Donderslag

Het jaar 2018 stond voor mij in het teken van mijn maag en darmen. In de afgelopen jaren heb ik een voedselvergiftiging opgelopen en een parasiet in  mijn darmen gehad. Daarvoor behandeld en uiteindelijk was alles genezen. Maart 2018 kreeg ik weer meer wisselende last van mijn maag en darmen. Uiteindelijk werd ik weer doorverwezen naar de maag-, darm-, leverarts. Na onderzoek bleek er een lichte chronische ontsteking in de maag te zitten maar verder geen afwijkingen. Uiteindelijk in mei de diagnose prikkelbaar darmsyndroom gesteld.

Omdat de klachten niet minder werden ben ik naar een diëtist gedaan om het FODMAP dieet te volgen. Inmiddels was het al september. Helaas werden mijn klachten daardoor niet minder. Ik kreeg zelfs meer last van mijn buik, had ook het gevoel dat mijn buik steeds dikker werd. Maar ik at op een gegeven moment ook wel weer te veel.

In de loop van oktober kreeg ik last van obstipatie. Ik had nog zakjes movicolon in huis en ben daar eerst maar mee begonnen. Eerst een zakje per dag, later twee zakjes per dag. Toen dat ook niet hielp naar de huisarts gegaan. Zij adviseerde om 2 x 2 zakjes te nemen, inmiddels begon er ook vermoeidheid mee te spelen en heb ik me ziek gemeld op mijn werk. Mijn buik voelde ook steeds minder goed aan, maar ja, wat wil je als je al een week niet de wc bent geweest. 

Weer de huisarts gebeld. De laatste mogelijkheid: twee dagen 8 zakjes in (ik geloof) 6 uur. Mocht dat ook niet helpen moest ik terugkomen en zou ze verder kijken. Maar op donderdagavond kreeg ik koorts. Ik belde de huisartsenpost en kon, na even aandringen, langskomen (de huisarts had aangegeven dat ik bij koorts moest bellen). Daar aangekomen kon de betreffende arts er niet veel meer van maken. Toch maar even de ontstekingswaarden geprikt en die bleken te hoog. Gelukkig had ik al een voorgevoel en mijn koffer met spullen meegenomen. Ik werd opgenomen. De volgende dag zou ik een ct-scan krijgen om uit te zoeken wat er aan de hand zou kunnen zijn.

Na een zeer onrustige nacht kreeg ik om 12 uur de ct-scan. Later op de dag zou ik de uitslag daarvan krijgen. En om drie uur kwamen ze. Of ik mee wilde naar een kamertje apart, en of ik eerst familie erbij wilde hebben. Voor mij gingen alle bellen rinkelen. Dit is niet goed! Maar vertel het maar, want voor mijn dochter er is zijn we ruim een uur verder waarbij de spanning alleen maar toeneemt terwijl ik eigenlijk wel wist dat het mis was.En ja hoor, eierstokkanker met uitzaaiingen in het buikvlies. Het drong in eerste instantie niet goed tot me door. Een verpleegkundige bleef een tijdje bij me zitten waarna ik de kinderen heb gebeld om het nieuws te vertellen. Mijn oudste dochter is zo snel mogelijk naar me toegekomen om me te ondersteunen.

Al die tijd gedacht dat mijn maag/darmen het probleem waren, blijkt dat het mijn eierstokken waren..........