Vandaag mag ik een dagje verdrietig zijn.

Straks om 12.25 uur gaat de KLM vlucht KL0677 naar Calgary de lucht in , met op de stoelen 19H & 19 I helaas niet Robert en Ilona . Vandaag zou onze reis Calgary – Vancouver met daartussen mooie parken in Amerika zoals onder andere het Yellowstone Park beginnen. Wat zijn we lang bezig geweest om een mooie route te maken , de juiste hotels te vinden , kaartjes voor de Calgary Stampede , een honkbalwedstrijd , rondvlucht met watervliegtuig , de Nationale Parken enz. Ondanks dat er veel belangrijkere dingen spelen op dit moment ben ik iedere keer zo intens verdrietig als ik aan het annuleren van onze droomreis denk. Het staat denk ik een beetje symbool voor de ellende van de afgelopen 5 maanden. Alle afspraken in het ziekenhuis , de vele onderzoeken en scans , het soms lang moeten wachten op de steeds maar erger wordende uitslagen , twee operaties , al 13 van de 46 bestralingen , al 3 van de 6 chemokuren , het steeds dunner wordende haar en het steeds boller wordende lichaam . En al die ellende heeft veroorzaakt dat onze reis vandaag niet door mag gaan. Vorig jaar nog een blog op Tioga tours over onze reis door West Canada , dit jaar een blog op Kanker.nl over borstkanker , het leven kan raar lopen. En niemand hoeft te zeggen , die reis komt volgend jaar nog wel , even een rot jaar om er nog een stuk of 20 goede aan te plakken ! Weet ik zelf allemaal best wel , maar vandaag even NIET ! Vandaag mag ik gewoon een dagje verdrietig zijn , om de KLM vlucht KL0677 naar Calgary ( nog een Dreamliner ook ! ) die vandaag vertrekt zonder ons. Morgen gaan we er weer voor hoor !


6 reacties

Dank je wel , ga ik vandaag ook doen! Het is bij veel alsof je jezelf vanaf een afstand bekijkt , je ondergaat deze hele rollercoaster maar , er is weinig keuze. Tot ik dan weer aan mijn vakantie dacht en dan rollen de tranen weer. Ik had er zo'n zin in. 

Laatst bewerkt: 11/07/2017 - 11:08
Ik voel met je mee. Vorige week dacht ik nog: als het nou maar eenmaal vakantie is, dan kan ik school loslaten en wordt het makkelijker. Maar nu de vakantie begonnen is en iedereen gaat en wij niet... :-( Ik ben vanmiddag gelukkig wel ontslagen uit het ziekenhuis. Ook wij zouden morgen vertrekken.
Jullie vakantie wordt gewoon verplaatst naar later en dan ga je er extra van genieten, hoop ik. Het blijft onverteerbaar, ik weet het.
dikke knuffel!

Laatst bewerkt: 11/07/2017 - 19:31
Snap en herken helemaal jouw gevoel lieve Noli. Het is ook heel erg wat je nu allemaal overkomt en wat je moet doorstaan. Daar mag je gerust af en toe verdriet om hebben. Is juist alleen maar goed denk ik om dit toe te laten en te delen. Je doet het hartstikke goed. Nu geen grote mooie vakantiereis maar hopelijk lukt het je wel om kleinere, maar ook leuke dingen te doen. Warme groet.
Laatst bewerkt: 12/07/2017 - 04:51
Ik snap je helemaal en natuurlijk mag jij verdrietig zijn. Het is gewoon een K.... ziekte Niemand kan dat gevoel bij je wegnemen. Woorden als die reis komt nog wel zou ook voor mij de oplossing niet zijn want je had nu op vakantie willen gaan. Het enige dat ik kan zeggen is dat ik met je mee leef en een dikke knuffel en dan maar weer de schouders eronder.
Laatst bewerkt: 15/07/2017 - 12:50
ook dit is weer zo herkenbaar! ook wij hadden een mooie reis in de planning en hebben die ook moeten annuleren. je weet dat je daar eigenlijk niet over mag zeuren, dat de chemo voor alles gaat. maar het is wel de kwaliteit van het leven die je dan extra moet missen. chemo midden in de zomer. Bah!!
Laatst bewerkt: 01/08/2017 - 15:26