heb ik wel iets aan in barre tijden. Misschien jij ook.
Ik wens je een naar omstandigheden zo goed mogelijke paasdag.
Ons leven duurt slechts één tel
beseffen wij dat wel?
Ons bestaan in de oneindigheid
is slechts een seconde in de eeuwigheid.
Wij beleven ons leven in jaren
kunnen vele ervaringen vergaren
kunnen kennis verwerven
leren omgaan met sterven
erkennen verschil in vreugde en verdriet
bevatten soms de grootheid niet
van het zíjn in het geheel
want wij zijn maar een miniem deel.
Waarom angst overwinnen
als het eindigt als we beginnen
waarom vreugde verliezen
als we toch niet kunnen kiezen.
Waardoor ik in leven bedenk
niet wéten is een eindeloos geschenk.
9 reacties
Deze doet pijn! Wat schrijnend en treffend verwoord.
Ik heb jou al een paar keer Sartre zien citeren. Hier denk ik ook meteen aan Sartre. La nausée. Ja, dat is wel het gevoel dat kanker kan oproepen.
Gelukkig heb jij je 'potential' als schrijver en dichter wel ontdekt. Ik hoop nog veel van je te lezen.
Sartre is ook een van mijn (vele) inspiratie bronnen. Alleen is het mij nog niet gelukt om een kopie van la nausée te bemachtigen (in het engels dan, want ik ken geen frans), maar wil hem wel dolgraag lezen! Maar hij is, of niet leverbaar, of de levertijd duurt te lang...
De tot stand koming van deze deed ook erg pijn, maar luchte wel lekker op, en daarna kon ik wil in slaap komen :)
Vandaag kan zomaar eens, een hele belangrijke dag worden!
Geniet van het zonnetje,
en bedankt :)
liefs,
Alex
Toch wel raar, ik had zijn boek een 2 dagen voor mijn opname binnen :)
Samen met "Existentialism is humanism" :)
Dat is mooi. Ik hoop dat het je helpt in deze moeilijke dagen, hoewel het geen literatuur is om vrolijk van te worden. Maar dat past misschien juist goed bij je stemming.
Het filosofische werkje las ik ook lang geleden. Ben benieuwd hoe het je bevalt.
Ik heb wel steun aan de ideeën van het existentialisme. Maakte er op de middelbare school al kennis mee, was meteen al fan, en vele jaren later mocht ik er zelf over lesgeven. Tot de kanker toesloeg. Bam, einde onderwijsbaan.
Hou je haaks!
Ik heb gisteravond de eerste pagina's gelezen, maar mn hoofd stond er niet naar.
Wel erg benieuwd wat voor vak dat dan was die je les gaf? levens-overtuiging? of literatuur? en les geven stop je nooit mee, ben ik van overtuigd, net als dat we nooit stoppen met leren!
Hou jij je ook haaks!
Wat leuk dat je dat vraagt. Ben docent geweest in o.a. literatuur en Frans. Ik ging dat studeren mede wegens Sartre, Camus en Beauvoir. Maar vele jaren andere dingen gedaan en op m'n 46ste pas helemaal docent Frans geworden. Daar trok de kanker heel plotseling een streep door.
Kan me voorstellen dat je hoofd er nu niet naar staat. Ik herinner me niet zo veel van het boek, wel dat ik het zware kost vond.
Een wedervraag aan jou: ben jij tweetalig, dat je in het Engels gedichten maakt en Sartre ook in het Engels leest? Ik vind dat nl wel bijzonder. Hoewel ik dus Frans heb gestudeerd zou ik een gedicht in het Frans niet kunnen schrijven en houd het dus maar bij eenvoudige Nederlandse 'versjes'.
Hartelijke groet,
Hanneke
Tja, tweetalig, weet ik niet...
Sinds jonge leeftijd al zeer actief op het internet en programmeren, daardoor leer je gewoon veel engels. Ik kan er niet echt een vinger op leggen waarom ik mijn gedichten in het engels schrijf. Denk aan de ene kant dat engels mij meer zelfvertrouwen geef omdat ik veel al mijn rederneren in het engels doe, gezien mijn werk, waardoor ik ook (voor mij gevoel) een wat uitgebreidere vocabulair heb erin, en iets minder spelvoudten er in maak.
Tevens zit er afstand tussen, ik ben nederlands en deze emoties vertaald naar gedachtes vertaald naar engels en ontstript van al het onnodige (mijn poezie is vaak een distilaat van soms wel eens 2 a 3 pagina's aan schrijven) verschaft mij mijn waarheid. terug gebracht naar de essentie, naar wat er toe doet, of zo voelt dat. Door ook het onnodige eruit te strippen hoop ik dat het ook wat generieker kan worden, en iets bij andere los maken. Maar goed, ik ben ondertussen ook enorm aan het experimenteren gegaan hier mee, soms doe ik poezie, soms probeer ik te rijmen, soms rant ik. Het is een ondekkingsreis.
Tevens heeft vandaag iemand op deze site de primeur gehad om wat nederlandstalige poezie van mij te mogen hebben ontvangen, Ook daar probeer ik te kijken hoe ik dat werkt. Poezie is wat bij mij gebeurd, wanneer niks anders meer kan namelijk. en dan is het moeilijk grip op te krijgen of tastbaar te maken. Maar ik vind het fijn dat je de vraag stelt, want het is fijn het eens te proberen onder woorden te bengen! :)
Ik snap niet waarom je 'versjes' tussen quotes zet? Ik ga regelmatig door je website en blog, ze zijn prachtig!
Dank voor je uitgebreide uitleg. Heel interessant! En ook dank voor het compliment en fijn dat je ook mijn gedichten leest. Ik blijf de jouwe zeker ook lezen.
Moest n.a.v. onze eerdere conversatie nog denken aan uitspraak van Sartre: dat je zelfs als je voor het vuurpeloton staat, nog de keuze hebt hóe je daar staat. Daar heb ik wel iets aan in barre tijden. Misschien jij ook.
Ik wens je een naar omstandigheden zo goed mogelijke paasdag.
Leef met je mee!
Eindeloos
Ons leven duurt slechts één tel
beseffen wij dat wel?
Ons bestaan in de oneindigheid
is slechts een seconde in de eeuwigheid.
Wij beleven ons leven in jaren
kunnen vele ervaringen vergaren
kunnen kennis verwerven
leren omgaan met sterven
erkennen verschil in vreugde en verdriet
bevatten soms de grootheid niet
van het zíjn in het geheel
want wij zijn maar een miniem deel.
Waarom angst overwinnen
als het eindigt als we beginnen
waarom vreugde verliezen
als we toch niet kunnen kiezen.
Waardoor ik in leven bedenk
niet wéten is een eindeloos geschenk.