Even weer spannend....

De afgelopen week was weer even spannend. Ik kreeg weer klachten in mijn buik. De ontlasting ging niet goed meer en mijn buik groeide, ik was bij vlagen misselijk en mijn buik voelde gewoon niet lekker. Daarnaast ben ik ook weer meer moe, voor mijn gevoel, het werk wil ook niet erg lukken. In eerste instantie heb ik het aangekeken, wilde niet meteen in paniek het ziekenhuis bellen, wilde niet zeuren. Maar mijn dochter spoorde me aan. Als je zo ongerust bent gewoon bellen, dan maar een keer voor niks.

Uiteindelijk afgelopen donderdag aan het eind van de dag toch maar gebeld. Ik had het gevoel dat mijn buik alleen maar groeide. Mijn gynaecoloog die op vrijdag spreekuur heeft zat al helemaal vol, maar de verpleegkundig specialist kon wel bellen en dan konden we overleggen hoe of wat. Vrijdagochtend belde ze al vroeg. Ik heb mijn verhaal gedaan en ze gaf aan dat ik komende vrijdag wel bij mijn gynaecoloog terecht zou kunnen. Dat vond ik wel erg lang, nog een hele week in spanning..... Gelukkig begreep ze dat en kon ik vandaag, maandag bij haar terecht. Nog wel een heel weekend in spanning gezeten, bang dat het toch weer terug is. De afgelopen twee maanden van drie vrouwen met eierstokkanker te horen gekregen dat de kanker weer terug was gekomen:
- Kristel van de stichting Olijf. Ik heb haar 1x gesproken via de telefoon en haar ontmoet op de de Olijf congresdag afgelopen september. Zij is onlangs overleden.
- Nog iemand bij stichting Olijf, die ik nog niet ontmoet had. Ik zou samen met haar een taak op me nemen bij Olijf. Ik weet niet hoe het met haar is nu.
- Mary, een vrouw die ik ken van de oncofysio. Zij is vorig jaar een week voor mij geopereerd in het AVL en heeft net als ik de hipec gekregen. Bij haar was het al vrij snel terug.
Dat maakt de spanning extra groot, de kans is zeer aanwezig dat het terug is.

Vandaag eerst bloed geprikt. Ik was op tijd gegaan zodat de uitslag er zou zijn als ik door de VS'er gezien zou worden. Een boek lezen kon ik ook in het ziekenhuis wel doen. En rust had ik toch niet.
De CEA 125 was wel iets gestegen maar niet zoveel. Maart vorig jaar was het 21 , nu 32. Op zich is dat geen probleem. Mij was al eerder verteld dat deze ook kan stijgen door een ontsteking. Daarna lichamelijk onderzoek en gelukkig werd er verder niets gevonden. De klieren waren allemaal rustig en er werd geen vocht gezien in de buik bij de inwendige echo. Wat een opluchting..... !!!

Voor de zekerheid krijg ik nog wel een ct-scan omdat ik toch nog klachten heb. Kijken of er misschien iets anders te zien is. Ik ga er voorlopig maar van uit dat het dan iets van een buikgriep is of zo.

Nu maar weer richten op het werk. Kijken of ik waar weer wat meer kan gaan opbouwen. Morgen daarover een afspraak met de verzuimadviseur en mijn leidinggevende. Bespreken met elkaar hoe en wat ik kan gaan opbouwen.

19 reacties

Oei, wat een spanning ineens weer. Gelukkig lijkt het mee te vallen. Ik hoop dat het door de scan wordt bevestigd.

Sterkte,

Hanneke

Laatst bewerkt: 27/01/2020 - 21:07

Bah, wat spannend. Goed dat je aan de bel hebt getrokken! En zorgvuldig dat er ook nog een ct-scan gemaakt wordt.

Ik duim dat het met een sisser afloopt, je klachten verminderen en je je voorzichtig verder op je werk kunt storten. Sterkte! XXX

Laatst bewerkt: 27/01/2020 - 22:58

Oef. Jeetje. Het is goed om niet gelijk bij het eerste pijntje in paniek te zijn. Toch weer spannend nu de klachten aanhouden. Hoe is je ontlastingpatroon ? Kan misschien obstipatie de oorzaak zijn? Liefs Dasje.

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 02:04

Pijn in mijn buik heb ik wel vaker, daar maak ik me nooit zo druk over. En obstipatie is uiteraard het eerste waar ik aan dacht, maar niet waarschijnlijk als probleem op zichzelf omdat ik dagelijks physillium vezels gebruik.

Maar obstipatie is wel één vd symptomen wanneer er vocht in de buik zit. En met een opgezette buik, misselijkheid, meestal de enige aanwijzingen voor mogelijke tumoren in de buik. Dus niet gek om daarbij te denken dat het mis is. Pijn in mijn buik heb ik wel vaker. Daar maak ik me ook nooit zo druk over.

Liefs, Karin

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 07:17

Wat vervelend, snap dat je met de pijn in je buik en de symptomen die kunnen duiden op een tumor toch bang werd. Dan het overlijden van Kristel en de andere die weer ziek zijn je de pijn dubbel voelt. 

Jammer dat j e eerst nog een weekend moest wachten maar fijn dat het waarschijnlijk niet is wat je dacht. Volgend keer maar eerder aan de bel trekken. Beter voor niets dan één keer te laat. Je dochter heeft daarin volkomen gelijk. We weten het ook wel...

Ik wens je sterkte met de scan.

