Gesprek met chirurg

Ik heb gisteren mijn chirurg gesproken. Ik heb de uitslag goed geïnterpreteerd. Dus alles ziet er positief uit. Zij had nog overlegd met een collega van de afdeling schildklier en ze vonden het wel verstandig hier nog nader onderzoek naar te doen. Dus ik mag binnenkort weer naar Amsterdam voor bloedprikken op schildklierwaardes en een echo. En hopelijk ook meteen nog een gesprek over de uitslag, anders moet ik nog een keer die kant op. Dit is gewoon voor de zekerheid, de verwachting is nog steeds dat het onschuldig is. 

Voor de klachten die ik nog heb heeft ze nog even op de scan gekeken, maar zij ziet niets bijzonders. Conclusie, meer spieren die moeilijk doen. Dat had ik al verwacht na overleg met de fysio. Ik heb last van mijn lies en dat komt waarschijnlijk vanuit mijn bekken. 

De darmklachten kan ze verder ook niets aan doen. Ik moet daar nu zelf een goede balans in zien te vinden. En als dat inhoudt dat ik dagelijks nog een zakje movicolon moet nemen, dan is dat prima. Dat kan geen kwaad, zitten geen bijwerkingen aan vast. 

Verder heb ik dus galstenen en die veroorzaken een licht vergrote galweg. Dat kan absoluut geen kwaad, dat komt veel vaker voor, maar de meeste mensen weten dat helemaal niet. Ik heb geen klachten, dus is er niets aan de hand. 

Ik vroeg nog naar mijn baarmoeder. Het blijkt dat ze ook de baarmoedermond en - hals hebben verwijderd. Dat wist ik niet of heb ik destijds totaal niet meegekregen. Maar ik kan me afmelden voor het bevolkingsonderzoek. 

Omdat ik nu twee goede scans heb gehad, is de volgende scan pas over een jaar. Over een half jaar wel nog een keer bloedprikken, maar dat kan ik in Isala laten doen. 

Dus als de schildklier ook niets blijkt te zijn zoals we nu denken, dan gaat het echt de goede kant op. 

Alleen dus een heel lang herstel voor mij. En vooral doorgaan bij de fysio is het advies.