Dieren en vogels
Meerdere keren begon ik een blog en meerdere keren verwijderde ik alles weer. Het werd een klaagzang, een corona-lockdown-klaagzang. Met die leger-dan-lege agenda. Na de gezellige feestdagen kwam de lange januarimaand. Kankergenoten met slecht nieuws, met zware behandelingen of uitbehandeld, Kim die stierf, weer een livestream uitvaart. Geen bezoekjes, geen uitjes.
Dry January, dat lukte goed, geen alcohol. Ik vond het saai en besefte dat mijn wijntje een dagelijks hoogtepunt was geworden, stabiel voortkabbelend zonder andere bezigheden dan het huishouden. Ik zou 25 januari weer beginnen met mijn vrijwilligerswerk bij de Manege voor aangepast paardrijden - maar nee, opnieuw alles dicht. De avondklok boeit me niet eens, we gaan toch nergens naar toe, zeker niet nu er maar één bezoeker ergens mag komen.
Intussen drink ik wel weer een wijntje. Ik hoop de rem er wat op te kunnen houden, maar denk vervolgens: wat maakt het uit? Ik hoef niet tot mijn 90ste met mijn lever. En carnaval gaat niet door dit jaar, dat scheelt nogal wat wijn.
Van iemand bij de Dierenopvang van de Dierenambulance kreeg ik wel een mail. Zij mochten daar weer voorzichtig vrijwilligers inwerken, ter voorbereiding op de drukke periodes van voorjaar en zomer. Ik ging coronaproof kennismaken. En twee dagdelen meelopen. En nu word ik twee dagdelen per week ingewerkt.
Een totaal onbekende wereld ging voor me open. Ik werkte de eerste dag mee op de afdeling 'inheems'. Ik heb hokjes schoongemaakt van zwakke en/of gewonde egeltjes, al dan niet in winterslaap. Ieder egeltje gewogen en geobserveerd. Verder zaten daar wat duifjes (ziek of zwak), een haantje (geopereerd aan een krop vol plastic), een gewonde zwaan. Buiten zaten nog meer duiven. Sier-, hout-, holen- en stadsduiven en Turkse tortels. Een roek en een kerkuil. Er is een afdeling met tamme konijnen, allemaal gedumpt of gevonden. Binnen zijn ook parkieten, een kanarie, een diamantduifje. Een zwangere naaktcavia (ik wist niet eens dat ze bestonden), gedumpt bij de McDonalds. Kleine naaktcaviaatjes heeft ze nu. Katten en honden gaan meestal direct naar een asiel, maar soms zit er tijdelijk een kat. Een kat die meer dan 100 kilometer gesjouwd had, werd opgehaald door haar eigenaren. Vandaag was er een zilvermeeuw en een merelvrouwtje.
Ik vind het een prachtige organisatie! En oh, wat helpt het tegen mijn somberheid. Daar te zijn, de dieren te helpen. Geen kankergedachten, gewoon opgaan in waar ik mee bezig ben. Zelfs sneeuwschuiven daar bleek een nuttige bezigheid te zijn.
Thuis voeder ik mijn eigen tuinvogels, tot mijn knieën in de sneeuw. Mussen, houtduiven, merels, Turkse tortels (de longkankervriendin waar ik mee wandel kan die naam niet onthouden en noemt ze 'tortelturken') , kauwen en een roodborstje. Nu er sneeuw ligt, komen er ook vinken en mezen langs, die zich anders door de mussen laten ontmoedigen.
Aanstaande vrijdag zou carnaval starten. Zou ik met mijn Brabantse lief in een hotel in Tilburg arriveren met onze kleding voor vijf dagen. Zouden we feest vieren. Vijf dagen, alleen maar bedenken: wat doe ik aan en waar eet ik vanavond? Ik had nooit gedacht dat ik het als Drent zou missen. Vijf dagen feest en geen zorgen. De vorige keer dat we carnaval moesten overslaan, was toen ik volop in de chemo zat en we gingen samenwonen in dit grote, oude huis.
