Dipjesdag?

2 matige dagen achter de rug, misselijk moe en moeite zin te geven aan mn dagen.
De zogenaamde dipdag, rondom dag 5 na de intraveneuze chemo? Hou me daar voor nu maar even aan vast.
Mn mind spreekt en stelt als dit het nieuwe normaal is dan hoeft t niet voor mij....wetende dat change ook een kwestie van mindset is....denk ik reis naar binnen naar buiten? Vandaag ff niet.
Even naar het strand...halverwege besloten ipv strand even Leiden aan te doen om daar wat afhaal Thais te halen. Na 150 meter voelen m'n benen als beton en zeg we gaan terug naar huis.
Morgen nieuwe prijzen nieuwe kansen? Yep je moet zelf je slingers ophangen...maar vandaag geen motivatie. Ook heerlijk om er even in te gaan hangen.
Oke 2 paracetamolletjes dan. Die doen soms wonderen
Lees regelmatig de blogs van mede kankerlijers waarvan ik me afvraag hoe doe je dat in wiens naam dan ook....binnen een soort continue aftakeling?? je toch weer op te trekken aan.... ?
Verwondering? Bewondering?
Aan de andere kant doe ik t zelf ook. In oktober 2024 kon ik nog bergen verzetten met een levenslust en mooie plannen. Liefdevol.
Ff lekker een ijsje eten zit er ook al niet in wraaaaaaahhh mokka hazelnoot met pistache met frisse lemon mango....
Is t leven oneerlijk? Nee t komt zoals het zich presenteert het is aan mij hoe er mee om te gaan
2 reacties
En zo is het. Neem alles maar zoals het komt. Blijf plannen maken en als je lijf daarbij tegensputtert: vandaag dan even niet. Morgen weer een nieuwe kans. Die dipdagen zijn balen als je er middenin zit, maar hou je vast aan het idee dat ook deze dag weer voorbij gaat.
Liefs, Monique
Het gaat wat vooruit.Bloeddruk was ook veel te laag en tja dat vermoei intens. Dus huppakee wat dropjes erin en zo wat proberen te wandelen...