Maatwerk in bijwerking
In mijn ziekenhuis, het AVL, zijn ze er trots op dat elke behandeling maatwerk is. Daar houd ik wel van, ik krijg daardoor meer het gevoel dat ik de nodige dosis individuele aandacht krijg. Maar dat gaat niet vanzelf en het is mijn ervaring ook in andere zorginstellingen dat waakzaamheid altijd geboden blijft. Mijn huidige medicatie verhandeld onder de naam Sutent® kent een afschrikwekkende lijst van bijwerkingen. Ik word daar niet zo angstig van. Mijn moeder zei vaak: doodgaan is erger, en dat moet toch een keer.
Een bekende bijwerking die fabrikant Pfizer noemt is vermoeidheid. Beetje vreemde bijwerking want dat is juist mijn voornaamste klacht. Zonder die extreme vermoeidheid had ik nooit geweten dat ik kanker heb. Als ik mijn sunitinib neem voel ik me de eerste drie dagen alsof ik een dosis amfetamine heb genomen. Ik bruis -relatief- van de energie en ik vind het prima. Maar begrijpen doe ik het niet. Er zijn belangrijker zaken maar ik zal er toch nog eens naar vragen. Net zoals waarom mijn eetlust weer terugkomt. De eerste dagen van mijn vierwekelijkse ronde pillen rammel ik van de honger. En zo wil ik het, kan ik eindelijk weer een beetje op gewicht komen. Kanker blijft maatwerk.
Een bekende bijwerking die fabrikant Pfizer noemt is vermoeidheid. Beetje vreemde bijwerking want dat is juist mijn voornaamste klacht. Zonder die extreme vermoeidheid had ik nooit geweten dat ik kanker heb. Als ik mijn sunitinib neem voel ik me de eerste drie dagen alsof ik een dosis amfetamine heb genomen. Ik bruis -relatief- van de energie en ik vind het prima. Maar begrijpen doe ik het niet. Er zijn belangrijker zaken maar ik zal er toch nog eens naar vragen. Net zoals waarom mijn eetlust weer terugkomt. De eerste dagen van mijn vierwekelijkse ronde pillen rammel ik van de honger. En zo wil ik het, kan ik eindelijk weer een beetje op gewicht komen. Kanker blijft maatwerk.
2 reacties
listig verhaal met het niet-gevolgde protocol. Ik vind het probleem altijd met die achterafverhalen -hoe waar ze ook zijn- dat jij en ik er allemaal niets voor kopen. Het verandert weinig aan onze situatie, mogelijk gaat men voortaan beter opletten. Als dat je doel is met je reclames, dan wens ik dat het vruchtbaar afloopt. Maar als je gelijk hebt en het ook nog via de onafhankelijkheids- en eerlijkheidstest wilt krijgen, dan wordt het vaak spannend. Een strijd als deze kan ook goed zijn voor je eigen proces en om je strijdlust gaande te houden.
In reacties op grote instituties en machtige autoriteiten vraag ik me altijd af of het mijn persoonlijk doel niet voorbijstreeft. Ik probeer me alleen te storten in een strijd waar ik een kans van slagen heb, om mijn eigen situatie te verbeteren of die van een toekomstige patiënt.
Er worden overal fouten gemaakt en vergeet niet dat met name niercelcarcinoom een zeer grillig verloop kent. Jij en ik weten dat er naar de chromofobe variant dan ook nog eens relatief weinig onderzoek wordt verricht waardoor het voor een externe beoordelaar lastig wordt om een zwart-wit oordeel te vellen. Bereid je jezelf ook voor op een minder gunstige uitkomst?
Houd ons op de hoogte van je vorderingen en blijf vooral strijdlustig! Menselijke nalatigheid is erg, een instituut dat dat niet in de greep heeft is nog veel erger, maar jouw strijd tegen je ziekte verdient de meeste aandacht.
Groet,
Chromofobietje