Het was me het weekje wel
Maandag naar de tandarts. Stress en veel spanning. En dat levert dan weer rugpijn op. Ik ben er inmiddels achter dat oxazepam de rugspieren ook helpt ontspannen. Maar goed, gaatje gevuld en paar uur later was de verdoving eindelijk uitgewerkt. Dit alles kostte me wel de nodige energie.
Maandagavond was hier in Wezep een wolkbreuk. Het vele water kon niet weg. Na de bui was mijn pad achter zo weer droog. Voor het huis staat nog steeds een plas. De wadi kan het water niet aan. De jeugd hier in de buurt heeft nog een paar dagen heerlijk van ons zwembad kunnen genieten.
Dinsdag mocht ik me melden in Isala voor mijn jaarlijkse (nou ja, om de 13 maanden) borstcontrole. Ik ben weer helemaal in orde bevonden! Lees ik in het verslag dat de situatie ongewijzigd is t.o.v. vorig jaar, Bi-rads 2. Eeeh, vorig jaar was het nog Bi-rads 1. Dus wel een wijziging... Mijn chirurg gaf aan dat dit een keuze is van de radioloog. Lekker dan. Zit daar ook al een stukje eigen interpretatie in. Beide zijn trouwens goed. Vanaf Bi-rads 3 wordt het zorgelijk. Maar ik ben weer een jaar goedgekeurd!
Die middag met het mooie weer ben ik nog een stuk gaan fietsen. Na afloop heb ik mezelf op een lekker ijsje getrakteerd.
Woensdag fysio. We bouwen het langzaam op. Ik train mijn buikspieren nu voorzichtig en ik doe wat extra voor mijn benen. Nou, dat kon ik later merken. Spierpijn! Maar dat is een goed teken, dan doe ik met dat stapje meer echt wat om op te bouwen.
Donderdagavond ben ik naar een bruiloft geweest. Hartstikke gezellig en leuk, maar het levert me wel veel prikkels op. Ik was vrijdag dan ook behoorlijk moe. De fysio was eigenlijk teveel, maar wel blij dat ik ben geweest. Toch nog wat beweging.
Ook nu merk ik de vermoeidheid nog wel, maar het is al stukken beter. Naast de boodschappen nog rustig aan doen. Straks nog kokem en vanavond tijd voor een film.
De laatste foto is van mijn tuin. Nog een klein stukje en dat is alles daar bijgewerkt. Foei, wat duurt dat lang als je steeds maar een klein stukje kunt doen. Maar de vlinderstruik bloeit weer mooi en er zijn vandaag veel vlinders.
Al met al een drukke week. Maar ik kan steeds meer!
6 reacties
Lieve Saskia,
Ik ben blij voor je, stukje bij beetje ga je vooruit.
De vlinderstruik, vindt ik prachtig, inderdaad vanwege de vlinders, maar ook vanwege de geur, de paarsblauwe struiken die ik in de tuin heb gehad, roken naar Honing.
Ik gun je nog heel veel van zulke dagen, ben trots op je.
Ik hoop dat we elkaar de 23e weer zien, dan geef ik je weer een knuffel.
Zal voorzichtig doen vanwege je rug.🫂🫂😘 Peter
Ik heb een driekleurige, met wit, roze en paars. Dat ziet er ook vrolijk uit als ik naar buiten kijk.
Ik ben er zeker de 23e bij hoor. Mocht je je afvragen wat er dan is: Peter geeft een Djembe sessie bij Intermezzo, het kankerinloophuis van Zwolle. Mocht je daar aan mee willen doen en je woont in de omgeving, je kunt je via Intermezzo nog aanmelden.
Dag Saskia,
Heel in de verte klinkt het ook wel steeds meer een beetje als "ordinary life"
Dan weer dit en dan weer dat... het leven van een (ex) k-patiënt gaat niet over rozen weet jij... weet ik... weten velen met ons....
Tsja... onthoudt goed wat je zelf schrijft... "maar ik kan steeds meer aan"
mvg. Bart S.
Zo klinkt het inderdaad wel. Maar niet te vroeg juichen, vanacht weer last van de rug. Dus waarschijnlijk heb ik gisteren te veel gedaan ook al voelt dat totaal niet zo. Het blijft lastig om in te schatten wat de belastbaarheid van mijn rug is. Zometeen een diclofenac en dan maar even lekker wandelen nu het nog droog is.
Inderdaad:oxazepam is een spierverslapper. Wat geweldig dat er weer iets kan!
Ik gebruik de oxazepam al een paar jaar voor alle spanning, stress en angst in mijn hoofd. Als het te erg wordt, even een pammetje. Niet bij stil gestaan dat het ook voor mijn rug kan helpen.
Ik gebruik het sporadisch, ik wil er niet afhankelijk van worden.