Mijn zonen, dan. Oudste heeft het druk met zijn werk, ondanks dat de winkel gesloten is. Ze bezorgen in hun eigen Mini Cooper kleding bij klanten in de buurt. Jongste zit thuis, de bioscoop is dicht. Ex en ik helpen met rekeningen en met sollicitaties. Het komt vast goed. Oudste gaat verhuizen van hun studentenhuis-met-z'n-allen, maar blijft gelukkig wel in de buurt.
De dieren en de vogels, daar focus ik maar op. Ze brengen me tot rust. Ze zijn er gewoon, zonder voorwaarden of wat ook. Dat is waarom ik het wandelgesprek met mijn psycholoog zo fijn vind: in de natuur, de dieren gaan hun gang. Ze bestaan gewoon en dat is het. Bij de Dierenopvang zijn voornamelijk wilde dieren. Als ze hersteld zijn, worden ze uitgezet waar ze gevonden zijn, als het lukt. Hoe mooi is dat.
30 reacties
Ik vind het echt iets voor jou. Fijn dat je daar je ei kwijt kunt. En je helpt er veel diertjes mee, super! Kabbel jij gewoon maar lekker door. Liefs
Zo blij als een ei. 🐣 Prachtige blog, fijn dat er iets op je pad gekomen is met dieren. Zij klagen, oordelen en zeuren niet. Zijn altijd blij met de aandacht die ze krijgen. Hoe mooi kan dat zijn? Dit is jou geschreven op het lijf.
We hangen aan je lippen en beelddenken zoals Kim ook deed heb ik ook.
Liefs Alice 😘❤
Ik wilde Kim appen, dat ik daar vrijwilligerswerk ging doen :-(
XXX
snik...
Bezig met goede werken is geestverruimender dan drank, en gezond voor je lever. Zing jij maar lekker slaapliedjes voor de egeltjes die binnen komen blijf corona proof fysiek en mentaal.
Sterkte
Lieve Frie,
Wat ontzettend fijn dat je nu toch kan beginnen bij de dierenopvang. Het is zo fijn om even de deur uit te zijn en even met andere zaken. En dieren is wel waar jij echt blij van wordt, dat heb ik wel gelezen in de diverse blogs van jou. E mooi als ze weer verder kunnen in de vrije natuur daarna. Geniet er van 🐁🐰🐿🐦
Liefs, Karin
Frie, ik word er helemaal plaatsvervangend blij en vrolijk van. Geweldig dat je dit initiatief hebt genomen, dat je nu begonnen bent en dat het zo perfect bij je past. Blijf vooral ons deze heerlijke verhalen vertellen, zodat wij kunnen meegenieten.
Liefs, Hanneke
Wat een mooi werk bij de dierenopvang Frie! Geweldig om te lezen en zo fijn voor jou.
Fijn Frie dat je weer wat omhanden hebt wat je afleiding geeft ik mis ook mijn vrijwilligerswerk in het inloophuis het is zo fijn om weer ergens nuttig te zijn ,maar ik blijf hopen dat dat snel weer kan .
Ik kan me voorstellen dat je dat mist! En ook dat de bezoekende mensen het heel erg missen. Ik hoop met je mee dat het snel anders wordt! XXX
Dag Frie
Ik herken wel het gevoel dat januari aan onbestemdheid en geen invulling aan agenda kunnen geven oproept. bij mij was het voer voor doemdenken en een glas wijn extra dan maar..
Ik heb nog een online en betaalde cursus autobiografisch schrijven/ vervolg op mijn afstudeerscriptie liggen vanaf dec.vorig jaar..waarom logde ik niet in tot nu toe?waar is mijn enthousiasme? Schiet op zég doe eens wat! Tja soms luister ik echt slecht naar mijzelf.. Tijdspad ijverig gemaakt dus..maar nee ik luister weer niet...zorgen medische afspraken nieuw zorgen bijwerkingen bah bah bah het slokt veel teveel tijd en energie op... een vriendin luistert lief en geduldig en... bood soelaas: wil je mijn cursus uitstelgedrag lenen? Nee heb je die echt gekocht? Ja dat had ze!Ha ha lang niet samen zo gelachen om ons zelf en we schonken elkaar virtueel nog eens bij...
