Kent u die mop?
Kent u die mop van die mensen die een prachtige rondreis door Noorwegen gingen maken?
Ze gingen niet....
Het is echt de slechtste grap allertijden. Al een jaar lang zijn we aan het plannen, regelen en uitkijken naar een fantastische rondreis door Noorwegen. Ondanks alle tegenslag van de afgelopen maanden waren we (vooral ik) nog in de volle overtuiging dat we gewoon konden gaan, dat niets ons zou tegenhouden deze mooie reis nog met het gezin te maken.
Afgelopen maandag was eigenlijk al een teken aan de wand. Als je naar de eerste hulp gaat omdat je teveel pijn hebt gaat het eigenlijk al niet zo goed. Toch dacht ik dat de Fentanyl weer nieuwe kansen bood en pakten we de auto op donderdag vol om vrijdagochtend op tijd te vertrekken.
Bij het opstaan zei een spier in mijn zij 'knap', en helaas ging dat niet over mijn spiegelbeeld... Zitten, opstaan en liggen werden wederom een uitdaging van jewelste maar in mijn hoofd zou de Fentanyl dat wel oplappen.
Na een enorm lange reis naar Hamburg (files, files en nog eens files), waar we de eerste twee dagen van de vakantie door gingen brengen, bleek dat het opstaan uit bed een onmogelijke taak is. Thuis hebben we een verstelbaar bed maar hier moet je toch echt met spierkracht opstaan. We hadden al een touw aan het voeteneind gebonden zodat ik me daar aan zou kunnen optrekken maar helaas zorgde dat optrekken alleen maar voor meer overbelasting en daarmee ook pijn.
En dan komt de realisatie: 3,5 week rondtrekken door Noorwegen met steeds andere overnachtingsplekken, veel indrukken en vooral veel bergen is gewoon niet te doen. Een paar nachten met slaapgebrek kan ik nog wel compenseren met mijn *kuch* geweldige persoonlijkheid *kuch* maar 3,5 week is zelfs voor de grootste positiviteitsgoeroe nog een uitdaging van jewelste.
Mijn tranen hebben rijkelijk gevloeid maar wat ben ik dankbaar voor mijn prachtige gezin die gewoon accepteert dat het even niet (en misschien nooit) kan. We hebben alles geannuleerd en vertrekken vandaag weer richting pittoresk Heerhugowaard.
Playa del Casa here we come....
6 reacties
Hamburg is een drama had ik gehoord. Dertig jaar geleden met de motor ook al druk in de vakantietijd en ik kan mij alleen maar indenken dat het er niet beter op is geworden. Je moet onder het water door. Of erover, veel meer westelijk. Ook files, maar dan kun je er nog even uit. En toiletten langs de weg.
Wat balen dat je nu net in de lappenmand raakt. En zo'n spiertje in je zij helpt je hele mobiliteit om zeep. Toch knap van je dat je hebt hebt geprobeerd. Nu eerst maar herstellen in je eigen bedje. Laat je maar lekker verwennen de komende tijd.
Dat is heel jammer dat je zo'n pijn hebt, maar dan lijkt me het besluit om naar huis te gaan wel het beste. Ik hoop dat je in je eigen bed weer een beetje opknapt. Liefs, Niene
He gatsie dakkie bah. Wat een domper dat juist nu zo'n spiertje knap zegt. Dapper besluit om dan weer rechtsomkeer te maken. En wat een lief gezin heb je dat ze dit zonder mopperen accepteren. Daar mag je trots op zijn.
Ik hoop dat de pijn snel minder wordt. Dikke knuffel en liefs, Monique
Wat jammer nou! Maar ...ook opluchting wanneer je weer thuis bent, goede beslissing
Hoi hoi,
Begrijp volkomen wat je meemaakt, wat je voelt etc. Zo zijn wij vorig jaar naar Spanje met de auto gegaan....een ramp. Trek dat niet meer, slechte bedden, veel TE veel prikkels......In het kort komt het er bij mij op neer : ik wil niet meer op vakantie, thuis heb ik alles wat mijn hartje begeert. Mijn eigen bed, goede TV, fijne keuken, mooie tuin, alles binnen handbereik.
Ik ben gelukkig in het kneuterige Eygelshoven (bij Kerkrade) en ik ben van origine een oer-Hollander uit Haarlem.
Groetjes, Jilles
Ik voel heel erg met je mee, want ik weet hoe het voelt.
Mijn vrouw haar wens was, om nog een keer naar Kreta terug te gaan|
4 jaar lang hebben we het geprobeerd, en toen kon het vanwege haar gezondheid niet meer.
Ik heb et later in mijn eentje gedaan, namens haar.
Ik hoop dat je toch kans ziet, om een andere droom te verwezenlijken
Liefs Peter