Eindelijk afscheid van 2017

2017 gaat bij ons de boeken in als een jaar om zo snel mogelijk te vergeten. Hoe vaak hebben wij dit jaar niet tegen elkaar gezegd :” och dit is zo NIET ons jaar”. Begin februari begon het al . We hadden elkaar nog maar net gelukkig nieuwjaar gewenst toen we al wisten , dit gaat hem dit jaar dus niet worden. Het werd een jaar van heel veel ziekenhuisbezoeken , Veel nare onderzoeken , scans , foto’s , twee operaties , 6 chemo’s , icecap , 38 bestralingen. En pijn, heel veel pijn! Dokters die zeggen je beter te gaan maken maar ook één die zegt : vooral nog maar heel veel van en met elkaar te gaan genieten! Onze droomreis moeten annuleren deed mij groot verdriet. Ook het jezelf niet meer herkennen in de spiegel deed pijn. Opgezwollen bosbeshoofd , mijn haar dat uitviel en als pluizebol terugkwam , teveel kilo’s Ilona.En iedereen die dan maar zegt dat dat allemaal niet het belangrijkste is! Ook dit jaar verdriet bij de mensen om ons heen door verlies van dierbaren. Met de meesten op een leeftijd om er vrede mee te kunnen hebben maar helaas ook oneerlijk en veel te jong. Was het dan alleen maar ellende dit jaar? Nee het was dus ook een jaar waarin nog duidelijker werd hoe vreselijk veel lieve mensen wij om ons heen hebben. Ik weet sowieso al dat ik de allerleukste man en ( schoon ) kinderen van de hele wereld heb , ze hebben dit jaar allemaal zo goed voor me gezorgd. Met me mee naar al die narigheid maar ook leuke dingen met elkaar doen. Een prachtige fotoshoot , met gelukkig nog mijn eigen haar. En toen dat haar echt er niet meer mee door kon stond direct Mireahaarwerk specialist op de stoep voor mijn pruik ( sorry haarwerk ). Schoonouders , broer en schoonzus die altijd voor ons klaar stonden. VRIENDINNEN wat had ik zonder jullie gemoeten? Elke dag een ‘hoe gaat het ?’ app. Iedere donderdag een kaart met zoveel lieve woorden .Iedere maandagavond een wandel/ kopje thee vriendin. De kaarten met de letters van het alfabet , zo geweldig! Lieve kinderen van vriendin die langs kwamen . Vrienden en vriendinnen van onze kinderen. De ouders van die vriendinnen van onze kinderen.Heel vaak lunchen en andere etentjes. Kaarten, echt een gigantische doos vol , bloemen het is ongelooflijk maar wij hebben sinds februari zelf geen bloemen meer gekocht en toch altijd bloemen in huis gehad. Er werden zelfs bloemen bezorgd van oud leerlingen die via school mijn adres hadden gevraagd . Ongelooflijk zolang geleden bij mij in de klas gezeten en dan je ouwe juf een bloemetje sturen of langs komen met een fruitmand , chocolaatjes en wat allemaal nog meer. Zo vreselijk veel lieve cadeautjes en bezoek.Een lieve klas kinderen( kleinste ooit! ) die zo hartverwarmend lief voor me zijn geweest. Een geweldig , zonnig schoolkamp tussen rottigheid en narigheid in. Een lief meisje dat nog steeds hartjeskaarten stuurt , zo lief en ontroerend. Kapsters die nog proberen er het beste van te maken. Vanaf een afstand werd deze zo niet spirituele , nuchtere Rotterdamse in de kristallen ondergedompeld . Collega’s die een grote cadeautjesmand maken en een borrel na afloop van alle behandelingen. Lieve appjes , juist ook van de mensen van wie je het niet verwacht. Veel overnachtingen bij vd Valk , weekje Kreta ( met uiteraard veel regen, want 2017 is nu eenmaal niet ons jaar!) Mijn hulptroepen die mij 13 keer naar Rotterdam Zuid en 25 keer naar Dordrecht hebben gereden. Het was nog knoertgezellig ook met jullie allemaal! Twee keer naar Herman van Veen in Carré , iets dat al direct in januari op de kalender stond en ik me al die maanden aan vasthield. Feyenoord dat kampioen werd ! Eergisteren nog prachtige lampions die voor mij geplaatst werden. Het is ongelooflijk wat er dus allemaal over je heen komt. Ik ben nog niet zover als sommige mensen die schrijven” ik had het allemaal niet willen missen.” Maar ik ben er wel ontzettend blij mee geweest , als je hier in je uppie doorheen zou moeten gaan , daar moet ik niet aan denken. Er is in het hele traject zelden een moment geweest dat ik mij eenzaam heb gevoeld. Hooguit achter de klapdeuren van de operatiekamer, hoewel het verplegend personeel daar en ook op alle andere afdelingen alleen maar lief en zorgzaam voor me was. Op de wc hangt al zo’n twee weken een nieuwe jaarplanner omdat ik al veel afspraken in het nieuwe jaar heb gekregen , maar ik kan me er niet toezetten om op deze mooie blanco kalender te gaan schrijven. De vorige stond zo vol met minder leuke afspraken hopelijk blijven die dit jaar weg. We gaan voor een mooi en vooral gezond 2018! En voor iedereen die mij in dit kl#te jaar er doorheen gesleept heeft een heel groot dank je wel. Ik hou van jullie! En allemaal een gelukkig maar vooral een heel erg gezond nieuwjaar.