Je prachtige blog wees me op de logica der dingen: opgaan in iets wat je erg leuk vind en je laten verrassen ..wat is er heilzamer dan dat?
Dank voor je blog Frie!
Jeron
En jij dank voor je mooie reactie! De cursus uitstelgedrag, dat zou ook wel iets voor mij zijn. Mijn hele leven al, trouwens, kanker heeft daar niets mee te maken bij mij ;-) Ik doe daarom graag vrijwilligerswerk waar ik (uiteraard) blij van wordt maar ook waar er op me gerekend wordt. Dat heb ik nodig om te gaan en het geeft een goed gevoel. Er in opgaan en er plezier aan hebben, ja, helemaal goed! XXX
De diertjes zullen wel in hun pootjes knijpen, je enthousiasme straalt van het blog af! Ik hoop dat mijn vleugeltjes nog lang in tact blijven maar zoniet, "mag ik dan bij jou"??
Liefs, Joke
Wat ontzettend mooi lieve Frie dat dit vrijwilligers werk op jouw pad is gekomen. Past helemaal bij jou. Jij hebt zoveel oog en liefde voor de vogels en de dieren. Wat zal jou dit veel voldoening geven.
Warme groet Dasje🦉🕊️🦔🐀🐈🦆
Had ik toch bijna deze blog over het hoofd gezien. Wat fijn dat je eindelijk weer iets buiten de deur kunt doen en andere beestjes kunt verwennen dan alleen de vogels in je tuin!
Liefs, Marian
Lieve Frie,
Wat fijn dat je afleiding kunt vinden door met dieren te werken. Dankbaar, zinvol werk, waarbij je je hoofd leeg kunt maken. Ook thuis kun je genieten van de vogels. Wie goed kijkt, kan nog van veel kleine dingen genieten, als veel grote dingen wegvallen. En soms lukt dat niet. Ook dat is ok. Dan heb je je wijntje nog 😉.
Liefs, Jessica
Hoi Frie.
Mooi om te lezen dat je weer wat kan genieten.
En hopen dat we snel weer wat meer mogen zo dat je lekker je wijntje op een terras kunt gaan drinken.
Nog heel veel mooie beest momentjes gewenst.
Groet Petra.
Hoi Frie,
Fijn dat je toch aan de slag kunt bij de dierenopvang. Dry Januari is dan weer minder herkenbaar voor me. Ik ben meer van de filosofie van Jan Boerstoel:
Ik ken het klappen van de zweep
Ik ken de regels van 't spel
Ik ken de zin van het bestaan
maar als ik drink dan gaat het wel.
En dat brengt mij bij carnaval. Een voor mij volkomen vreemd fenomeen. Ooit wel eens uitgeprobeerd natuurlijk. Maar eerlijk gezegd heb ik mij nog nooit zo eenzaam en ellendig gevoeld als toen, temidden van die feestende menigte. En vanwege de hoge mate van aanstekelijkheid daarin is dat een probleem dat zichzelf gelukkig snel oplost. Zet mij in zo'n zaal vol carnavalvierders neer en binnen tien minuten heeft de laatste carnavalsganger radeloos en zachtjes wenend het pand verlaten.
Maar je hebt gelijk. Afleiding is broodnodig en ik zal blij zijn als we dit coronagedoe achter de rug hebben. Kunnen we ook eindelijk die BBQ houden met J en jou die nu al meer dan een jaar op de agenda staat.
Enfin, ik wens je veel plezier met de diertjes en denk dat de rol van moederkloek je ook wel de nodige afleiding geeft.
Ik sluit af met een optimistisch Tot gauw en groeten ook aan J
xxH
Jan Boerstoels filosofie heb ik even opgeslagen, prachtig. Somber maar raak en ik kan me er wel in vinden..
