Time flies ook als je geen fun hebt blijkbaar

En dan zitten we alweer in de week van chemo nummero 3 . De maandag en dinsdag hoefde ik niet naar school en gelijk een hoogzwangere vrouw bekroop mij een soort van schoonmaakdwang . Alles moest opgeruimd zijn , want wie weet word ik straks wel ziek. Dus op zowel maandag als dinsdag schoongemaakt en opgeruimd. Op woensdag werd het afscheid van onze adjunct voor de kinderen gevierd in de Beestenboel in Vlaardingen een net nieuwe binnen speeltuin. Daar heb ik ook nog even mijn neus laten zien. Als je kleine kinderen hebt een erg leuke plek. Op twee na was mijn hele groep 8 ook aanwezig stonden uit volle borst op een podium de musicalliedjes te zingen , en te dansen. Heerlijk stel! In de avond kwamen mijn broer en schoonzus mij succes wensen en gedag zeggen omdat zij vrijdagochtend op vakantie gaan. In de loop van de avond druppelde alle kinderen binnen. Donderdagochtend vertrok jongste dochter als eerste zij mocht deze ochtend meedraaien op de IC van het kinderziekenhuis in Utrecht. Helaas na haar vroege opstaan op haar vrije dag en de lastige rit om het ziekenhuis te vinden , wisten ze op die afdeling niets van haar komst , pfffff lastig hoor communiceren. Gelukkig mocht ze op een andere afdeling meelopen en had ze een interessante dag , maar het was niet de kinder IC hetgeen waar ze waarschijnlijk in verder wilt gaan naar haar diplomering. Man vertrok ook naar zijn werk en oudste dochter en ik gingen weer naar het ziekenhuis. Ik zag er deze keer meer tegenop dan de eerste twee keer. Misschien omdat het de tweede keer niet lekker liep aan het eind? Ik weet het eigenlijk niet. Ik had me voorgenomen het deze keer bij het aanzetten van die verrekte icecap droog te houden maar werkelijk dat ijswater gaat lopen en mijn traanklieren volgen direct geen houden aan. Het was weer precies de dag van de voetmassage dus dat was weer een half uurtje afleiding. Verder verliep alles zoals het moest. Aan het einde werd ik niet lekker , misselijk heb wat uit de zonodig kant van mijn medicijndoos gepakt , want toen was het infuus er al uit. Had grootse plannen om na de chemo op school nog even bij de afscheidsborrel / high tea langs te gaan maar zag dat langzamerhand in rook opgaan , ik werd steeds naarder. Ik heb geloof ik wel paar keer gezegd , geloof niet dat ik zo naar school kan. Tot dochter zei : Nee natuurlijk niet ! We gaan zo snel mogelijk lekker naar huis! Dus terwijl ik nog in diepvriesstand stond mijn collega's in de teamapp uitgelegd dat het er echt niet inzat. Kreeg lieve appjes terug , wat ik wel apart vind zijn dan ( begrijp mij goed goedbedoelde ) appjes van ik hoop dat je je snel beter voelt en je nog wel van je vakantie kunt genieten. Dan denk ik Vakantie ? Mijn leventje gaat gewoon nu door met om de 3 weken chemo , doktersbezoeken , bloedprikken. Aan de andere kant ook een compliment dan heb ik mezelf toch nog wel zo vaak op school vertoond dat die collega's dachten dat ik nu wel vakantie verdiend heb hahaha. Bij thuiskomst nog even beneden en buiten gezeten en weer wat ingenomen tegen de misselijkheid , al snel naar bed verhuisd , niet geslapen maar wel lekker gelegen. De meiden gingen lekker samen uit eten en wat drinken. Zoon ging ook ergens chillen dus lekker rustig. Robert kwam gezellig boven strijken en ondertussen de tv aan. Na een paar uurtjes toch weer naar beneden , daar stond een schitterende bos bloemen van een lieve collega , die mijn appje zo zielig had gevonden dat ze zelfs in de drukte van de diplomauitreiking van haar dochter tijd had gemaakt om voor mij bloemen te kopen en die langs te brengen. Superlief. Beneden ging het niet lang goed. Voelde de misselijkheid echt van beneden naar boven opwellen , Robert sprintje naar boven want teil stond nog naast het bed maar alles bleef binnen. Weer iets ingenomen maar op gegeven moment lekker een dikke slaappil genomen en naar boven. Zag af en toe een hoofd vlak boven me om te kijken of ik nog in leven was. Mooi om dat de volgende dag ook terug te zien op mijn net nieuwe activity tracker waarop je ook het verloop van je slaap kunt zien. En vrijdag was ik er wel weer redelijk. Wel in de loop van de ochtend wat extra medicatie genomen. Ik was al voor 9en beneden want de vakantie insulinepomp van jongste dochter zou tussen 9&12 bezorgd worden. Hij was er uiteindelijk iets voor 7en in de avond! In de loop van de dag kwamen er drie van mijn beste vriendinnen even langs , dat was heel fijn en gezellig . Het eten ging ook wel weer redelijk . Zaterdag zelfs alweer mee boodschappen wezen doen , lekker geluncht in het Delta hotel en ook nog een uurtje visite gekregen dus kan geloof ik wel weer zeggen dat het op de donderdagmiddag en avond na weer redelijk goed is verlopen. Hoop dat ik niet te vroeg juich.
Gisteravond nog heerlijk met een moeder van een oude schoolvriendin van oudste zitten appen , die een paar jaar geleden in dezelfde klotesituatie zatenals wij nu. Hadden we ook niet kunnen bedenken toen we daar jaren terug samen op het schoolplein stonden! Van hen hebben we ook de tip van voor iedere chemo even samen weg . Heerlijk om naar elkaar alles eruit te kunnen gooien wat anderen misschien moeilijk kunnen begrijpen. Dat je gewoon af en toe zin hebt in Tumor- Humor! En het gezeik dat als je maar positief blijft en maar hard vecht je zult overleven . Of dat ik zo goed door de chemo kom omdat ik zo positief ben . Nee dat is allemaal GELUL ! Ik heb gewoon nu mazzel , degene die doodziek zijn of zelfs dood gaan vechten ook keihard maar hebben dikke vette pech! En mijn weg is ook nog erg lang , ik ben er nog lang niet , mag ook alleen maar heel hard hopen dat ik nu een shit jaar heb om er nog een stuk of 25 betere aan te mogen plakken! Zo en nu ga ik van mijn zonnige zondag genieten , mijn kleine beetje haar weer lekker gewassen , en lekker in de tuin . Straks een plantje op de begraafplaats brengen , hopelijk zelfs lekker op de fiets . Jongste dochter misschien nog helpen met inpakken. En wie weet vandaag eindelijk iets vinden om samen een paar daagjes weg te gaan. Fijne zondag allemaal!