Een maatje in je leven
Ik vind bewegen erg belangrijk. Het zorgt ervoor dat ik lekkerder in mijn vel zit, dat mijn kracht en mijn conditie beter op peil blijft. En zeker sinds ik kanker heb en allerlei behandelingen heb ondergaan, merk ik dat het nog belangrijker is.
Maar weten en doen is wat anders. Ik was erg goed bezig, via de oncologische fysiotherapeut had ik krachtoefeningen, die ik 2 à 3 keer per week deed en dagelijks wandelde ik een half uur. Ik ben ook echt gemotiveerd.
Maar na de bestraling, begin februari, sloeg de vermoeidheid behoorlijk toe. De krachttraining begon er bij in te schieten. Wandelen lukte nog wel dankzij de app Ommetje, waarbij ik samen met een vriendin gebruik van maakte. Daarin stimuleerden we elkaar, ook al liepen we niet altijd samen.
Daarin merkte ik dat een maatje erg belangrijk moet je dat echt opzeken.voor me is. Als alleenstaande
Maar mijn vriendin stopte met het Ommetje, Ik werd verkouden en vermoeidheid nam enorm toe, en ook de vermoeidheid nam daardoor enorm toe. Het weer zat ook niet altijd mee. En je snapt het al, ook het wandelen begon er bij in te schieten. Ik merkte gewoon dat ik weg zakte in lusteloosheid. Baalde ervan, maar het lukte me maar niet om er uit te komen.
Het leven is ook een beetje saai doordat we nog steeds alles online moe(s)ten doen. Ik had er enorm behoefte aan om ook weer meer mensen te ontmoeten.
Maar vorige week was ik bij een vriendin en zij traint al een paar maanden bij "Vitaal ouder worden" ( de sportschool is niet de plek waar ik me echt thuis voel). Het prettige daarbij is dat je elke maand een nieuwe set oefeningen krijgt. Dus niet dag in dag uit dezelfde oefeningen. Zij liet het me zien, en werd eigenlijk wel enthousiast. En het leuke is dat we elkaar nu stimuleren en elkaar vragen hoe het gaat.
Door het vele thuiszitten sloeg dus ook de lusteloosheid toe. Aan de ene kant kwam daardoor weinig meer uit mijn handen, aan de andere kant, als ik dan wat deed ging ik weer veel te lang door. Zo lastig om de balans te vinden.
Nu zat een andere vriendin, die al een tijdje bij een therapeut loopt met een vergelijkbaar probleem. Zij zocht een sparring partner om daarmee samen het probleem aan te pakken. En dat heb ik met beide handen aangegrepen. We hebben afgesproken dat we nu elke ochtend elkaar een appje sturen waarin we drie punten benoemen die we ons voor die dag hebben voorgenomen. En dat kan van alles zijn. Voor mij staat er op dit moment elke dag op dat ik een half uur ga lezen (zit nu te veel series te kijken), en dat ik een half uur ga lopen of een krachttraining doe. En dan bespreken we dit wekelijks in een half uurtje. Hoe is het gegaan en hoe kunnen we het verbeteren.
En ik moet zeggen dat het voor mij een enorme stimulans is. Me over de vermoeidheid heen zetten. En ik merk dat het me echt goed doet.
Gelukkig gaat de samenleving ook steeds verder open en kunnen we elkaar steeds vaker weer live ontmoeten. Mijn eerste inenting heb ik ook al gehad.
12 reacties
Vitaal oud worden, daar was ik ook aan begonnen nadat mijn drie maanden fysiosport in het ziekenhuis voorbij waren. Een leuke opzet, je kunt de trainingen volgen met of zonder muziek, er wordt duidelijk aangegeven wanneer je rustpauze moet inlassen, er zit een warming-up en cooling-down bij en als je een uur te lang vindt maak je er twee keer een halfuur van over twee dagen. Ik heb één keer enthousiast het hele programma gedaan en raakte meteen geblesseerd. Misschien was mijn heupuitzaaiing toen al onderweg of ben ik te hard van start gegaan. Ik heb het later niet meer opgepakt (en zou het op dit moment ook niet kunnen) maar als je een beetje sportief ingesteld bent en geen hekel hebt aan trainen is dit echt wel een aanrader. Het is een stuk intensiever dan bijvoorbeeld Nederland in Beweging en echt gericht op spiermassa terugwinnen.
Wat fijn dat je iemand hebt om elkaar te stimuleren tot het doen van goede dingen :) Als je alleen bent is dat inderdaad allemaal net wat moeilijker.