Liefs Alice❤

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 07:40

Dit went nooit. Bewondering voor je dat je er redelijk rustig onder blijft. Inderdaad hopen dat het “goed” blijft.

Sterkte!

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 07:59

Dat is dan toch weer spannend Karin. Je wilt het eerst wegwuiven, niet zeuren, maar beter een keer onnodig aan de bel trekken dan te laat. Het lijkt mee te vallen dus ik hoop dat de ct scan verder niets laat zien en jij weer gerustgesteld bent. xx Kim

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 08:21

Lieve Karin,

Wat een spanning heb je weer achter de rug... Fijn, zo'n doortastende dochter die je steunt en adviseert om toch maar even 'n afspraak bij de arts te maken. Zo'n duwtje heb je soms nodig. En wat een opluchting dat dit onderzoek geen bijzonderheden opleverde. Duimen dat dat bij de ct-scan ook het geval is. Heel veel sterkte en succes met verder re-integreren op je werk!

Carolina X

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 08:25

Oh getsie Karin! 
Dit is helaas onze nieuwe werkelijkheid... 

Het is mij vaker gebeurd en die angst knaagt aan je. Wat mij goed deed was dat de artsen mij altijd op het hart drukten dat ik uiteraard mocht komen als ik me zorgen maakte. Dat deed me goed, maar zette me ook aan t denken: wat is dat toch, dat wij denken dat we lastig zijn, dat we niet moeten zeuren? Het zit er -bij mij althans- diep ingebakken. Opvoedingsdingetje van ouders die oorlogsslachtoffer waren? Zal wel... inderdaad heel fijn dat je dochter je bij de kladden pakt!

Sterkte met de rest en rustig aan met je werk😉.

groeten, Linda

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 09:37

Precies wat je zegt Linda: opvoeding van niet zeuren, gewoon doorgaan, Het gaat wel weer over. Mijn arts en VS-er waren ook erg lief en maakten er totaal geen probleem van. 

Ik merk dat ik heel erg trigger op de combinatie van obstipatie, opgezette buik en pijn/vage misselijkheid. Daar is het ooit mee begonnen. Als één van deze symptomen er is maak ik me totaal niet druk. Dus ja, dit is helaas onze nieuwe werkelijkheid.

Liefs, Karin

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 10:15

Ben pas een beetje mee aan het lezen.... ken je (nog)  niet maar wil je heel veel sterkte wensen met het wachten op de uitslag en hoop dat het loos alarm is!

Hartegroet,

Inge

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 09:50

O Karin, wat zal je ongerust geweest zijn, en kan de CT-scan bevestigen dat alles oke. is. M.b.t. je buikklachten en vermoeidheid. Geef het de aandacht en tijd en blijf goed naar je lichaam luisteren, wie weet heb je baat bij iets anders, ik zeg maar wat, ontspanningsmassage ofzo, een dag minder werken. Zorg goed voor jezelf Karin, houd de moed er in XXX nik

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 12:35

Hoi Karin

Toch weer spannend dus. Een paar van de eerste verschijnselen en meteen in paniek, nou ja, zeer ongerust in elk geval. Dan ben je weer een bofkont en lijkt er niets aan de hand. Het zal wel tot het eind van je leven bij je blijven. Hopen maar dat het weer over is als de uitslag van de CT scan er is, en dan tijdenlang rustig! 

Ik herken het zo, als het maar iets lijkt op het oorspronkelijke....

Goed dat ze het meteen serieus nemen in het ziekenhuis

Maartje

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 16:58

Hey Karin, dit is wel weer heftig! O zo begrijpelijk dat je erg ongerust bent geweest. Fijn dat het erop lijkt dat er niets aan de hand is, maar toch nog een scan wordt gemaakt. Gewoon om het zeker uit te sluiten dat de kanker terug is. 

En sja.... wij zijn er o zo goed in om (té) lang te denken dat het wel mee zal vallen, dat het wel weg zal gaan, enz enz. Mooi dat jouw dochter 'je bij de kladden' pakt en laat bellen. Tuurlijk zeggen we allemaal dat je dat in het vervolg eerder / meteen moet doen. Tja, zijn we zelf allemaal ook erg goed in..... Enne... werk opbouwen alleen als je zeker weet dat je je daar ook goed genoeg voor voelt! Aan jezelf (eerst) denken mag hè....

Liefs Hebe xxx

Laatst bewerkt: 28/01/2020 - 20:00

Hoi Karin,

Heb je inmiddels je CT-scan gehad en de uitslag? Ik duim dat het goed was...

XXL

Laatst bewerkt: 02/02/2020 - 22:11

Hoi Linda, 

Nee, nog niet. Heb vanochtend geïnformeerd. Was namelijk aangevraagd voor binnen 2 weken. Maar het is heel erg druk. Ze gaan binnenkort ook avonden en weekenden draaien. Moet dus nog even afwachten. Maak me nu wel wat minder zorgen omdat er geen vocht in de buik zit en de klieren niet opgezet waren. Maar mijn darmen zijn nog steeds niet goed, en buik is nog wel opgezet.

XXX

Laatst bewerkt: 03/02/2020 - 16:54

Ach jee wat ontzettend vervelend is dit! Vooral omdat je wel nare en verontrustende verschijnselen hebt...

Maar goed dat je je minder druk maakt. Het kan inderdaad ook een ander probleem zijn. Maar je wil daar beneden gewoon geen onrust hebben natuurlijk!

Hoop gauw een beter berichtje van je te lezen! Sterkte! 💪🤞🤞🤞🤞

Laatst bewerkt: 03/02/2020 - 18:33