Carnaval, Herman, moet ook zeker niet in een zaal gevierd worden. Buiten! Wij trekken 5 dagen door Tilburg (naja, Tilburg centrum dan), uitgedost en gekleed op het weer, en gaan alleen naar binnen om te eten of te schuilen voor eventuele regen. En uiteindelijk om te slapen natuurlijk. Iedereen is verkleed, maar gewoon gezellig-waar-je-maar-zin-in-hebt, geen rangen of standen. Nou ja, hopelijk maak ik het volgend jaar weer mee.
Ik hoop ook op die BBQ dit jaar! en volgend jaar kun je dan ook gewoon weer teamcaptain van ons Alpe d'Huzes team zijn, toch ;-)? Groetjes terug en groetjes aan T ook XXX
Wat fijn dat je aan de slag kunt bij de opvang! Ik herken het momenteel zo: de lange dagen thuis, het nutteloos voelen. Hoewel ik wel gewoon een peuter heb om voor te zorgen en nog zat klussen in het nieuwe huis heb voelt het soms eenzaam. Dan mis ik mijn oude werk, cliënten, collega's en spontane lunches met vriendinnen enorm. Zelfs een rondje winkeldijk hier in de buurt begin ik te missen, zo maakte ik ook nog eens een praatje. Ook ik ben al een paar keer een blog begonnen, maar heb het weer verwijderd omdat het een klaagzang werd terwijl ik in vergelijking met velen hier zeer weinig heb om over te klagen. Dry january heb ik twee weken volgehouden, toen was ik er wel klaar mee.
Nouja hier dan alsnog een beetje geklaagd, maar ik geloof dat dat wel kan 🙈. Zodra ik hier een beetje gesetteld ben ga ik je voorbeeld volgen en eens kijken wat ik hier in de buurt voor nuttigs kan doen waarbij ik ook onder de mensen kom.
Liefs Sandra
Hier mag het gewoon, even klagen. Ik snap helemaal wat je bedoelt met 'terwijl ik in vergelijking met velen hier zeer weinig heb om over te klagen', dat geldt ook voor mij. Maar ik (en anderen) begrijp dat de wereld te klein is met je peuter en je oude huis, ongeacht hoe gek je op die leuke peuter bent. Het verlies van werk is ook wel een rouwproces, vond ik, en ik ben nog een stuk ouder dan jij. Ik hoop dat jij, als het zover is, ook buitenshuis iets fijns vindt! XXX
Lieve Frie,
Tranen in mijn ogen bij het lezen. Mijn moeder 'onderhield' onze tuin. Regelmatig zet ze een bak met vol liefde gekweekte narcissen weg. We hebben een stenentuin. Ik heb geen groene vingers. Irriteerde me kapot als ze verwijtend zei dat plantjes wél water nodig hadden. Daar had ik toch allemaal geen tijd voor? Wist ze niet hoe druk ik het had met mijn baan en gezin..
En dan nu. We hebben de planten van de zomer goed ingepakt, misschien lukt het de winter te overleven. Maandag heb ik zaadbolletjes gemaakt voor de vogels. De narcissen staan even binnen want ik weet niet of ze de kou anders overleven. Mijn moeder heeft vorig jaar, tijdens de chemo, lichtjes opgehangen buiten. Een paar doen het niet meer, maar ik peins er niet over ze weg te halen. Nu met die sneeuw is het helemaal mooi.