Liefs, Marian
Ja, de opzet is echt wel mooi. En voor mij belangrijk dat het echt op kracht is gericht. Hier wil ik juist even niet aan mijn conditie werken. Dat doe ik wel weer met wandelen en fietsen.
Mijn valkuil is dat ik vaak te snel te veel wil. Daar ben ik me inmiddels erg van bewust, dus ik kies ook niet meteen het zwaarste elastiek. De eerste training heb ik ook niet alle herhalingen gedaan.
Wat vervelend dat je na één maand al blessures had. Maar als het gewoon niet kan houdt het natuurlijk op. Hoewel je nog zou kunnen overwegen om minder herhalingen te doen.
Liefs, Karin
Ik was na letterlijk één keer een volledig uur trainen (met het lichtste elastiek) al geblesseerd, niet pas na een maand. Ik ben qua conditie terug bij af. Ik zal al blij zijn als ik weer redelijk fiets en wandel. Nou ja, je leest m'n blog. Volgens mij ben jij sportiever dan ik dus het moet jou wel lukken! Er zit ook een besloten Facebookgroep bij maar daar was ik snel op uitgekeken.
Oeps, dat was wel heel erg snel. Maar inderdaad denk ik dat jouw lichaam wel wat minder aan kan inderdaad. Maar ik vind het wel knap hoe je elke keer toch in beweging blijft, hoe moe je ook bent!
Tja, die Facebook groep, wat zal ik ervan zeggen. Maar niet te veel......
Ik probeer het rondje vijver weer op te pakken met mijn nieuwe hippe rollatortje. En ik wil weer gaan e-biken. Te lang niks gedaan behalve klein stukje voor de boodschappen. Dank voor de bemoedigende woorden en blijf jij vooral lekker bezig met spieropbouw!
Ook ik ben door de corona en het niet meer trainen in conditie en kracht achteruit gegaan. Nu met bijkomende bijwerkingen helemaal.
Oefeningen doe ik nog trouw elke morgen voor spieren, oedeem arm en hernia. Maar nu ik de eerste vaccinatie heb gehad en zo de 2e ga ik wel weer naar de training. Ik merk echt dat ik me daar stukken beter bij voel. En je hebt weer een stok achter de deur.
Klinkt goed Karin wat je doet. Doen wat je kan en oefening baart kunst.
Liefs Alice ❤😘
Jeetje, knap hoor hoe je dat toch allemaal vol blijft houden. Ondanks al je beperkingen.
En ja, als je naar de training gaat is dat zeker een stok achter de deur. Zelf vind ik het gewoon niet zo leuk om naar de sportschool te gaan. Mijn stok achter de deur is nu mijn vriendin.
Fijn dat je nu ook de 1e vaccinatie hebt gehad. Voelt toch wel een stuk fijner hè.
Liefs, Karin
Voelt zeker een stuk fijner. Vooral ook als ik nu nog alles kan en wil doen.
Fijn weekend het word 🌞weer
Liefs Alice 😘❤
Ha Karin. Fijn dat bij jou ook weer de knop om is. Dat je met behulp van een maatje gemotiveerd bent om je dag op een positieve manier in te delen.
Top. Jij gelukkig ook al de eerste vaccinatie gehad. En eindelijk vandaag een persconferentie met flinke uitbreiding van wat mag. Laat de zomer maar komen 🌞 warme groet Dasje 🌺🌺🌺
Wat goed dat je dit doet, Karin, en heel fijn om er een maatje bij te hebben.
Beweging is zo essentieel, om ons beter te voelen en behandelingen te verdragen, om zo lang mogelijk in goede conditie te blijven.
Gelukkig is het nu echt lente, dat helpt ook.
En ja, super fijn om de eerste vaccinatie gehad te hebben. Ik krijg dankzij mijn zeer alerte huisarts woensdag de tweede al. Zo blij!!!
Liefs, Hanneke
Wat fijn dat je een maatje heb gevonden Karin. Zo heb je een soort stok achter de deur om actief te blijven zowel in bewegen met je lichaam als met je brein. De verleiding om toe te geven aan de vermoeidheid komt zo heel af en toe ook bij mij om de hoek kijken. Zo belangrijk om te blijven bewegen. En dat gure natte weer van de afgelopen tijd heeft ook echt niet geholpen. Ik moest mezelf vaak dwingen om op pad te gaan tussen de buien door.
Heel erg goed van je en gefeliciteerd met je vaccinatie op naar meer vrijheid
warme groet Hanny
Ja, lekker weer maakt alles een stuk aantrekkelijker! Er is geen bal aan om in je eentje naar buiten te gaan als het regent. Ik heb gisteren m'n nieuwe rollator uitgelaten, nog geen heel rondje vijver maar dat gaat zeker weer lukken.