Spitten door mijn herstel
Herstellen is een klote baan.
Echt, de dingen waar je tegenaan loopt.
Mijn rugklachten zijn alleen maar erger geworden. Na contact met de huisarts en mijn verpleegkundige bij het AvL is de conclusie dat ik spit heb.
Pfffffft
Inmiddels aan de diclofenac met maagbeschermers om de pijn te bestrijden. Dat gaat goed. Ik ben nu vooral stijf en stram. Net een oud vrouwtje.
Het is belangrijk om te blijven bewegen en niet te lang stil te zitten. Daarnaast masseert mijn fysio de rug om het zo snel mogelijk los te krijgen. Wandelen veroorzaakte meer pijn, dus vooral fietsen nu.
Ik voel me gelukkig al een stuk beter zonder de pijn.
Mijn rug is overbelast na de operatie omdat ik niets met de buikspieren kon. En ik ben te snel gegaan in de opbouw. Mijn rug kon dat niet bijbenen. Dus nu verplicht even rustig aan doen. Over 2 weken moet het beter gaan en mag ik weer gaan opbouwen. Nu maar op een rustiger tempo.
Ik baal ervan dat dit niet vooraf al is gemeld. Want het blijkt veel voor te komen na een hipec volgens mijn verpleegkundige. En ik had wel mijn rug- en schuine buikspieren vooraf sterker kunnen maken om dit iets meer op te vangen. Gemiste kans.
Laten we hopen dat het snel over is en ik weer meer kan en mag gaan doen.
Want jeetje, ik heb meer energie dan wat ik nu op een dag doe. Ik mis de fysieke uitdaging.
5 reacties
Goedemorgen Saskia,
Ja “beter worden is niet voor watjes” is ook een de titel van een mooi boek van Danielle Pinedo en Bart van Eldert.
En ja… helaas is het ook nog eens waar… zoals ook de gedachte “Hadden ze het maar van te gezegd” een waarheid als een koe is. Maar ja, ze hebben het jou niet gezegd, mij niet gezegd en ook vele anderen niet verteld…
Ik heb ooit mijn hematoloog gevraagd waarom hij mij bepaalde dingen niet had gezegd. Zijn antwoord was openhartig en eerlijk: “Bart, als ik jou alles van tevoren had gezegd was de berg van problemen zo groot en hoog geworden, dat je de moed meteen in de schoenen was gezonken”
En ja… hij had vrees ik gelijk gekregen!
Wellicht herken je het gevoel dat je al zoveel ziekte en ellende hebt moeten doorstaan, dat het niet eerlijk is dat je ook nog last hebt van “normale dagelijkse klachten”. Dat gevoel heb ik nog steeds wel… “Geef mijn portie maar Fikkie” zeg ik dan… maar ja… zo werkt het niet..
Doorgaan Saskia… gewoon…d…..😉
Met vriendelijke groeten, Bart ♠️
Hoi Bart,
Dat boek heb ik gelezen. Geeft prachtig weer hoe ons leven nu eens.
Ik hoef niet alles te weten, maar dit was geen overbodige informatie geweest. Ik ben lang en heb daardoor wel vaker rugklachten. Ik had hier dan zelf op kunnen anticiperen door toch rustiger op te bouwen en vooraf al spieren kunnen versterken. Dit had bij mij dus echt voorkomen kunnen worden.
De rug en buik zijn toch zeer essentieel in je kunnen bewegen. Een waarschuwing was hier op de plaats geweest.
Mijn fysio zegt dat ik de spieren vooraf had kunnen trainen. Maar toen ik hier vooraf in het ziekenhuis naar vroeg, ging het alleen om algemene conditie. Dat snap ik dan echt niet. Voorkomen is beter dan genezen klinkt me hier van toepassing. En iets met het belang van de patiënt voorop stellen.
Pf Saskia. Wat ontzettend rot, en wat balen!
Hoe oneerlijk moet het zijn om te voelen dat je meer energie hebt, dan dat je nu kunt/mag gebruiken, en dat na alles wat je al hebt meegemaakt!
Sterkte en hopelijk straks lekker weer verder met opbouwen!
Hoi Kim,
Ik ben allang blij dat het relatief onschuldig is. Er gingen wel ergere dingen door mijn hoofd. Even een paar weken rustig aan en dan lekker verder. Dat is te overzien. Nu nog veel mooi weer, lekker relaxen buiten met een boek is geen straf.
Ja, dat klopt helemaal Saskia….helaas zorgt onze ziekte en ziekteprocessen er ook voor dat we (te) vaak pas achteraf weten en ervaren wat we hadden kunnen doen.
Ik ben daar inmiddels door schade en schande wijzer geworden, ook daar immuun voor geworden.
Ik probeer, en daarbij heb ik hulp van mijn partner, niet om te zien in wrok. Dat is knap lastig want ja boos en teleurgesteld ben ik ook regelmatig… maar ja.. het helpt niet .
Hoe moeilijk en hoe lastig het ook is… Carpe Diem… helpt je beter vooruit.
Daarmee wil ik uiteraard niets … helemaal niets afdoen aan jouw terechte klachten… die zijn er en je moet je ertoe verhouden helaas..
Toi toi
Met vriendelijke groeten, Bart ♠️