Wat ga je anders kijken als je gedwongen wordt om stil te staan. En wat biedt de natuur toch veel troost. Want wel of geen corona, wel of geen visite, wel of geen avondklok, het is elke dag genieten met de natuur en de beestjes ❤
Dat is precies wat ik bedoel en voel, Bianca! Ik hoop dat het jou ook nog veel mag helpen relativeren XXX
Hoi Frie,
Ook ik heb weer met plezier je blog gelezen. En als het dan over dieren gaat, dan hang ik aan je lippen. Wat een geweldig vrijwilligerswerk bij de dierenopvang! Ik heb een paar jaar geleden er ook wel eens aan gedacht om bij het asiel vrijwilligerswerk te gaan doen, maar was een beetje bang dat ik dan ook thuis weer een hele dierenfamilie in huis zou gaan nemen. Ik denk niet dat ik me zou kunnen beheersen. Vroeger had ik ook altijd konijnen, hamsters, parkieten en vissen en honden. Heerlijk al die beesten in huis, maar het vroeg ook wel heel wat verzorging. We houden het nu toch echt maar bij 1 hond en die boft want die krijgt nu al onze liefde. Fijn dat je lekker tussen die beesten even alle kankergedachten uit kunt zetten en die beestjes zijn jou vast ook super dankbaar.
liefs Bianca
Daarom ben ik hier vrijwilligerswerk gaan doen, hier zitten bijna alleen maar wilde dieren! Die mogen/hoeven/willen niet mee naar huis. Alleen tamme konijnen zijn er, maar die heb ik als kind gehad en gingen me te vaak dood, daar heb ik zoveel verdriet van gehad. Ook ik heb mijn hele leven huisdieren gehad, honden en katten, ook zwervers en aan-komen-lopen-dieren en onverwachte poezennestjes, en ook parkieten en twee keer een beo. Nu woon ik aan een drukke straat en sinds vorig jaar m'n laatste kat overleden is, begin ik er niet meer aan. Voor het eerst in mijn hele leven zonder huisdier. Dus ik móet wel iets met dieren doen ;-) XXX
Allemaal dank, voor jullie mooie en lieve reacties!
Ik ben bij de Dierenopvang ook wezen sneeuwschuiven, want ik woon op loopafstand, en nu was ik toch behoorlijk gesloopt van al die activiteiten, een keer of wat lopend die kant op, en druk in de weer daar. Pijn en pijntjes aan alle kanten, ik doe nu even een paar dagen kalm aan. De kou hakt er ook nogal in qua spieren en gewrichten. Maar hé, ik wil niet klagen! Stabiel voortkabbelen en een fantastische bezigheid! XXX
Beetje laat lees ik je blog en nog niet eens helemaal, dat bewaar ik voor later. Maar in mijn diepe angst raakte jouw reactie op mijn stukje me terwijl je dus zelf ongeneeslijk ziek bent kun je toch nog een ander bemoedigen. Ik ga je blog helemaal lezen Frie...zodra ik dat aankan. Veel liefs van mij ♥
Daar word ik stil van. Liefs terug XXX
Lieve Frie, jij helemaal in je element en wij mogen meegenieten. Jouw verhalen en de liefde en warmte waarmee je ze vertelt zijn voelbaar. E I N D E L I J K is voor jou een stuk zingeving in vervulling gegaan. Heel anders dit, maar wel helemaal jij in iets voor jou. Heeft misschien wel raakvlakken met een kindertehuis, maar dan anders. Van al jouw liefde fleuren die beestjes op. Zou me niet verbazen als er bij zijn die stiekem doen alsof ze nog niet beter zijn om zich daar langer in te kunnen koesteren. Zou ik doen als ik beestje was....
Maar nee, de drive van deze beestjes om terug te mogen naar hun eigen habitat is groter. Wij zetten onze muisjes uit de inloopval telkens terug in het veld. Velen verzekeren ons dat diezelfde muisjes ook telkens weer terug komen, omdat ze voordat ze vrij gelaten worden lekker genoten hebben van een fijn stuk kaas.
Goed gedaan lieverd! Kapot moe thuis maar zeer voldaan! En voor volgend jaar met carnaval vast vrij vragen :-)
Liefs en bergen dikke knuffels xxxxxxxxxxxxxxxxxx Hebe
ps
Ik loop 'een beetje' achter. Maar dat dacht / wist je al....
Fijn om te lezen dat je eindelijk naar de dieren opvang mocht en zo ik lees met veel plezier
liefs hes xxx