I love....

Wat ik interessant is waarom je dat denkt?

Waarom dachten veel naasten en anderen dit in maart.

Al mn leven lang, ontspruiten gedachten en emoties zich als groene twijgen in mn brein en lijf.

Veelal on(be)grijpbaar geweest voor mij als kind, volwassene en ook senioren. 

Ik kon ze wel zien en voelen als stukjes, maar basicly zag ik mezelf nooit als geheel, veelal als toeschouwer of deelgenoot maar echt genoot ik er niet van.

Daar was dat altijd op de achtergrond aanwezige unheimische gevoel. 3 x een deja vue gevoel gehad.

Ik begreep er niets van. 

T voelde als een levenslange...tja had ik net er een woord aangegeven, gaat mn mind (onbewust? Onderbewust zo snel) zo snel dat ik de vorige vaak  alweer vergeten is.

Ik ken de psychiatrische begrippen maar ik voldoende noet aan nde parameters.

In Maart vertelde elke niet ggz professional waar ik mee te maken had dat ze absoluut niet t idee hadden dat er sprake was van een manier.

Sterker nog men heeft zijn excuses aangeboden dat mn naasten buiten mij weten om "hulp" voor mij hebben gezocht. Vanzelfsprekend dat ze zich zorgen maakten want ik kreeg op 1 dag 30 aanvallen uit het niets dat ik voelde dat ik stikte en net op tijd weer bij kwam.

Dezelfde professionals vermoedden een neurologische bijwerken met mogelijk een sausje aan emoties en verlangens of of of, maar manisch nee.

Medisch zijn toen ook de hersenen gestand om oorzaken in dat deel uit te sluiten 

En nu mn naasten ja natuurlijk maken ze zich weer zorgen maar hangen ze deels als een vangnet om me heen.

Ik zeg ik denk regelmatig dat je denkt dat ik manisch ben. Primair vind ik het per definitie verloren tijd want dat voelt nutteloos, maar vertel me eerlijk schiet het door je hoofd heen?

Ja zegt zoon 1 maar ik denk veel meer hyper. Zoon 2 die staat klaar maar kon in maart al niet tegen het feit dat ik in deze fase van m'n leven nog zoveel wil delen. ZZIJN brein kan dat niet aan juist omdat ik ooit dacht dat hij psychopaat, paranoia of....of of.

Wat kan een mens toch veel labels krijgen als er onbegrip of of of...mn zoon bleek na psychiatrisch onderzoek PDDnos te hebben.

En waarom dachtik dat van hem? Nou omdat alle mensen dachten dat hij druk was. Zeker niet te hanteren, psychopaat was (hij was 4 destijds)

En de label pddnos kwam destijds met de volgende opmerkingen 

Ouders u moet geen hoop koesteren. Dit betekent zat hij nooit t vermogen zal hebben om lief te hebben, zelfstandig zal wonen, etc etc

De hele nacht heb ik toen aan zijn bed gezeten en geluisterd naar zijn ademhaling en eindelijk even rust in dat koppie.

Ik voelde machteloos als vader  ik heb uren tranen laten lopen etc etc

En ineens was daar....hoezo geen hoop????

Hoenkan een mens überhaupt zonder hoop? Hoe moet ik alsnouder in vredesnaam verder met zon label?

Het is me en ons gelukt. Hij woont nu zelfstandig en voelt liefde. Is de meest liefdevolle man en sociaal die ik heb meegemaakt

Ik weet dat ik langzaam het einde van een overtuigd en mooi leven zie waarin ik nog zoveel heb te vertellen. Alndie loshangende puzzelstukjes die razendsnel zonder dat ik er erg in heb nu dan eindelijk op hun plaats vallen bijna zonder dat ik er zelf erg in heb. Dubbel? Paradoxaal? Schizofreen, mps?

I sont give a fuck. Ik voel me goed. Ben niet bang voor dat t hier present zijn korter zal m zijn dan de gemiddelde mens. Ik ben ontspannen en relaxt. Bijna ZEN zonder yoga te kennen:-)

En alsnik dan de zorgen of vermoedens weer voorbij hoor zie komen dan denk ik.

IK heb nog zoveel te vertellen om whatever reason. Na een leven vol met praten gedachten en gevoelens.

Gek he? Of Manisch?

I dont give a fuck.

Alsnog manisch is? Prima let it be. 

Ik ben geen gevaar voor mezelf of een ander en genieten met volle teugen

Gebruik ik teveel woorden in 24 uur minus slaap?

Doe Oordopjes in of blog een blokje om

Of kom langs en check voor jezelf maar dan graag met een definitie van manisch.

Ik heb tijd zat op een dag voel me prima (als ik zeg beter dan ooit....dan denkt de ander dat ik manisch ben:-)

Kun je het nog volgen? Of wist  je mijn antwoord op voorhand al?

Dan maak ik me echt zorgen of dat geen manie is.

Nr 2 waar tegen ik zeg. Kom langs en see for yourself.

Ik voel me normaler dan ooit tevoren 

Mijn deur v staat open (nee niet letterlijk want dan denkt men....)

Maak je  druk manie lijkt de mode:-)

Ja natuurlijk voel ik sinds de diagnose verandering, over t algemeen allemaal in goede zin.

Maar ja anderen denken veel meer te weten vaak zonder te vragen.

Dat mn ego zich daar nog ernstig zorgen over maakte die franje en gebakken lucht vallen snel als puzzelstukjes verder in elkaar.

Mysteriou M

Manie of Manier

Martin