Gemis in de stilte

Het is in de stilte dat ik je mis. 

In de stilte voel ik het pas echt. 

In de stilte ben je pas echt dood. 

Als de ruis de kamer verlaat vult mijn ziel zich met tranen. 

Als de realiteit inslaat kleurt een deel van mijn ziel telkens weer zwart. 

Ontsnappen aan het gemis in de stilte kan niet meer. 

Het gemis dringt zich op. 

Het gevecht vindt plaats in mijn innerlijke arena. 

Het gemis voelen wil ik nog niet. 

Ooit zal ik het toe laten. 

Maar vandaag nog niet.